ការសិក្សាថ្មីមួយចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែមិថុនា បានបង្ហាញថាការចុចទឹកបង្គន់អាចជាចំណុចមួយនាំឲ្យមានការចម្លងជំងឺបង្ករដោយវីរុស COVID-19 ទៅកាន់អ្នកប្រើប្រាស់បង្គន់ផ្សេងទៀត។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាការចុចទឹកបង្គន់អាចបង្កើតឲ្យមានតំណក់ទឹកតូចៗខ្ទាតទៅក្នុងខ្យល់អាកាសក្នុងកម្ពស់ជិត១ម៉ែត្រ។ តំណក់ទឹកតូចៗនេះអាចនៅក្នុងខ្យល់យូរគ្រប់គ្រាន់ដែលអាចឲ្យអ្នកចូលបន្ទប់ទឹកបន្ទាប់អាចស្រូបវីរុសចូលក្នុងប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើមបាន ឬតោងលើផ្ទៃណាមួយក្នុងបន្ទប់ទឹក។
ការសិក្សាចេញផ្សាយនៅក្នុង Physics of Fluids បានបន្ថែមថាវីរុសកូរ៉ូណាថ្មីនេះមិនត្រឹមតែឆ្លងតាមតំណក់ទឹកចេញពីផ្លូវដង្ហើមទេ ប៉ុន្តែអាចចម្លងតាមរយៈលាមកដែលមានវីរុសដែរ។ ទោះយ៉ាងណា នៅពេលនេះអ្នកស្រាវជ្រាវមិនទាន់ដឹងច្បាស់ថាតើបង្គន់សាធារណៈអាចជាកន្លែងចម្លងវីរុសឬយ៉ាងណាទេ ហើយអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រក៏បានជំរុញឲ្យពិចារណាឡើងវិញនៅកន្លែងដែលមានមនុស្សច្រើនប្រើរួមគ្នា។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖
- អាការៈរាករូសអាចជារោគសញ្ញាដំបូងក្រោយឆ្លងវីរុស COVID-19
- ច្រមុះលែងដឹងក្លិន អណ្ដាតលែងដឹងរសជាតិ អាចជារោគសញ្ញាឆ្លងវីរុសCOVID-19
- មនុស្សប្រភេទណា ងាយប្រឈមនឹងការឆ្លងវីរុសកូរ៉ូណាថ្មី?
វីរុសក្នុងខ្យល់អាកាសដែលបង្កដោយបង្គន់គឺជាអ្វីដែលអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបានដឹងរួចទៅហើយ ប៉ុន្តែមនុស្សភាគច្រើនតែងមើលរំលង។ ជាទូទៅ វីរុសកូរ៉ូណាតែងមានក្នុងកោសិកាសួត និងប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើមខាងលើ ប៉ុន្តែការសិក្សាបានរកឃើញថាវីរុសក៏អាចមានក្នុងកោសិកាធ្មួល (Receptor) ពោះវៀនតូចដែរ។ គេក៏បានរាយការណ៍ថាអ្នកជំងឺមួយចំនួនមានរោគសញ្ញាដូចជារាករូស ចង្អោរ និងក្អួត។ ម៉្យាងទៀត អ្នកស្រាវជ្រាវក៏បានរកឃើញបំណែកវីរុសក្នុងលាមកអ្នកជំងឺ និង RNA របស់វីរុសនៅលើចានបង្គន់ និងកន្លែងលាងដៃក្នុងបន្ទប់នៅដាច់ដោយឡែកក្នុងមន្ទីរពេទ្យដែរ។
បទពិសោធន៍នៃការចម្លងវីរុសកូរ៉ូណាផ្សេងៗបានបង្ហាញថាការឆ្លងតាមរយៈលាមកទៅកាន់ផ្លូវដង្ហើមពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់មានល្បឿនលឿន។ កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០០៣ មនុស្សជាង៣០០នាក់ស្នាក់នៅអាផាតមិន Amoy Gardens នៅទីក្រុងហុងកុងបានឆ្លងជំងឺ SARS ដែលចម្លងតាមលាមកតាមរយៈការធ្លាយប្រព័ន្ធលូ។
ការរក្សាបន្ទប់ទឹកឲ្យមានអនាម័យគ្រប់ពេលមិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេ ជាពិសេសសម្រាប់បន្ទប់ទឹកដែលប្រើរួមគ្នានៅទីសាធារណៈ។ នៅពេលនេះទីក្រុងជាច្រើនបានចាប់បើកដំណើរការភោជនីយដ្ឋាន ការិយាល័យ និងអាជីវកម្មផ្សេងៗដែលមនុស្សត្រូវប្រើបន្ទប់ទឹករួម។ អ្នកប្រើប្រាស់ត្រូវពិចារណាលើហានិភ័យនៃការឆ្លង។
ប៉ុន្តែអ្នកប្រើប្រាស់អាចបង្ការការឆ្លងតាមរយៈបង្គន់បានយ៉ាងងាយស្រួលដោយបិទគម្របបង្គន់មុននឹងចុចទឹក។ ក្រោយពីចេញបន្ទប់ទឹកត្រូវលាងទឹកដៃឲ្យបានស្អាត។ សម្រាប់បង្គន់សាធារណៈដែលមិនមានគម្របបង្គន់ អ្នកប្រើប្រាស់មិនត្រូវយកដៃទៅប៉ះមុខ និងត្រូវបន្តពាក់ម៉ាស់ក្នុងបង្គន់ដើម្បីបង្ការការឆ្លង។
អ្នកជំនាញជាច្រើនបានកំពុងពិចារណាលើការប្រើប្រាស់អំពូលពន្លឺអ៊ុលត្រាវីយ៉ូឡេ (ultraviolet) និងការបាញ់ទឹកសម្លាប់មេរោគដោយស្វ័យប្រវត្តិដើម្បីបង្ការការឆ្លង និងរក្សាបង្គន់សាធារណៈឲ្យបានស្អាតគ្រប់ពេល។ ម៉្យាងទៀតការសិក្សានេះក៏បានចង្អុលបង្ហាញពីការត្រួតពិនិត្យលើប្រភពនៃការឆ្លងថ្មីដោយពិនិត្យលើសំណាកពីបង្គន់សាធារណៈជារៀងរាល់ថ្ងៃ ប្រសិនជាលទ្ធផលវិជ្ជមាន នោះអាចនឹងតាមរកអ្នកគ្រប់គ្នាដែលបានប្រើប្រាស់បង្គន់នោះដែលល្អជាងការធ្វើតេស្ដមនុស្សគ្រប់គ្នាគ្រប់ពេល។
[embed-health-tool-bmi]
