ការលូតលាស់ និងអាកប្បកិរិយា
ឈានចូលដល់សប្តាហ៍ទី ១៤ អូនតូចចាប់ផ្តើមចូលចិត្តការបបោសអង្កែលពីម៉ាក់ប៉ាបំផុត ព្រោះការប៉ះតាមស្បែកពិតជាសំខាន់ក្នុងការផ្សារភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងយើងនឹងកូន។ វិធីងាយៗនៅពេលអូនតូចៗខឹង ឬយំ យើងអាចប្រើតិចនិកលួងដោយពាក្យសម្តីទន់ភ្លន់ ភ្ជាប់ជាមួយកាយវិការទៅជាមួយផង ដូចជាអង្អែលក្បាល ទះគូទអូនតិចៗ ធ្វើបែបនេះអូនតូចមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅ ឆាប់ស្គាល់ម៉ាក់ប៉ា។
អាយុ ១៤សប្តាហ៍ អូនតូចអាចនឹងចាប់ផ្តើម៖
– ចេះសើចឮៗ
– ងើបក្បាលបាន ៩០ ដឺក្រេ ពេលគេងផ្ងារ
– ស្រែកពេលសប្បាយចិត្ត ឬរំភើប
– ដាក់ដៃផ្គុំគ្នា
– មើលតាមរបស់មានចម្ងាយ ១៥ សង់ទីម៉ែត្រ ពីខ្លួន
– អាចបែរខ្លួនពីម្ខាងទៅម្ខាងបាន ១៨០ ដឺក្រេ។
១- បង្រៀនកូនពីអី?
ម៉ាក់ប៉ាគួរចាប់ផ្តើមបណ្តោយកូនស្ទាបប៉ះរបស់របរដែលធ្វើពីវត្ថុធាតុផ្សេងៗគ្នា ដូចជាប្រភេទសាច់កំណាត់រោមសត្វ ឬកប្បាស ព្រោះវាទន់រលោងគួរឲ្យចង់ស្ទាបអង្កែល។ អូនតូចៗក្នុងវ័យនេះចេះឆ្ងល់ ចង់ចេះ ចង់ដឹង ហើយងាយនឹងយករបស់របរដាក់ចូលមាត់ណាស់ ហេតុនេះយើងមិនគួរបណ្តោយឲ្យបេប៊ីនៅលេងតែឯងនោះទេ។ ម៉ាក់ប៉ាអាចសាកល្បងយករបស់លេងទៅលលេងជាមួយកូន ដើម្បីដឹងថាគេអាចចាប់វាជាប់ ឬអត់?
ដើម្បីឲ្យទំនាក់ទំនងរវាងអូនតូច និងម៉ាក់ប៉ាកាន់តែស្និទ្ធស្នាល យើងអាចម៉ាស្សាឲ្យកូនតិចៗដោយយកប្រេង ឬក្រែមបន្ថែមសំណើមស្បែកបេប៊ី មកលាបដៃយើងជាមុន ហើយត្រដុសដៃឲ្យក្តៅឧណ្ហៗមុនពេលចាប់ផ្តើមម៉ាស្សាឲ្យកូន តែកុំភ្លេចចាប់អារម្មណ៍នឹងប្រតិតកម្មអាអូននៅពេលម៉ាស្សាផង តើគួរបន្ថែម បន្ថយទម្ងន់ដៃ ឬឈប់តែម្តង បើកូនមិនចូលចិត្តនឹងការម៉ាស្សារបស់យើង។ ម្យ៉ាងទៀតម៉ាក់ប៉ាអាចឱបអូនតូចស្រាលៗ ឬក៏ថើបច្រមុះ ព្រោះសកម្មភាពទាំងនេះអាចជួយឲ្យអូនៗមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល។
សុខភាព និងសុវត្ថិភាព
២- ពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យរឿងអីខ្លះ?
ជាទូទៅគ្រូពេទ្យមិនណាត់ជួបម៉ាក់ប៉ា ដើម្បីពិនិត្យការលូតលាស់អាអូនរាល់ខែនោះទេ ប៉ុន្តែយើងអាចសាកសួររាល់ចម្ងល់ទៅគ្រូពេទ្យបាន ប្រសិនមានការសង្ស័យអ្វីមួយ។
៣- ត្រូវដឹងពីអីខ្លះ?
