ការលូតលាស់ និងអាកប្បកិរិយា
ដល់ពេលរំភើបម្តងទៀតហើយ សប្តាហ៍នេះកូនអាចដើរបាន ប្រសិនបើយើងកាន់ដៃឲ្យដើរ ហើយអាចតោងម៉ាក់ប៉ាដើម្បីសម្រួលដល់យើងក្នុងការស្លៀកពាក់ឲ្យ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះអាអូនក៏អាចញ៉ាំទឹកខ្លួនឯងដោយប្រើកែវ។ ទោះបីជាក្មេងខ្លះមិនទាន់ចេះធ្វើរឿងទាំងនេះបាន ម៉ាក់ប៉ាកុំគិតច្រើន ក្មេងលូតលាស់មិនដូចគ្នាទេ កូនយើងអាចធ្វើបាន គ្រាន់តែយឺតបន្តិចប៉ុណ្ណោះ។
នៅអាទិត្យទី ៣ នៃខែទី ១០ កូនយើងអាច៖
– ឈរបានដោយខ្លួនឯង
– និយាយពាក្យ “ប៉ាប៉ា’ ឬ “ម៉ាក់ម៉ាក់’
– ចង្អុលទៅវត្ថុដែលចង់បាន។
១- បង្រៀនកូនដោយរបៀបណា?
ពេលនេះអូនតូចលេងមិនចេះធុញទេ ចូលចិត្តទម្លាក់អ្វីមួយ ហើយឲ្យយើងរើសឲ្យវិញ។ កូនមិនធុញមែន តែម៉ាក់ប៉ាប្រហែលជាមិនចង់ធ្វើរឿងដដែលៗទេ អត់មានអីពិបាកទេ យើងអាចយករបស់នោះទុកប៉ុន្មាននាទី ហើយព្យាយាម បន្លប់កូននឹងអ្វីផ្សេងវិញ ដូចជាលេងបិទពួនជាដើម។
សុខភាព និងសុវត្ថិភាព
២- ពិភាក្សាជាមួយពេទ្យរឿងអីខ្លះ?
ទោះបីជាពេទ្យមិនណាត់ជួបក៏ដោយ យើងនៅតែអាចទាក់ទង ឬសាកសួរគ្រូពេទ្យបានគ្រប់ពេល ប្រសិនបើមានការព្រួយបារម្ភរឿងអ្វីមួយ។
៣- ចំណុចត្រូវដឹង
នៅវ័យនេះ អាអូនអាចមានជំងឺផ្តាសាយញឹកញាប់ ខាងក្រោមនេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវដឹងពីថ្នាំផ្សះ។ យើងត្រូវប្រុងប្រយត្ន័នៅពេលឲ្យកូនញ៉ាំថ្នាំផ្សះ។ ថ្នាំប្រភេទនេះ អាចមានប្រសិទ្ធិភាពប្រឆាំងនឹងជំងឺដែលបង្កដោយបាក់តេរីប៉ុណ្ណោះ ហើយវាមិនអាចជួយប្រឆាំងជំងឺដែលបង្កដោយវីរុស ដូចជាផ្តាសាយ និងជំងឺដែលមានបញ្ហានៅផ្លូវដង្ហើមជាដើម។ ការឲ្យកូនញ៉ាំថ្នាំទាំងនេះជួយអ្វីមិនបាននោះទេ មានតែធ្វើឲ្យពពួកបាក់តេរីទាំងនោះស៊ាំនឹងការព្យាបាលតែប៉ុណ្ណោះ ហើយប្រភេទថ្នាំនេះក៏អាចផ្តល់នូវផលរំខាន ឬបញ្ហាប្រតិកម្មអាលែកហ្ស៊ីមួយចំនួនទៀត?
ពេលណាគួរតែឲ្យកូនលេបថ្នាំ អង់ទីប៊ីយ៉ូទីក?
លុះត្រាតែមានការណែនាំពីគ្រូពេទ្យប៉ុណ្ណោះ យើងត្រូវតែឲ្យកូនលេបឲ្យបានគ្រប់ថ្ងៃដែលតម្រូវឲ្យលេប បើមិនដូច្នេះទេ អាចធ្វើឲ្យមានបញ្ហាសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ។
ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យកូនលេបថ្នាំ អង់ទីប៊ីយ៉ូទីក បានស្រួល?
