របស់ទាំងពីរនេះញ៉ាំសឹងរាល់ថ្ងៃ ហើយសុទ្ធតែជាប្រភពកាបូអ៊ីដ្រាត ដែលរាងកាយត្រូវការ។ ថ្ងៃខ្លះ ចង់ញ៉ាំតែបាយ ថ្ងៃខ្លះទៀតចង់ញ៉ាំតែមី។ គ្នាយើងខ្លះគិតថា ញ៉ាំបាយនឹងពោះជាងមី បើញ៉ាំមីអាចឆាប់ឃ្លាន។ តើជាតិកាបូអ៊ីដ្រាតទាំងពីរនេះ ផ្ដល់គុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិដូចម្ដេចខ្លះ? ចាំ “Hello គ្រូពេទ្យ” បកស្រាយ៖
១- ប្រភេទកាបូអ៊ីដ្រាត
កាបូអ៊ីដ្រាត ជាសារធាតុចិញ្ចឹមមួយដែលរាងកាយត្រូវការ ព្រោះវាជាប្រភពថាមពល។ កាបូអ៊ីដ្រាត បានបំប្លែងទៅជាគ្លុយកូស ដែលប្រើជាថាមពលសម្រាប់កោសិការាងកាយ។ ប្រភេទ ឬគុណភាពនៃកាបូអ៊ីដ្រាត ពិតជាសំខាន់ជាងបរិមាណញ៉ាំ។ នេះបើយោងតាមសាលាសុខាភិបាលសាធារណៈ Harvard TH Chan។
កាបូអ៊ីដ្រាតមានពីរប្រភេទគឺ សាមញ្ញ និងសាំញ៉ាំ។ កាបូអ៊ីដ្រាតសាមញ្ញ គឺនំប៉័ង ប៉ាស្តា និងនំខេក។
– ប្រភេទសាមញ្ញ៖ មានជាគ្រាប់ធញ្ញជាតិកិន មានន័យថា អាហារទាំងនេះមកពីគ្រាប់ធញ្ញជាតិដែលបានកែច្នៃ។ ការកែច្នៃគ្រាប់ធញ្ញជាតិទាំងនេះ អាចរក្សាទុកបានយូរ និងរក្សាគុណភាពរបស់ផលិតផល ប៉ុន្តែវាធ្វើឲ្យបាត់បង់ជីវជាតិចិញ្ចឹម វីតាមីន និងរ៉ែខនិជ។
វាធ្វើឡើងទម្ងន់ និងធ្វើឲ្យងាយឡើងកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម និងអាចភ្ញោចជំរុញឲ្យមានការស៊ាំនឹងអាំងស៊ុយលីន រយៈពេលយូរដែលនាំទៅដល់ជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
– ប្រភេទសុំាញ៉ាំ៖ កាបូអ៊ីដ្រាតសាំញ៉ាំ ជាប្រភពផ្ដល់សុខភាពល្អជាងគេនៃកាបូអ៊ីដ្រាតផ្សេងៗទៀត។ តាមធម្មតា វាបានកែច្នៃតិចតួចបំផុត ឬអត់សោះ មានដូចជា នំប៉័ងធ្វើពីស្រូវសាឡី គីណាវ (quinoa) អង្ករសម្រូប អង្ករខ្មៅ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ដែលបានពីអម្បូរស្រូវ បន្លែ និងផ្លែឈើ ហើយវាសម្បូរវីតាមីន ជាតិរ៉ែខនិជ កាកសរសៃ និងជីវជាតិចិញ្ចឹមពីរុក្ខជាតិ។
ខុសពីគ្រាប់ធញ្ញជាតិដែលកិន និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិពេញទាំងមូលនៅជាប់សម្បក អ៊ីចឹងហើយ ទើបវាអាចរក្សាវីតាមីន និងរ៉ែខនិជបាន។ ពេទ្យច្រើនណែនាំឲ្យញ៉ាំកាបូអ៊ីដ្រាតសាំញ៉ាំឲ្យបានច្រើន។
២- បាយនិងមី-គុយទាវ
របស់ទាំងពីរនេះជាប្រភពកាបូអ៊ីដ្រាត។ បើប្រៀបគ្នា បាយស ១០០ ក្រាម មានផ្ទុក ១៧៥ កាឡូរី។ ហើយចំនួនកាឡូរីដដែលនេះ មានក្នុងមី-គុយទាវ ៥០ ក្រាម (ស្ងួត មិនទាន់ចម្អិន) ប៉ុណ្ណោះ។ មានន័យថា មី-គុយទាវ មានកាឡូរីខ្ពស់ជាង។
ចុះសួរថាមួយណាល្អជាង? បាយ និងមី-គុយទាវ គឺប្រហាក់ប្រហែលគ្នាទេ។ ប៉ុន្តែ ប្រភេទកាបូអ៊ីដ្រាតទេ ទើបសំខាន់!