មានរឿងថ្មីៗដែលម៉ាក់ប៉ាត្រូវស្វែងយល់ និងកត់ចំណាំទៀតហើយ ក្នុងនោះរួមមាន ការខកខានចាក់វ៉ាក់សាំង និងអាហារបំប៉ន។
ខកខានចាក់វ៉ាក់សាំង៖ កុំទាន់អាលបារម្ភ បើយើងភ្លេចយកកូនទៅចាក់ក់សាំងការពារជំងឺផ្សេងៗ (តេតាណុស ខាន់ស្លាក់ ឬគ្រុនស្វិតដៃជើង) ម្តងនោះ។ គ្រូពេទ្យនឹងបន្ថែមថ្ងៃដែលត្រូវចាក់ដើម្បីបង្គ្រប់ថ្ងៃដែលយើងភ្លេចនោះ។ អាអូននៅតែអាចចាក់វ៉ាក់សាំងបានធម្មតា ទោះបីជាក្តៅខ្លួនតិចតួច ឬផ្តាសាយក៏ដោយ។ យ៉ាងណាមិញ យើងគួរពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យមុនពេលចាក់ បើមានចំណុចណាមួយដូចខាងក្រោម៖
– ក្តៅខ្លួនខ្លាំង ឬក៏មានជំងឺអ្វីមួយ
– ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ
– មានជំងឺឆ្កួតជ្រូក
– ប្រកាច់
– ប្រើប្រាស់ថ្នាំ Steroid (ប្រឆាំងរលាក) លើសកម្រិត
– មានប្រតិកម្មធ្ងន់ធ្ងរក្រោយចាក់វ៉ាក់សាំងលើកមុន។
ចំណែកបេប៊ីដែលកើតមិនគ្រប់ខែ ឬក៏មិនគ្រប់គីឡូ (តិចជាង ២,៥ គីឡូក្រាម) បើគ្រូពេទ្យមិនហាមប្រាម ពួកគេអាចចាក់វ៉ាក់សាំងនេះដូចក្មេងធម្មតាដែរ។
អាហារបំប៉នផលិតពីទឹកដោះគោ៖ ទោះបីជាទឹកដោះគោជាជម្រើសល្អសម្រាប់កូនក្មេងទូទៅ និងមនុស្សចាស់ក៏ដោយ វាមិនល្អសម្រាប់ទារកនោះទេ។ ទឹកដោះគោ មានផ្ទុកជាតិប្រូតេអ៊ីន និងអំបិលច្រើនជាងទឹកដោះម្តាយ ឬក៏ទឹកដោះគោកំប៉ុង ដូចនេះវាមិនល្អចំពោះតម្រងនោមបេប៊ី។
បើប្រៀបធៀបជាមួយទឹកដោះម្តាយ ឬក៏ទឹកដោះគោកំប៉ុង ទឹកដោះគោមិនសូវសម្បូរជាតិដែក និងសារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗសម្រាប់ទារកនោះទេ។ លើសពីនេះទៅទៀត វាអាចបណ្តាលឲ្យមានឈាមហូរក្នុងពោះវៀនកម្រិតស្រាលលើបេប៊ីមួយចំនួន។ បើយើងចង់ផ្តល់សារធាតុបំប៉នណាផ្សេងក្រៅពីទឹកដោះម្តាយ ឬក៏ទឹកដោះគោកំប៉ុងនោះ គប្បីរង់ចាំរហូតដល់អាអូនអាយុ ១ ឆ្នាំសិន។
បន្ទោរបង់មិនញឹកញាប់៖ ពេលអាអូនកាន់តែធំ ការបន្ទោរបង់លាមកមិនញឹកញាប់ដូចមុនទេ ព្រោះរាងកាយបេប៊ីតម្រូវឲ្យប្រព័ន្ធរំលាយអាហារស្រូបយកសារធាតុពីចំណីអាហារច្រើនជាងការបញ្ចេញចោលជាហេតុឲ្យអាអូនបន្ទោរបង់លាមករៀងរាល់ ២-៣ ថ្ងៃ/ម្តង។ ចំពោះអាអូនដែលមឹមទឹកដោះម្តាយវិញ អាចជុះញឹកញាប់ជាងមុន កម្រនឹងមានបញ្ហាក្តៀនលាមកណាស់។
ការព្រួយបារម្ភ
៤- រឿងអីខ្លះត្រូវបារម្ភ?
