– ធ្លាប់មានកូនច្រើនដង
– ទីតាំងទារកមិនប្រក្រតី
– អាងត្រគាកតូច
– រូបរាងអាងត្រគៀកមិនប្រក្រតី។
២- ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ
ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ច្រើនធ្វើនៅពេលដំណាក់កាលសម្រាលមិនទាន់បានជោគជ័យ ហើយការព្យាបាលដោយថ្នាំ ដូចជា អុកស៊ីតុស៊ីន នៅតែមិនបានជោគជ័យទៀត ឬមិនអាចប្រើថ្នាំបានតែម្តង។ លើសពីនេះ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមិនអាចធ្វើបានមុនពេលសម្រាលនោះឡើយ ទោះបីយើងដឹងថាទារកក្នុងផ្ទៃថ្លោសពេក ឬអាងត្រគៀកម៉ាក់ៗតូចក៏ដោយ។
អំឡុងពេលសម្រាល ក្បាលកូននឹងប្រែប្រួលរូបរាង ដើម្បីចេញតាមអាងត្រគាក ហើយអាងត្រគាក ក៏នឹងរីកធំដូចគ្នា ដើម្បីសម្រួលផផ្លូវឲ្យទារកអាចសម្រាលចេញរួច។ ការឆ្លុះអេកូ អាចវាស់ទំហំកូនបាន តែមិនអាចកំណត់ឲ្យបានច្បាស់ពីទម្ងន់កូនឡើយ។ យ៉ាងណាវិញ ការវាស់ទំហំអាងត្រគាកផ្ទាល់ អាចជួយដល់ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបាន។ បើសិនជាមានបញ្ហានេះមែន គ្រូពេទ្យនឹងចាក់ថ្នាំអុកស៊ីតូស៊ីន ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការសម្រាល ឬក៏ធ្វើការបង្វិលកូនតែម្តង។