សាច់ក្រហម គឺសម្បូរទៅដោយប្រូតេអ៊ីន ខ្លាញ់ឆ្អែត ជាតិដែក ស័ង្កសី និងពពួកវីតាមីន B ដោយជាតិដែក គឺជាសារធាតុចាំបាច់បំផុតសម្រាប់គ្រាប់ឈាមក្រហមដឹកជញ្ជូនអុកស៊ីសែនទៅចិញ្ចឹមគ្រប់សរីរាង្គក្នុងរាងកាយ។ បញ្ហាកង្វះជាតិដែក ឧស្សាហ៍កើតមានចំពោះក្មេង មនុស្សចាស់ និងស្រីៗពពោះ។
យ៉ាងណា ជាតិដែកក៏មាននៅក្នុងពពួកបន្លែបៃតងចាស់ គ្រាប់សណ្តែក និងធញ្ញជាតិផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែជាតិស័ង្កសីក្នុងសាច់ក្រហម ពិតជាចាំបាច់សម្រាប់រាងកាយ ដើម្បីធ្វើការសំយោគ DNA និងជួយពង្រឹងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់យើង។
ក្រៅពីសម្បូរក្នុងសាច់ក្រហម ស័ង្កសី ក៏សម្បូរនៅក្នុងសាច់ត្រី ធញ្ញជាតិ ស៊ុត និងសណ្តែកដូចគ្នា ប៉ុន្តែប្រភពស័ង្កសីល្អបំផុតសម្រាប់រាងកាយ គឺជាតិស័ង្កសី ដែលទទួលបានពីសាច់ក្រហម និងត្រីតែម្តង។
ក្រៅពីជាតិដែក និងស័ង្កសី វីតាមីន B ក៏ត្រូវបានរកឃើញយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់នៅក្នុងសាច់ក្រហមផងដែរ ជាពិសេសគឺវីតាមីន B6 និង B12 ខណៈវីតាមីន B6 មានប្រយោជន៍ខ្លាំងចំពោះមុខងារប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ ហើយ B12 ល្អខ្លាំងសម្រាប់មុខងារប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ។ ចំពោះគ្នាយើងដែលញ៉ាំថ្នាំទឹកនោមផ្អែម ថ្នាំ Metformin គឺប្រឈមហានិភ័យខ្ពស់ធ្លាក់ចុះកម្រិតវីតាមីន B12 ក្នុងរាងកាយ។
៤- គ្រោះថ្នាក់ពីសាច់ក្រហម
ដូចអត្ថបទជាច្រើនធ្លាប់លើកឡើង ញ៉ាំសាច់ក្រហម គឺមានទំនាក់ទំនងកើនហានិភ័យជំងឺបេះដូង មហារីកពោះវៀនធំ និងទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២។ នៅមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀត សុទ្ធត្រូវគេរកឃើញមានទំនាក់ទំនងជាមួយសាច់ក្រហមដូចគ្នា។
ទោះជាយ៉ាង ការសិក្សាជាច្រើន សុទ្ធតែរកឃើញថា សាច់ក្រហមដែលបង្កហានិភ័យខ្ពស់ គឺជាប្រភេទសាច់កែច្នៃ មានដូចជា សាច់ចម្អិនស្រាប់ មានលាយសារធាតុរក្សាគុណភាព និងពណ៌ រួមទាំងគ្រឿងផ្សំឲ្យមានរសជាតិឆ្ងាញ់មួយចំនួនទៀត ក្នុងនោះមានដូចជា៖
– Hotdog
– សាច់ក្រក
– សាច់បឺហ្គឺរ
– សាច់គោកិន (កំប៉ុង)
– សាច់ក្រក
– សាច់ងៀតកញ្ចប់។
ភាគច្រើននៃពពួកសាច់ជ្រូកកែច្នៃ (hams) មានលក់ក្នុងផ្សារទំនើម សុទ្ធតែមានដាក់សារធាតុរក្សាគុណភាព ដូចជាសារធាតុនីទ្រីតជាដើម ពិសេសពពួកសាច់កិនស្រាប់។
៥- អនាម័យក្នុងការញ៉ាំសាច់ក្រហម
សាច់ក្រហម អាចមានផ្ទុកបាក់តេរីជាច្រើន ដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ ហើយអ្វីសំខាន់បំផុត គឺកត្តាស្កុតទុក និងកត្តាចម្អិនសាច់ទាំងនោះ។ លាងដៃយើងឲ្យបានស្អាតមុនចាប់ផ្តើមហាន់សាច់ និងសម្អាតសម្ភារៈបន្ទាប់ពីប្រើប្រាស់ជាមួយសាច់រួច។
សាច់ក្រហមជារឿយៗ ត្រូវចាត់ជាអាហារមួយប្រភេទដែលអាចនាំឲ្យពុលអាហារ ដូច្នេះត្រូវចាំថា នៅពេលចម្អិន ត្រូវប្រាកដថាបាក់តេរីមានក្នុងសាច់ទាំងនោះបានសម្លាប់ត្រឹមត្រូវ។