ការដាក់កូនឲ្យគេង៖ ម៉ាក់ៗភាគច្រើនព្យាយាមឲ្យអូនតូចគេងពេលកំពុងបំបៅ ដើម្បីឲ្យឆាប់ដេកដោយមិនចាំបាច់មានអ្នកលួង ឬបៅជាប់ពេលគេង។ មុនពេលចាប់ផ្តើមធ្វើបែបនេះ ម៉ាក់ៗគ្រប់រូបគួររង់ចាំរហូតដល់អាអូនមានអាយុ ៦-៩ ខែសិន។
ការគេងបន្ទប់រួមជាមួយកូន៖ បេប៊ីមានអាយុ ១-២ ខែ ម៉ាក់ប៉ាហត់បន្តិចហើយ ព្រោះត្រូវថែទាំគ្រប់ជំហាន មិនថាការគេង ញ៉ាំ ឬផ្លាស់ប្តូរកន្ទប។ និយាយរួមទៅអាយុប៉ុណ្ណោះយើងត្រូវនៅជាប់ជាមួយកូនទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ក៏ប៉ុន្តែបើម៉ាក់ប៉ាមានគម្រោងបំបែកបន្ទប់ពេលអាអូនធំឡើងនោះ គួរតែចាប់ផ្តើមដាក់បេប៊ីឲ្យគេងនៅបន្ទប់មួយផ្សេងពេលអូនអាយុបាន ២-៤ ខែ ដែលលែងត្រូវការម៉ឹមពេលយប់ញឹកញាប់ដូចមុន។
រឿងបំបែកអាអូនឲ្យនៅបន្ទប់ផ្សេងនេះ ពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនមិនសូវមានទំនុកចិត្ត ឬទម្លាប់ធ្វើបែបនេះទេ ដោយសារតែបារម្ភខ្លាចថែទាំអាអូនមិនបានដិតដល់ ពិសេសពេលកូនយំ មិនមានអ្នកលួង។ ទោះយ៉ាងប្រការនេះជះផលមិនដល់បេប៊ី និងម៉ាក់ប៉ាទៅវិញនោះទេ ព្រោះថា៖
-រំខានដំណេករបស់បេប៊ី៖ ជាទូទៅអូនតូចបញ្ចេញសំឡេងច្រើនពេលគេង ហើយបន្ទាប់ពីស្រែកយំបាន ២-៣ នាទី គេនឹងអាចគេងលក់ដោយខ្លួនឯងវិញ មិនចាំបាច់មានអ្នកលួងនោះទេ។ យ៉ាងណាមិញម៉ាក់ប៉ាភាគច្រើននឹងលើកកូនព លួងឲ្យគេងវិញ តែតាមពិតការធ្វើបែបនេះ អូនតូចកាន់តែពិបាកគេងលក់ជាងមុន។
-រំខានដំណេកខ្លួនឯង៖ នៅពេលកូនយំម្តងៗ ច្បាស់ណាស់ម៉ាក់ប៉ាក៏មិនបានគេងដែរ ជាហេតុឲ្យដំណេកមិនស្កប់ស្កល់ទាំងអស់គ្នា។
-រួមភេទតិចជាងមុន៖ វត្តមានរបស់អូនតូចក្នុងបន្ទប់គេងជាមួយម៉ាក់ប៉ាមិនអាចឲ្យអ្នកទាំងពីរចំណាយពេលវេលាជាប្តីប្រពន្ធបានដូចមុននោះទេ។
ក្នុងករណីមានសំណួរ ឬមន្ទិលសង្ស័យជុំវិញសុខភាពអ្នក ជម្រើសល្អបំផុត សូមពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបល់ផ្ទាល់ជាមួយពេទ្យជំនាញ។ Hello Health Group មិនចេញវេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬព្យាបាលជូនទេ៕
[embed-health-tool-vaccination-tool]
