យើងប្រហែលជាធ្លាប់ឮហើយពីការចិញ្ចឹមកូនដែលមានទំនោរទៅរកការការពារហួសហេតុពេក (helicopter parenting) និងការគ្រប់គ្រងពីប៉ាម៉ាក់ជាជាងបណ្តាយឲ្យកូនរៀនធ្វើអ្វីដោយខ្លួនឯង ។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងបកស្រាយលម្អិតអំពីអ្វីជាការចិញ្ចឹមកូនដែលមានទំនោរទៅរកការការពារហួសហេតុពេក?
តើសញ្ញាអ្វីខ្លះដែលបញ្ជាក់ថា យើងជាប៉ាម៉ាក់ដែលចិញ្ចឹមកូនគ្រប់គ្រងកូនហួសហេតុពេក (Helicopter parents)? តើការចិញ្ចឹមកូនបែបនេះប៉ះពាល់អ្វីខ្លះដល់ការអភិវឌ្ឍកូន? ហើយតើប៉ាម៉ាក់គួរចិញ្ចឹមកូនបែបណាទើបកូនមានភាពរឹងប៉ឹងដើម្បីជំនះឧបសគ្គដើម្បីឲ្យកូនយើងចាប់យកឱកាសនាពេលអនាគតបាន?
តើអ្វីទៅជាការចិញ្ចឹមកូនដោយមានទំនោរទៅរកការការពារហួសហេតុពេក (Helicopter parenting)?
ការចិញ្ចឹមកូនដោយមានទំនោរទៅរកការការពារហួសហេតុពេក ( Helicopter parenting) គឺពាក់ព័ន្ធនឹងកម្រិតនៃការយកចិត្តទុកដាក់ ដែលអាចផ្តល់ជាសម្ពាធដល់កូនៗ ជាជាងផ្តល់ទំនុកចិត្តដល់ពួកគេ។ Helicopter Parenting នេះសំដៅលើប៉ាម៉ាក់ដែលចិញ្ចឹមកូនដោយគ្រប់គ្រងកូនគ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់។ នេះគឺផ្តើមពីការផ្តល់ដំបូន្មានរហូតដល់ការដោះស្រាយបញ្ហាជំនួសកូន ដែលជាកត្តាធ្វើឲ្យប៉ាម៉ាក់ហាក់ដូចជាជ្រៀតជ្រែកចូលក្នុងជីវិតកូនហួសហេតុពេក។
អ្នកជំនាញបានលើកឡើងថា ការចិញ្ចឹមកូនដែលមានទំនោរទៅរកការការពារហួសហេតុពេក ( Helicopter parenting) គឺជាឥរិយាបទ ឬសកម្មភាពដែល “មិនអាចជួយកូនឲ្យចេះបត់បែនតាមកាលៈទេសៈ’នោះទេ។ ជាញឹកញាប់ប៉ាម៉ាក់ដែលការពារកូនជ្រុលពេកនឹង តាមកូនគ្រប់ពេល រហូតដល់ជ្រៀតជ្រែកគ្រប់សកម្មភាពដែលកូនធ្វើ។
ផលប៉ះពាល់នៃការចិញ្ចឹមកូនដែលមានទំនោរទៅរកការការពារហួសហេតុពេក ទោះបីជាការចិញ្ចឹមកូនដោយការពារហួសហេតុពេកនេះ ដោយសារបំណងល្អរបស់ប៉ាម៉ាក់ក៏ដោយ ការធ្វើបែបនេះនឹងមានផ្តល់ផលប៉ះពាល់ដល់កូនទៅវិញ។ យោងតាមអ្នកជំនាញ និងស្ថិតិ1 របស់ការចិញ្ចឹមកូនបែបការពារកូនហួសហេតុពេកនេះ កូនស្ថិតក្នុងហានិភ័យនៃបញ្ហាការអភិវឌ្ឍអាកប្បកិរិយានៅពេលដែលកូនធំឡើង។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖
- ប៉ាម៉ាក់ចិញ្ចឹមកូនបែបផ្ដាច់ការ អាចធ្វើឲ្យកូនធំឡើងជួបរឿងមិនល្អទាំងនេះ
- ប៉ាម៉ាក់អនុវត្ត ៧ ចំណុចនេះអាចជួយឲ្យកូនៗលូតលាស់ផ្នែកបញ្ញាកាន់តែល្អប្រសើរ
- កូនធំឡើងជាមនុស្សល្អ និងស្ដាប់បង្គាប់ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវដឹងរឿងទាំងនេះ
បើការចិញ្ចឹមកូនដោយការពារហួសហេតុពេកនេះរឹតតែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរនោះ កូនរបស់យើងនឹងអាចក្លាយជា៖
– ភ័យខ្លាច និងបាក់ទឹកចិត្ត៖ ប៉ាម៉ាក់បង្ខំឲ្យកូនធ្វើអ្វីដែលកូនមិនអាចធ្វើមិនបាន ក្រោយមកធ្វើឲ្យកូនចេះរិះគន់ខ្លួនឯងលើកំហុសតិចតួចដែលពួកគេបានធ្វើ។ នេះជាមូលហេតុដែលកូនចាប់ផ្តើមកើតមានភាពភ័យខ្លាច និងបាក់ទឹកចិត្តបន្តិចម្តងៗ។
