ជាទូទៅយើងតែងបង្ហាត់កូនឲ្យចេះដុសធ្មេញ នៅវ័យប្រហែល ១ ឆ្នាំជាងឡើងទៅ។ ប៉ុន្តែលោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត គុជ ឆោមដាលីន បានណែនាំថា គួរតែសម្អាតតាំងពីមិនទាន់ដុះធ្មេញ ទើបសុខភាពមាត់ធ្មេញល្អប្រសើរ។
វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសកុមារ បម្រើការងារនៅ Singapore Medical Center រូបនេះបានឲ្យដឹងថា ក្មេងចេះបៅត្រូវតែចេះសម្អាតក្នុងមាត់ ដើម្បីអនាម័យ ធ្មេញដុះមកសស្អាត និងគ្មានក្លិនអាក្រក់ចេញពីមាត់ ដែលនេះជាមូលហេតុសំខាន់។
ចំណែកឧបករណ៍ដែលត្រូវការនោះមានដូចជាកំប្រេសយកមករុំនៅដៃ និងទឹកក្ដៅឧណ្ហៗ។ វិធីធ្វើគឺជ្រលក់កំប្រេសដែលរុំនៅម្រាមដៃចង្អុលទៅក្នុងទឹកឧណ្ហៗនោះ ហើយយកទៅវាសក្នុងមាត់ ដើម្បីកម្ចាត់ជាតិទឹកដោះដែលនៅសេសសល់ជាប់អណ្ដាត និងអញ្ចាញធ្មេញ ក្រោយកូនបៅរួច។ នៅពេលកូនចាប់ផ្ដើមដុះពន្លកធ្មេញយើងនៅបន្តសកម្មភាពបែបនេះដដែល រហូតដល់វ័យ ១ ឆ្នាំ ទើបចាប់ផ្ដើមបង្រៀនឲ្យចេះដុសសម្អាតធ្មេញជាមួយច្រាស និងថ្នាំ។
នៅវ័យចេះដុសធ្មេញត្រូវទិញថ្នាំសម្រាប់កូនក្មេងគ្មានជាតិហ្លុយអរ៉ាយ គួរតែដាក់ថ្នាំឲ្យកូននៅបរិមាណតិចតួចចាប់ពីប៉ុនគ្រាប់ស្រូវឡើងទៅ ហើយនៅពេលកូនដុសចាំប្រាប់ឲ្យកូនស្ដោះ និងតាមមើលកូនកុំឲ្យលេបថ្នាំដុសធ្មេញ ចៀសវាងមានបញ្ហាផ្សេងៗ។
[embed-health-tool-vaccination-tool]
