– ជំងឺក្រពះ និងបំពង់អាហារ (Gastro-esophageal reflux disease)៖ មានអាការៈក្រហាយក្រពះ ព្រោះអាស៊ីដក្រពះអាចកើនឡើងដល់បំពង់អាហារ និងបំពង់ខ្យល់។ វាអាចធ្វើឲ្យជាប់ទងសួត ហើយកាន់តែធ្ងន់ពេលគេង ឬផឹកថ្នាំជំងឺហឺត (ថ្នាំនេះធ្វើឲ្យប្រឹសចន្លោះក្រពះ និងបំពង់អាហារទន់)។ ពេលខ្លះ អាស៊ីដក្រពះទៅរំញោចបំពង់អាហារ ដែលធ្វើឲ្យរួមផ្លូវដង្ហើម បើអាស៊ីដឡើងទៅបំពង់ក ធ្វើឲ្យមានប្រតិកម្មខ្លាំង និងផ្លូវដង្ហើមអាចត្បៀត។
– អ័រម៉ូន៖ អាត្រេណាលីន (Adrenaline) ជាអ័រម៉ូនដែលរត់ក្នុងសរសៃឈាម។ អ័រមូននេះ អាចជួយសម្រួលបំពង់ទង់សួត ធ្វើឲ្យសាច់ដុំទងសួតតូចៗអាចសម្រាក ក៏ដូចជាជួយឲ្យផ្លូវដង្ហើមរក្សាទំហំវាបានល្អ។ អាដ្រេណាលីន អាចគ្រប់គ្រងសារធាតុហ៊ីសស្តាមីន (Histamine) ដែលជាភ្នាក់ងារបបង្កប្រតិកម្ម អាចធ្វើឲ្យកើនសារធាតុរំអិល និងទងសួតស្អិតជាប់ (Bronchospasm)។ យ៉ាងណា អ័រម៉ូននេះគឺថយចុះពេលយប់ នាំឲ្យមានរោគសញ្ញាជំងឺហឹតពេលយប់។
– ដំណាក់កាលចុងក្រោយ៖ ពេលជួបកត្តាប្រឈម ឬសារធាតុអាលែកហ្សី អាចធ្វើឲ្យជំងឺហឺតធ្វើទុក្ខ និងអាចធ្វើទុក្ខជាលើកទី ២ រយៈពេល ៣-៨ ម៉ោងបន្ទាប់ពីដំណាក់កាលទី ១។ នេះហៅថាដំណាក់ឆ្លើយតបយឺត។ អ្នកជំនាញនិយាយថា គ្នាយើងមានជំងឺនេះ អាចកើតដំណាក់កាលឆ្លើយតបយឺត បើប៉ះពាល់សារធាតុអាលែកហ្ស៊ីកាលពីល្ងាច។
៤- ព្យាបាលជំងឺហឺតពេលយប់
ជំងឺហឺតពេលយប់ មិនអាចព្យាបាលបាន ប៉ុន្តែការប្រើថ្នាំអាចកាត់បន្ថយអាការៈរលាក និងទប់ស្កាត់ការចេញរោគសញ្ញា។ ភាគច្រើន ជំងឺនេះធ្វើទុក្ខពេលគេង ដូច្នេះការព្យាបាលគួរផ្ដោតនៅពេលគេងដូចគ្នា។ ស្រូបថ្នាំហឺតដែលមានសារធាតុពង្រីកទងសួត អាចការពារករណីស្អិតទងសួត។ ថ្នាំហឺតផ្ទុកសារធាតុ Corticosteroids ជួយធ្វើឲ្យអាការៈធូរស្បើយបានយូរ។ បើគ្នាមានជំងឺក្រពះ និងបំពង់អាហារ (GERD) ត្រូវប្រើថ្នាំដូចរៀបរាប់ខាងលើ ដើម្បីព្យាបាល។
រោគសញ្ញាអាចធ្វើឲ្យអស់កម្លាំងពីខ្លួន អ៊ីចឹងត្រូវនៅឲ្យឆ្ងាយពីធូលី ផ្សិត និងសត្វចិញ្ចឹម។ យើងអាចប្រើឧបករណ៍ ពិនិត្យមុខងារសួត ឬគួរប្រាប់ពេទ្យ បើមានរោគសញ្ញាមិនប្រក្រតី។