– ត្រូវធ្វើជាអ្នកនាំផ្លូវសម្រាប់កូនៗ៖ បង្រៀនកូនៗពីបំណិនជីវិត (របៀបដោះស្រាយបញ្ហា ឬជំនាញក្នុងការទទួលខុសត្រូវ)។ អ្វីដែលសំខាន់ ត្រូវបង្រៀនកូនៗឲ្យហ៊ានប្រឈមមុខនឹងបញ្ហា ព្រោះការគេចវេះ មិនមែនជាដំណោះស្រាយល្អនោះទេ។
– កុំបិទសិទ្ធសេរីភាពកូន៖ ត្រូវផ្ដល់សេរីភាពខ្លះចំពោះកូនៗ ព្រោះពេលខ្លះកូនយើងក៏ត្រូវការភាពផ្ទាល់ខ្លួន និងសិទ្ធ ដើម្បីស្វែងយល់ពីពិភពលោកនេះដែរ។ វិធីគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹងពេក នឹងធ្វើឲ្យមានគំនាប សម្ពាធទៅកូន។
– កុំបណ្ដោយឲ្យកូនរត់ចេញពីផ្ទះ៖ នៅក្នុងភាពជាយុវវ័យ គំនិតអវិជ្ជមាន ឬពាក្យមិនល្អ អាចធ្វើស្ថានភាពកាន់តែលំបាក។
៣- ត្រូវប្រតិកម្មរបៀបម៉េចបន្ទាប់ពីកូនរត់ចេញពីផ្ទះ?
ទោះបីជាប៉ាម៉ាក់ខិតខំក៏ដោយ ក៏កូនយើងអាចនៅតែរត់ចោលផ្ទះដែរ។ ទោះបីជាការរត់ចេញពីផ្ទះនេះ បញ្ចប់ដោយការវិលត្រលប់មកវិញក៏ដោយ ក៏នៅពេលនេះ ជាពេលប៉ាម៉ាក់ត្រូវតែមានប្រតិកម្មតបតបញ្ហានេះ។
– មិនត្រូវជេរស្ដី ឬវាយកូនទេ៖ សកម្មភាពនេះ មិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យកូនឈឺចាប់ផ្លូវកាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែផ្លូវចិត្ត ឬផ្លូវអារម្មណ៍ ក៏ប៉ះពាល់ដូចគ្នា។ ចាំបាច់បំផុត ត្រូវឲ្យកូនដឹងថា យើងបារម្ភពីគេ។
– លើកទឹកចិត្តកូន និយាយអ្វីកើតឡើង និងហេតុផលនាំឲ្យកូនរត់ចេញពីផ្ទះ៖ វាជាការសំខាន់ ត្រូវដឹងពីមូលហេតុនៅពីក្រោយ ដើម្បីការពារនៅថ្ងៃអនាគត។ សូមព្យាយាមដោយស្ងៀមស្ងាត់ ប្រើសំឡេងទន់ និងភាសាលក្ខណៈមនុស្សពេញវ័យ។
– មិនត្រូវសួរនាំកូនច្រើនពេកទេ៖ ក្នុងករណីកូនមិនព្រមនិយាយចេញឲ្យយើងដឹង ត្រូវជំនួយពីមនុស្សណាម្នាក់ ទាំងប៉ាម៉ាក់ និងកូន សុទ្ធតែទុកចិត្ត និងគោរព ដើម្បីជួយលួងលោមគេ។
ក្នុងករណីមានសំណួរ ឬមន្ទិលសង្ស័យជុំវិញសុខភាពអ្នក ជម្រើសល្អបំផុត សូមពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបល់ផ្ទាល់ជាមួយពេទ្យជំនាញ។ Hello Health Group មិនចេញវេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬព្យាបាលជូនទេ៕