– ចាប់ផ្តើមខ្វះទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង៖ ការសិក្សា2 បង្ហាញថាកូនដែលប៉ាម៉ាក់មិនសូវឲ្យឱកាសឲ្យពូកគេកែលំអ តាមរយៈការសាកល្បងនឹងកំហុស ពួកគេនឹងគិតថាពួកគេគ្មានតម្លៃ។
– ការឃុំគ្រងហួសហេតុពេក៖ ធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងឲ្យកូន មិនឲ្យកូនរៀនដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯង យើងបង្កើតស្ថានភាពដែលមិនផ្តល់ឯករាជ្យដល់កូន។ ការប្រឈមមុខការលំបាកខ្លះ គឺល្អចំពោះកូន ព្រោះវាជួយឲ្យកូនរៀនអ្វីថ្មី និងចេះបទបែនមិនថា កាលៈទេសៈបែបណានោះទេ។
– កាច និងគ្មានភាពអត់ធ្មត់ជាមួយមិត្តភក្តិ៖ ដោយសារតែប៉ាម៉ាក់ប្រើអំណាច និងគ្រប់គ្រងជីវិតកូនៗពេក អាចធ្វើឲ្យគេគិតថាពួកគេមិនអាចគ្រប់គ្រង និងពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯងបាន។ កូនយើងនឹងគិតថាមានតែយើងទេដែលអាចផ្តល់ដំណោះស្រាយដល់ពួកគេបាន បើទោះបីជាពួកគេពេញវ័យហើយក៏ដោយ ក៏ពួកគេទៅរកយើងដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាឲ្យពួកគេដែរ។ ការធ្វើបែបនេះជះឥទ្ធិពលដល់កូនហើយធ្វើកូនក្ក្លាយជាឆាប់ឆេវឆាវ3ពេលនិយាយជាមួយមិត្តភក្តិ។
– ការលើសទម្ងន់៖ ប៉ាមាក់ដែលការពារកូនហួសហេតុពេក ទំនោរកម្រិតការលេងសកម្មភាពខាងក្រៅរបស់កូន (ដើម្បីចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ភាគច្រើន)។ ធ្វើដូចនេះកូននឹងចំណាយពេលក្នុងផ្ទះ ពេលទូរទស្សន៍ ឬកុំព្យូទ័រច្រើន ហើយបាត់បង់ឱកាសសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍជំនាញសង្គម និងលំហាត់ប្រាណ។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖
- ប៉ាម៉ាក់ចង់ឲ្យកូនក្លាយជាមនុស្សមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ សាកបង្រៀនតាមវិធីនេះ
- ហេតុអ្វីបានជាកូនៗខ្លះមានចរិតព្រហើនកោងកាច?
- ចិញ្ចឹមកូនតាមវិធីនេះ ធំឡើងនឹងក្លាយជាមនុស្សរឹងមាំ មានវិន័យក្នុងខ្លួន
សម្រាប់ប៉ាម៉ាក់ដែលមានទំនោរទៅរកការការពារហួសហេតុពេក វីធីខាងក្រោមអាចជាគន្លឹះសម្រាប់យើង៖
កុំដាក់ពិន័យលើកូននៅពេលមានកំហុស៖
– ជឿជាក់លើកូនជាមួយកិច្ចការដែលសមស្របតាមអាយុ និងការអភិវឌ្ឍកូន។
– បង្រៀននូវជំនាញដែលគេត្រូវការដើម្បីឲ្យពួកគេអាចបំពេញការងារបានជោគជ័យ
– លើកទឹកចិត្តឲ្យកូនកុំឲ្យខ្លាចខុស ហើយត្រៀមខ្លួនដើម្បីបង្រៀនកែតម្រូវពេលកូនធ្វើខុស។
– អ្នកគ្រាន់តែអង្កេតមើលកូនសិន! បណ្តោយឲ្យកូនយើងរៀនប្រឈម និងដោះស្រាយបញ្ហាក្នុងស្ថានភាពដែលលំបាកដោយខ្លួនឯងមុនពេលយើងចូលទៅអន្តរាគមន៍
– បណ្តោយឲ្យកូនយើងទទួលបានបទពិសោធដោយរៀនធ្វើអ្វីដោយខ្លួនឯងអាចបណ្តាលឲ្យកូនយើងមានរបួសស្រាលតិចតួច។ គោលបំណងគឺបង្រៀនកូនមេរៀនជីវិតដែលអាចឲ្យកូនមានភាពរឹងប៉ឹងដើម្បីជម្នះឧបសគ្គ។ សូមចងចាំថា យើងនឹងការពារតាមអ្វីដែលពួកគេត្រូវការ តែមិនមែនការពារគ្រប់ជំហាននោះទេ។
ការបើកចិត្តឲ្យទូលាយដើម្បីបង្កើតនូវទំនាក់ទំនង