បើកូនក្អួតភ្លាមបន្ទាប់ពីលេបថ្នាំប្រភេទនេះ យើងត្រូវតែឲ្យថ្នាំកូនលេបម្តងទៀត ព្រោះជាតិថ្នាំបានចេញមកតាមកម្អួតអស់ហើយ។ ក្នុងករណីកូនក្អួត ១ ម៉ោងក្រោយជាតិថ្នាំបានជ្រាបចូលក្នុងខ្លួនអស់ហើយ កុំឲ្យកូនលេបថ្នាំបន្ថែមទៀតឲ្យសោះ។ យើងគួរតែព្យាយាមរកមូលហេតុ។
មូលហេតុនាំឲ្យក្មេងក្អួត មកពីកូនយើងឈឺទេដឹង?
ថ្នាំខ្លះយើងអាចលាយជាមួយអាហារ ឬដំណាប់ផ្លែឈើដើម្បីឲ្យរសជាតិឆ្ងាញ់ជាងមុន។ ការប្រើប្រាស់សឺរ៉ាំង ឬប្រដាប់បន្តក់ភ្នែកសម្រាប់បញ្ចុកថ្នាំកូន អាចមានប្រសិទ្ធិភាពជាងការបញ្ចុកកូនដោយស្លាបព្រា។
ការព្រួយបារម្ភ
៤- រឿងអីខ្លះត្រូវបារម្ភ?
សង្កៀតធ្មេញ៖ មិនខុសពីការទាញសក់ បៀមមេដៃទេ សង្កៀតធ្មេញជាវិធីដែលកូនធ្វើដើម្បីបន្ធូរអារម្មណ៍។ សង្កៀតធ្មេញអាចប៉ះពាល់ការលូតលាស់ធ្មេញព្រៃ និងស្រុក។ មានមូលហេតុពីរ ដែលអាអូនធ្វើបែបនេះ គឺតានតឹង និងខឹងមួរម៉ៅ។
ការយកចិត្តទុកដាក់ និងផ្តល់ក្តីស្រលាញ់ដល់កូនមុនពេលគេងថ្ងៃអាចកាត់បន្ថយការសង្កៀតធ្មេញ។ សង្កៀតធ្មេញមិនមែនមកពីអារម្មណ៍តឹងតែងមួយមុខទេ ជួនកាលអាអូនចង់លេងជាមួយធ្មេញ ធ្វើឲ្យរីករាយនឹងសំឡេងសង្កៀតធ្មេញ។ បើសង្កេតឃើញកូនសង្កៀតធ្មេញកាន់តែញឹកញាប់អាចនឹងខូចធ្មេញ សូមទៅជួបពេទ្យធ្មេញ។
ការខាំ៖ វាជាធម្មជាតិទៅហើយ ក្មេងតូចៗចូលចិត្តខាំគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីធ្វើតេស្តធ្មេញ។ ការខាំអាចក្លាយទៅជាទម្លាប់អាក្រក់ ដោយសារតែធ្មេញកាន់តែច្រើន បង្កឱ្យមានការឈឺចាប់កាន់តែខ្លាំង។ ដំបូងការ អាអូនគ្រាន់តែលេង និងជាបទពិសោធន៍ មិនដឹងថាអ្វីដែលពួកគេកំពុងធ្វើឱ្យនរណាម្នាក់ឈឺចាប់នោះទេ។ ដើម្បីបញ្ជៀសបញ្ហានេះ យើងអាចបង្វែរអារម្មណ៍កូនមកលេងជាមួយតុក្កតា ឬរបស់អ្វីផ្សេង៕
ក្នុងករណីមានសំណួរ ឬមន្ទិលសង្ស័យជុំវិញសុខភាពអ្នក ជម្រើសល្អបំផុត សូមពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបល់ផ្ទាល់ជាមួយពេទ្យជំនាញ។ Hello Health Group មិនចេញ វេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬការព្យាបាលជូនទេ៕
[embed-health-tool-vaccination-tool]
