ដើម្បីមើលឃើញពីទំនាក់ទំនងគ្នារវាងទម្លាប់គេងរបស់ក្មេង និងភាពធាត់ ធ្លាប់មានការសិក្សាមួយ បានធ្វើឡើងដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Janice F. Bell រួមជាមួយសាស្ត្រាចារ្យនៅឯសាកលវិទ្យាល័យវ៉ាស៊ីនតោន សហរដ្ឋអាមេរិក ដោយធ្វើការស្រាវជ្រាវលើក្មេងៗ សរុប ១,៩៣០នាក់ មានអាយុរហូតដល់ ១៣ ឆ្នាំ និងបានប្រមូលទិន្នន័យចំនួនពីរដង គឺនៅឆ្នាំ ១៩៩៧ និងឆ្នាំ ២០០២។
គេបែងចែកក្មេងទាំងអស់ជាពីរក្រុម មួយក្រុមសម្រាប់ក្មេងក្រោមអាយុ ៤ឆ្នាំ និងមួយក្រុមទៀតសម្រាប់ក្មេងអាយុពី ៥-១៣ ឆ្នាំ។ ក្រោយពីធ្វើការត្រួតពិនិត្យលើសន្ទស្សន៍ម៉ាស់រាងកាយ (BMI) ក្មេងៗទាំងអស់មក អ្នកស្រាវជ្រាវរកឃើញថា មានក្មេង ៣៣%ក្នុងក្រុមទី ១ និង ៣៦% ក្នុងក្រុមទី ២ មានបញ្ហាលើសទម្ងន់ ឬជំងឺធាត់។
ចំពោះក្មេងក្នុងក្រុមទី ១ ដោយសារការគេងរយៈពេលខ្លីនៅពេលយប់ បានឃើញថាមានការផ្សារភ្ជាប់នឹងការកើនឡើងហានិភ័យនៃការលើសទម្ងន់។ ចំពោះក្មេងនៅក្នុងក្រុមទី ២ បានឃើញថាពួកគេមានពេលវេលាគេងគ្រប់គ្រាន់នៅឆ្នាំដំបូង ហើយក៏មិនបានឃើញមានការទាក់ទងគ្នាទៅនឹងការឡើងទម្ងន់ដែរ។ នៅឆ្នាំបន្ទាប់ទៀត លទ្ធផលរកឃើញថា ក្មេងៗមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគេង នាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរពីទម្ងន់ធម្មតា ទៅជាជំងឺធាត់វិញ។ លើសពីនេះ ការសិក្សារកឃើញទៀតថា ការគេងនៅពេលថ្ងៃ អាចមានឥទ្ធិពលតិចតួចលើហានិភ័យការលើសទម្ងន់ ឬជំងឺធាត់ ដូចគ្នា។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