ផ្អែកតាមលទ្ធផលស្រាវជ្រាវជាច្រើន ពិសេសតាមលទ្ធផលសិក្សារបស់ក្រុមការងារនៃសាកលវិទ្យាល័យ Massachusetts សហរដ្ឋអាមេរិក បានឱ្យដឹងថា ភាពជោគជ័យ ហើយថែមទាំងធ្វើឱ្យចិត្តសប្បាយរីករាយនោះ គឺការរកវិធីប្រើប្រាស់សមត្ថភាពនៃសេរីរាង្គទាំងពីរឱ្យមានសមមាត្រ ឬសមតុល្យនឹងគ្នា ពោលគឺមិនលើសខ្វះគ្នា។
សម្រាប់វិធីនេះ អាចជាបញ្ហាខ្លះសម្រាប់អ្នកព្យាយាមប្រើប្រាស់មុខងារវាទាំងពីរនេះឱ្យបានសមល្មមល្អ។ តែយ៉ាងណា អ្នកស្រាវជ្រាវបានលើកឧទាហរណ៍មួយ ដើម្បីងាយស្រួលយល់គឺ ការព្យាយាមរក ឬធ្វើអ្វី ដែលយើងពេញចិត្តរីករាយនឹងធ្វើ ដោយមានបេះដូងជាអ្នកជំរុញទឹកចិត្ត ហើយទន្ទឹមនឹងនោះក៏មាន ខួរក្បាលជាអ្នកនៅចាំរំលឹកប្រាប់ពីហានិភ័យ ជាស្មារតីដើម្បីត្រៀមដោះស្រាយជានិច្ចនូវបញ្ហាដែលអាចប្រឈម និងមិនឱ្យទោរទន់ទៅតាមសកម្មភាពរបស់បេះដូងខ្លាំងពេក រហូតភ្លេចគិតអំពីហេតុផលល្អ មិនល្អ។ សរុបមក ការចេះប្រើឱ្យបេះដូង និងខួរក្បាលធ្វើការរួមគ្នាបានល្អ នឹងទទួលបានលទ្ធផលគាប់ប្រសើរ ពោលគឺមិនឱ្យឥទ្ធិពលនៃបេះដូង ឬខួរក្បាល មួយណាខ្លាំងពេក ទៅលើការសម្រេចចិត្ត៕
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