– ស្តាប់កូនដោយយកចិត្តទុកដាក់ ជាពិសេសពេលកូនជួបឧបសគ្គ ។ គាំទ្រកូននៅពេលកូននិយាយ ហើយឲ្យកូនបញ្ចេញអារម្មណ៍របស់គេ។ បន្ទាប់មកបង្រៀនកូនឲ្យចេះរំងាប់អារម្មណ៍ និងស្វែងរកវិធីដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯង។
– ធ្វើឲ្យកូនប្រាកដក្នុងចិត្តថាអ្នកយកចិត្តទុកដាក់មុននឹងជួយគេដោះស្រាយបញ្ហា។
– និយាយជាមួយកូនជាមួយនឹងរឿងដែលអាចជំរុញការរៀនជំនាញនៃការគិត និងដោះស្រាយបញ្ហា។
– បង្ហាញភាពទន់ខ្សោយ ហើយឲ្យកូនអ្នកឃើញនូវភាពលំបាករបស់អ្នក4 នេះបង្រៀនកូនឲ្យមានភាពរឹងប៉ឹងមិនព្រមចុះចាញ់ ដែលអាចជួយឲ្យកូនជោគជ័យនាពេលអនាគត។
ឲ្យកូនរៀនធ្វើអ្វីដោយខ្លួនឯង
– ពន្យល់ប្រាប់កូនថា ឧបសគ្គអាចជាឱកាសសម្រាប់រៀន និងការសហការ
– បង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃដំណើរការនៃការធ្វើប្រសើរជាងលទ្ធផល
– ឲ្យកូនរៀនដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯង ព្រោះវាជួយកូនឲ្យមានស្មារតីរឹងប៉ឹង ។ ឲ្យកូនសាកល្បងសមត្ថភាពដែនកំណត់របស់គេ។ អបអរលើកទឹកចិត្តសម្រាប់ភាពប្រឹងប្រែងតស៊ូ មិនមែនសម្រាប់តែជោគជ័យតែមួយមុខគត់ទេ ជាពិសេសនៅពេលកូនមិនព្រមចុះចាញ់ក្នុងស្ថានភាពលំបាក។
ប៉ាម៉ាក់គ្រប់រូបត្រូវចាំថា វាមិនមែនជាបញ្ហានោះទេ ដោយគ្រាន់តែការពារកូន ឬជួយដោះស្រាយបញ្ហាជីវិតផ្ទាល់ខ្ឡួនរបស់កូនៗ។ ប៉ុន្តែវាមិនអាចទៅរួចទេ ដែលយើងត្រូវការពារកូន និងផ្តល់ដំបូន្មានគ្រប់ពេលវេលារហូតនោះ។ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវបណ្តាយកូនខ្លះ ទើបអាចជួយឲ្យកូនមានភាពរឹងប៉ឹងដើម្បីជម្នះឧបសគ្គ និងត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីចាប់យកឱកាសនាពេលអនាគត!
តើមានចម្ងល់អ្វីផ្សេងទៀត ? សូមចុចនៅទីនេះ ដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែម
នាំមកជូនដោយ៖ Aptaclub Cambodia
ក្នុងករណីមានសំណួរ ឬមន្ទិលសង្ស័យជុំវិញសុខភាពអ្នក ជម្រើសល្អបំផុត សូមពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបល់ផ្ទាល់ជាមួយពេទ្យជំនាញ។ Hello Health Group មិនចេញវេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬព្យាបាលជូនទេ៕
ឯកសារយោង៖
Today, https://www.todayonline.com/singapore/are-you-helicopter-parent
WebMD, https://www.webmd.com/children/ss/slideshow-kids-injuries
The Atlantic, https://www.youtube.com/watch?v=CeltnroSGco
ប្រភព៖
1 https://sg.theasianparent.com/effects-of-helicopter-parenting/
2 http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/2167696815576458
3 https://sg.theasianparent.com/kids-of-helicopter-parents-more-aggressive-says-study/
4 https://ph.theasianparent.com/successful-kids-learn-struggle/
[embed-health-tool-vaccination-tool]
