– ត្រូវដាក់កុមារឱ្យគេងក្នុងស្ថានភាពសុវត្ថិភាព គឺដាក់ឱ្យអាអូនគេងផ្អៀងនៅលើទីរាប ក្បាលទាបជាងដងខ្លួន និងងើយឡើងលើបន្តិចដើម្បីសម្រួលឱ្យស្លេស្ម ឬទឹកមាត់ហូរចេញមកក្រៅ
– ពិនិត្យមើលផ្លូវដង្ហើម ព្រោះអាចស្ទះដោយសារស្លេស ហើយបើមានត្រូវបូម ឬយកម្រាមដៃកៀរស្លេសចេញ
– ផ្តល់ថ្នាំទប់ប្រកាច់តាមរន្ធគូទ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយអាចធ្វើបាន
– ក្នុងករណីមានក្តៅខ្លួន ម៉ាក់ប៉ាត្រូវផ្តល់ថ្នាំបញ្ចុះកម្តៅដោយសុលតាមរន្ធគូទ ដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញ ស្អំកន្សែងត្រជាក់ រួចនាំកូនមកមន្ទីរពេទ្យ
ខ. ប្រការមិនគួរធ្វើ
– មិនត្រូវចាប់ដៃជើងកុមារទប់មិនឱ្យកន្ត្រាក់ទេ ព្រោះថាការធ្វើបែបនេះក៏មិនអាចទប់អាអូនមិនឱ្យកន្រ្តាក់ដែរ តែផ្ទុយទៅវិញបែរជាធ្វើឱ្យអាអូនមានការឈឺចាប់ នៅពេលដឹងខ្លួនវិញដោយសារឈឺស្នាមដែលម៉ាក់ប៉ាប្រើកម្លាំងដើម្បីទប់អាអូនឱ្យឈប់កន្ត្រាក់។
– មិនត្រូវផ្តល់ថ្នាំ ទឹកក្រូចឆ្មារ ឬទឹកតែក្រូចឆ្មារ អ្វីតាមមាត់ពេលកុមារកំពុងប្រកាច់ទេ ព្រោះពេលកុមារប្រកាច់ អាអូននឹងសន្លប់បាត់ស្មារតី ហើយបើម៉ាក់ប៉ាបញ្ចុកអ្វីចូលតាមមាត់អាចធ្វើឱ្យកុមារឈ្លក់ចូលក្នុងបំពង់ខ្យល់ដែលអាចបណ្តាលឱ្យរលាកសួត ឬស្ទះដង្ហើម ហើយអាចបណ្តាលឱ្យស្លាប់ភ្លាមៗបាន។
ចង់គណនាថ្ងៃសម្រាលកូន ចុចទីនេះ!
ចង់គណនាទម្ងន់ស្រ្តីពពោះ ចុចទីនេះ!
ចង់គណនាថ្ងៃមេជីវិតញីទុំធ្លាក់ ចុចទីនេះ!
ចង់ដឹងអត្ថន័យពណ៌ និងរូបរាងលាមកទារក ចុចទីនេះ!
២. ពេលណាត្រូវនាំកុមារប្រកាច់មកកាន់មន្ទីរពេទ្យ?
គ្រប់កុមារដែលប្រកាច់ ជាពិសេសពេលប្រកាច់លើកទី១ ឪពុកម្តាយត្រូវនាំកូនមកជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីពិនិត្យ វាយតម្លៃ និងរកមូលហេតុ និង ផ្តល់ការព្យាបាលឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។
បើសិនជាកុមារមានជំងឺស្កន់ ឬជំងឺឆ្កួតជ្រូកដែលកំពុងប្រើថ្នាំ ឪពុកម្តាយត្រូវនាំកូនមកជួបគ្រូពេទ្យវិញនៅពេលអាអូនប្រកាច់ញឹកញាប់ជាងថ្ងៃធម្មតា ឬរយៈពេលប្រកាច់របស់អាអូនយូរលើសពី ៥ នាទី ឬសន្លប់បាត់ស្មារតីយូរ ឬមានទន់អវយវៈរយៈពេលយូរក្រោយពេលដឹងខ្លួនមកវិញ។