យើងអាចសម្គាល់ថា កូនយើងជាក្មេងឆ្លាត ឬមិនឆ្លាតបាន ដោយសង្កេតមើលរបៀបនៃការនិយាយស្តីរបស់កូន និងការឆ្លើយតបរបស់កូនមកយើងវិញ។ លោក Christopher Lee ស្ថានិកអង្គការ HEDC អន្តរជាតិ ថា ក្មេងឆ្លាត ជាក្មេងដែលពូកែសួរនាំ និយាយច្រើន ប្រៀបបាននឹងទស្សនវិទូ។ លោកបានលើកឡើងថា ឪពុកម្តាយភាគច្រើននិយាយច្រើនជ្រុល មិនទុកឱកាសឲ្យកូននិយាយច្រើនទេ នេះជាកំហុសឆ្គងធំមួយ។
“បើនិយាយយើងជាឪពុកម្តាយនិយាយច្រើន កូនយើងនឹងឈប់និយាយ ផ្ទុយទៅវិញ បើយើងព្យាយាមស្តាប់កូនៗនិយាយ ដូចជាពេលគេត្រលប់មកពីសាលាវិញ យើងសួរនាំកូននូវសំណួរណាមួយ ឲ្យគេស្តាប់ រួចឆ្លើយ នោះគេនឹងក្លាយទៅជាក្មេងនិយាយច្រើន ហើយឆ្លាតវាងវៃ”។
លោកChristopher Lee បានបន្តថា តួនាទីរបស់ម៉ាក់ប៉ាត្រូវស្តាប់កូនឲ្យច្រើន ហើយបំផុសនូវសេចក្តីក្លាហាន ដោយឲ្យគេនិយាយឲ្យបានច្រើន ដោយសួរនូវសំណួរវិញ។ ទោះបីជាពេលខ្លះចម្លើយយើងដឹងហើយក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែសួរកូននូវសំណួរដដែលនេះ ដើម្បីឲ្យខួរក្បាលកូនវិវត្តទៅមុខជានិច្ច។