គ្រូពេទ្យមានវិធីសាស្ត្រច្រើន ដើម្បីកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យ ហើយជាធម្មតាចាប់ផ្តើដំបូងដោយពិនិត្យរាងកាយ សាកសួរពីប្រវត្តិជំងឺ បន្ទាប់មកធ្វើតេស្តឈាម រកមើលធាតុគីមីក្នុងឈាម អាចបង្កឲ្យកើតមហារីក ព្រមទាំងមានតេស្តផ្សេងទៀតដូចជា៖
– ថតស៊ីធី (CT Scan)
– ថតអឹមរ៉ាយ (MRI)
– ថតកាំរស្មីអ៊ិច
– ថតផេតស្កេន
– ច្រឹបយកកោសិកាឆ្អឹងទៅពិនិត្យ
– ស្កេនឆ្អឹង។
៨- ព្យាបាលដោយវិធីណា?
ព្យាបាល អាស្រ័យទៅលើកន្លែងដុំមហារីកកើតឡើង និងការរីករាលដាលរបស់មហារីក ព្រមទាំងកត្តាសុខភាពផ្ទាល់។ អ្នកជំងឺភាគច្រើន ទទួលការព្យាបាលដោយការវះកាត់ និងគីមី ខណៈមួយចំនួនផ្សេងទៀត អាចឈានដល់ការព្យាបាលដោយកាំរស្មីវិទ្យុសកម្មទៀតផង។
– ព្យាបាលដោយវះកាត់៖ បើមានដុំមហារីកនៅជើង ត្រូវយកដុំនោះចេញ ពេទ្យនឹងដាក់ជ័រសិប្បនិមិ្មត ជំនួសកន្លែងចន្លោះប្រហោងនោះ ហើយករណីខ្លះអាចឈានដល់ការផ្សាំឆ្អឹងទៀងផង។ បើកើតលើឆ្អឹងត្រគាក ខ្នង និងថ្គាម កាន់តែពិបាកព្យាបាល ជម្រើសល្អបំផុត ព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម។ លើសពីនេះ បើមហារីករាលដាលដល់សរសៃឈាម ករណីកាត់អវយវៈ អាចត្រូវធ្វើឡើង ប្រឈមពិការភាពធ្ងន់ធ្ងរ និងផលវិបាកជាច្រើន ពិសេសប៉ះពាល់សតិអារម្មណ៍ខ្លាំង។ ករណីនេះសូមពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីរកដំណោះស្រាយសមស្រប។
– ព្យាបាលដោយគីមី៖ វិធីនេះ ជាជម្រើសគ្រូពេទ្យអនុវត្តច្រើនជាងគេ ថ្នាំគីមីអាចទៅរារាំងដំណើររីកលូតលាស់របស់មហារីក ងាយស្រួលវះកាត់យកចេញ។ ក្មេងៗ គឺងាយនឹងរងផលវិបាកដោយថ្នាំគីមី ដូចជាមិនឃ្លានអាហារ ក្អួត ឬចង្អោរនិងរាគជាដើម។
– ព្យាបាលតាមវិទ្យុសកម្ម៖ មិនសូវប្រើដើម្បីព្យាបាលមហារីកប្រភេទនេះទេ ព្រោះថាមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាព ហើយគ្រូពេទ្យអាចប្រើកាំរស្មីវិទ្យុសកម្មពីខាងក្រៅជំនួសវិញ ដើម្បីសម្លាប់កោសិកាមហារីក នៅសេសសល់ក្រោយវះកាត់។
ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រស់នៅ
៩- ទម្លាប់រស់នៅ
ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រស់នៅ និងវិធីព្យាបាលនៅផ្ទះ អាចជួយបង្ការ និងគ្រប់គ្រងស្ថានភាពជំងឺបាន ដូចជា៖
ដើម្បីថែទាំខ្លួនប្រាណឲ្យបានល្អយើងគួរផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រស់នៅមួយចំនួនអាចជួយគ្រប់គ្រងស្ថានភាពជំងឺបាន។ គួរពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ បើសិនមានចម្ងល់ ឬមន្ទិលសង្ស័យពាក់ព័ន្ធវិធីបង្ការ និងគ្រប់គ្រងជំងឺមហារីកប្រភេទនេះ។
