កោសិកាឈាមក្រហមបញ្ចេញប៊ីលីរ៉ូប៊ីន (Bilirubin) អំឡុងពេលដំណាក់កាលបំបែកធម្មតា ហើយសារធាតុនេះនឹងត្រូវបំបែកដោយថ្លើម។ ពេលគភ៌នៅក្នុងផ្ទៃ ថ្លើមម៉ាក់ៗជាអ្នកសម្អាតជាតិប៊ីលីរ៉ូប៊ីន (ទឹកប្រមាត់) ចេញ ប៉ុន្តែពេលទារកកើតមក ថ្លើមទារកផ្ទាល់ជាអ្នកធ្វើការបំបែកសារធាតុរាវនេះដោយខ្លួនឯង។ ថ្លើមទារក ពីមួយដំណាក់កាលទៅមួយដំណាក់កាល មិនអាចធ្វើការងារនេះលឿនបានទេ ជាហេតុនាំឲ្យកើនឡើងជាតិ ប៊ីលីរ៉ូប៊ីន ហើយដោយសារតែសារធាតុនេះមានពណ៌លឿង ទើបបណ្ដាលឲ្យស្បែក ឬភ្នែកក្មេងឡើងពណ៌លឿងដូចគ្នា។
បញ្ហាខាន់លឿង ជាទូទៅ កើតឡើងចំពោះក្មេងកើតមុនខែ ព្រោះពេលថ្លើមទារកកំពុងលូតលាស់ ឬនៅពេលទារកបៅដោះមិនគ្រប់គ្រាន់ ឬមិនមានសារធាតុចិញ្ចឹមចាំបាច់ក្នុងទឹកដោះម្ដាយ សុទ្ធតែជាមូលហេតុនាំឲ្យក្មេងមានបញ្ហាខាន់លឿងនេះឯង។
ចំពោះបញ្ហាខាន់លឿង ចំពោះក្មេងទើបចេះដើរ និងក្មេងទ្រើសៗជាងនេះ ក៏អាចបណ្ដាលមកពីស្ថានភាពជំងឺមួយចំនួន មានសកម្មភាពដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោល ទៅលើកម្រិត ប៊ីលីរ៉ូប៊ីន ក្នុងរាងកាយ ដូចជា៖
– រលាក ឬស្ទះថង់ទឹកប្រមាត់ ជាហេតុនាំឲ្យមិនអាចបញ្ចេញចោលជាតិប៊ីលីរ៉ូប៊ីន។
– រលាក ឬមានការបង្ករោគនៅលើថ្លើម។
– មានជំងឺស្លេកស្លាំង ដោយសារបែកគ្រាប់ឈាម (Hemolytic Anemia) ជាហេតុនាំឲ្យមានបញ្ហាខាន់លឿង។
– កើតមានបណ្ដុំរោគសញ្ញា Gillbert និងនាំឲ្យមិនអាចបញ្ចេញទឹកប្រមាត់ចេញពីរាងកាយ។
– ខាន់លឿង មុនទៅដល់ថ្លើម (Pre-hepatic Jaundice) អាចបណ្ដាលមកពីស្ថានភាពជំងឺមួយចំនួន ដូចជា ជំងឺឈាម Thalassemia ជំងឺស្លេកស្លាំងដោយសារកោសិកាគ្រាប់ឈាមមិនប្រក្រតី (Sickle Cell Anemia) ជំងឺគ្រុនចាញ់ និងឈាមក្រហមខូចរូបរាង (Hereditary Sperocytosis)។
– ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ A B និង C អាចនាំឲ្យមានបញ្ហាខាន់លឿង ដោយសារបែកគ្រាប់ឈាម (Hemolytic Jaundice)។