៣- ទាំងពីរនេះជាផលិតផលគ្រាប់ធញ្ញជាតិកិនសម្រិត
មី-គុយទាវដែលយើងញុំាជាផលិតមកពីម្សៅដែលកែច្នៃ។ មីមិនបានផលិតពីគ្រាប់ធញ្ញជាតិពេញទាំងមូល តែជាផលិតផលនៃគ្រាប់ធញ្ញជាតិកិនសម្រិត។ អង្ករស ដែលដាំចេញជាបាយ និងធ្វើមី-គុយទាវ ជាផលិតផលនៃគ្រាប់ធញ្ញជាតិកិនសម្រិត។
បើញុំាច្រើនហួសហេតុ អាចបង្កើនហានិភ័យប្រជុំរោគសញ្ញា មេតាបូលីស។ គ្រាប់ធញ្ញជាតិដែលកិនសម្រិត អាចភ្ញោចជំរុញការរលាកក្នុងរាងកាយ ដែលនាំទៅដល់ជំងឺចុះទ្រុឌទ្រោម ដូចជា ជំងឺបេះដូង ជំងឺស្ទះ/ដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងទឹកនោមផ្អែម។
៤- សន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងឈាម
សន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងឈាម ជាឯកតារង្វាស់ដែលប្រើសម្រាប់វាស់អាហារណាអាចជះផលប៉ះពាល់ដល់កម្រិតជាតិគ្លុយកូស។ សន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងឈាមកាន់តែខ្ពស់ អាហារនោះកាន់តែបង្កើនកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឲ្យខ្ពស់ដែរ។
សន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងឈាម ចាត់ទុកថា ខ្ពស់ បើលើស ៧០ មធ្យមបើនៅជុំវិញ ៥៦-៦៩ និងទាប បើក្រោម ៥៥។ បាយសមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងឈាម ៧៣ ខណៈអាហារ ដូចជា មី និងប៉ាស្តា តាមធម្មតាស្ថិតក្នុងកម្រិតមធ្យម នៅលើសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងឈាម។
៥- ចំណុចគួរពិចារណាបន្ថែម
របៀបដែលញុំាអាហារទាំងនេះ គួរកំណត់ថា តើអាហារទាំងនេះផ្ដល់សុខភាពល្អយ៉ាងណា។ បើយើងញ៉ាំមីកញ្ចប់ជំនួសបាយ ហើយមានអាហារបន្ទាប់បន្សំខ្លះ ដោយសង្ឃឹមថាកាត់បន្ថយចំនួនកាឡូរី គួរពិចារណាឡើងវិញ។
មីមួយកញ្ចប់អាចឈានដល់ ៤០០ កាឡូរី មិននិយាយដល់កម្រិតខ្ពស់នៃជាតិខ្លាញ់ឆ្អែត និងសូដ្យូមទេ។ បើយើងញុំាបាយ ១០០ ក្រាមជាមួយសាច់គ្មានខ្លាញ់ល្មម កាឡូរីអាចមិនលើសពី ៣០០ កាឡូរីឡើយ។ អាចបន្ថែមផ្លែឈើ និងបន្លែដែលមានកាឡូរីទាប។
ពិចារណាថា គួរញុំាបាយ ឬមី អាចឆែកមើលចំណុចទាំងនេះសិន៖
– ប្រភេទកាបូអ៊ីដ្រាត៖ មី ធ្វើពីគ្រាប់ធញ្ញជាតិសម្រូប ល្អជាង បើធៀបនឹងបាយសដែលដាំពីអង្ករសម្រិត លើកលែងបាយអង្ករសម្រូប និងអង្ករខ្មៅ។
– ទម្រង់អាហារ៖ បាយឆា ផ្ទុកកាឡូរីខ្ពស់ជាងមី។ ផ្ទុយទៅវិញ មីឆុងញុំា (កញ្ចប់) អាចផ្ទុកកាឡូរីខ្ពស់ជាងបាយ។
[embed-health-tool-bmi]
