កូនយើងនៅតូចបែបនេះជៀសមិនរួចពីបញ្ហានោះទេ បើមិនជួបច្រើន ក៏តិចដែរ ដូច្នេះតម្រូវឲ្យម៉ាក់ប៉ាយល់ដឹងពីបញ្ហារបស់ក្មេងៗឲ្យបានច្រើន។
ការសង្រ្គោះបន្ទាន់៖ វាហាក់ដូចជារឿងដ៏រន្ធត់មួយ តែយើងគួរតែត្រៀមក្នុងករណីអាក្រក់បានកើតឡើង។ មូលហេតុចំបងដែលក្មេងតែងតែជួបប្រទះឈានដល់ការសង្រ្គោះបន្ទាន់ នោះមានដូចជា ប្រតិកម្មធ្ងន់ធ្ងរ ស្ទះពោះវៀន ឬជំងឺហឺតជាដើម។ ក្មេងនៅក្នុងវ័យនេះជាពេលដែលចង់ដឹងចង់ស្គាល់ និងរពឹសខ្លាំង ដែលអាចលេប ឬស្រូបវត្ថុរឹងផ្សេងៗ ធ្លាក់ និងរបួស ឬក៏ត្រូវការដេរបិទមុខរបួសជាដើម។
ក្នុងករណីដែលកូនពិបាកដកដង្ហើមដោយសារមូលហេតុណាមួយនោះ ឬបណ្តាលមកពីប្រតិកម្មជាមួយអ្វីមួយនោះ ត្រូវប្រញាប់ទៅមន្ទីពេទ្យដែលនៅជិត ឬទូរសព្ទទៅផ្នែកសង្គ្រោះបន្ទាន់ ១១៩។
ការប្តូរទៅញ៉ាំទឹកដោះគោ៖ បើអាចយើងគួរតែបន្តឲ្យកូនបៅទឹកដោះម្តាយយ៉ាងតិចណាស់ឲ្យបាន១ ឆ្នាំដំបូង។ នៅពេលដែលម៉ាក់ចង់ផ្តាច់ដោះកូន អាចឲ្យទឹកដោះគោដែលមានជាតិដែកដល់កូន ឬ ពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យមុនសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសយកទឹកដោះគោប្រភេទណាសមស្របសម្រាប់កូនយើង។ កូនញ៉ាំទឹកដោះគោបាន ១ ឆ្នាំ យើងត្រូវប្រាកដថាប្រើទឹកដោះគោសុទ្ធ ទឹកដោះគោគ្មានក្រែម ប្រសើរជាងជាតិខ្លាញ់ទាប (Low fat)។ ទឹកដោះគោសុទ្ធ ត្រូវបានណែនាំចំពោះកូនក្មេងដែលមានអាយុពី ២ ឆ្នាំឡើង ទោះបីជាគ្រូពេទ្យខ្លះទៀតឲ្យញ៉ាំទឹកដោះគោដែលមានជាតិខ្លាញ់ ២% សម្រាប់ក្មេងអាយុលើ ១ឆ្នាំកន្លះក៏ដោយ។
ការព្រួយបារម្ភ
៤- រឿងអីខ្លះគួរបារម្ភ?
ការដុសធេ្មញ៖ មានមូលហេតុជាច្រើនដែលយើងគួរតែថែរក្សាធ្មេញកូនឲ្យបានល្អ។ ដំបូងបង្អស់នោះការសម្អាតធ្មេញ ធ្វើឲ្យធ្មេញស្រុក (ធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍) ដុះបានស្អាតតាមគន្លងធ្មេញទឹកដោះនៅពេលក្រោយ។ ជំងឺពុកធ្មេញ និងជ្រុះធ្មេញអាចធ្វើឲ្យមាត់កូនយើងខុសទម្រង់ជាដើម ជាងនេះទៅទៀតនោះអូនតូចត្រូវការធ្មេញដើម្បីខាំ និងទំពា ២-៣ ឆ្នាំដំបូង មុនពេលធ្មេញស្រុកដុះចេញមកជំនួស។ ធ្មេញខូចអាចឲ្យកូនលែងចង់ញ៉ាំអាហារ។ ម៉្យាងវិញទៀតសុខភាពធ្មេញមានសារសំខាន់ក្នុងការនិយាយស្តី និងសោភណភាព ដែលទាំង ២ នេះចាំបាច់ពេលកូនពេញវ័យ។