ចាស់ៗពីដើមតែងហាមប្រាមមិនឲ្យក្មេងៗលេងសត្វឆ្មានោះទេ បារម្ភខ្លាចកើតជំងឺហឺត។ ការលេងសត្វឆ្មាពិតជាមូលហេតុនាំឲ្យយើងកើតជំងឺហឺត មែនឬយ៉ាងណា?
ឱសថការី សែម ស៊ីណែត និងជាគ្រូបង្រៀនជីវវិទ្យានៅសាលាជំនាន់ថ្មី បានបកស្រាយថា សត្វឆ្មាមិនធ្វើឲ្យមនុស្សកើតហឺតនោះទេ តែសត្វឆ្មាជាប្រភពដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺហឺតកើតមានរោគសញ្ញាហឺត។ លោកថា តាមពិតឆ្មាមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យរោគសញ្ញាជំងឺហឺតកើតឡើងចំពោះអ្នកជំងឺហឺតប៉ុណ្ណោះទេ វាក៏អាចធ្វើឲ្យមនុស្សមួយចំនួនមានប្រតិកម្មអាលែកហ្ស៊ីផងដែរ។ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងចំណោមអ្នកដែលមានបញ្ហាអាលែកហ្ស៊ី ១០នាក់ មាន៣នាក់អាលែកហ្ស៊ីជាមួយឆ្មា ឬឆ្កែ ដែលក្នុងនោះ ឆ្មាអាចឲ្យមនុស្សអាលែកស៊ីច្រើនជាងឆ្កែ២ដង។
ហេតុអ្វីឆ្មាអាចឲ្យមនុស្សអាលែកហ្ស៊ី?
ខុសពីអ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនធ្លាប់គិត រោមឆ្មាមិនមែនជាដើមចមដែលធ្វើឲ្យអាលែកហ្ស៊ីឡើយ។ យើងអាលែកស៊ីនឹងសត្វឆ្មា គឺអាលែកហ្ស៊ីជាមួយនឹងប្រូតេអ៊ីនដែលមាននៅក្នុងទឹកមាត់ ទឹកនោម ឬអង្កែ (កម្ទេចស្បែក) ហើយរោមរបស់ឆ្មាអាចជាប់ប្រូតេអ៊ីនទាំងនេះ។ សមាសធាតុគីមីដែលធ្វើឲ្យមានអាលែកហ្ស៊ី ហៅថា អាលែកហ្សែន (Allergen)។
ប្រតិកម្មអាលែកហ្ស៊ីគឺជាប្រតិកម្មរបស់ប្រព័ន្ធការពារខ្លួនប្រាណយើងឆ្លើយតបទៅនឹងសមាសធាតុគីមី ដែលមកពីខាងក្រៅខ្លួនយើង ប្រៀបដូចទៅនឹងការជ្រៀតចូលរបស់មេរោគផងដែរ។ អាលែកហ្សែនអាចធ្វើឲ្យកោសិកាម្យ៉ាងហៅថា Mast cell (កោសិកាមួយប្រភេទនៃប្រព័ន្ធស៊ាំ) បញ្ចេញសារធាតុគីមីឈ្មោះអ៊ីស្តាមីន និងសារធាតុគីមីមួយចំនួនទៀតដែលធ្វើឲ្យមានប្រតិកម្មតំណបរលាក ។ លទ្ធផលនៃប្រតិកម្មតំណបរលាកនេះអាស្រ័យទៅនឹងទីតាំងដែលអាលែកហ្សែនជួបជាមួយកោសិកា Mast cell ដែលជាទូទៅមានដូចជា សរសៃឈាមរីកធំធ្វើឲ្យឡើងក្រហមនៅកន្លែងប្រតិកម្ម និងមានការបញ្ចេញធាតុរាវ (ដូចជាសម្បោរក្នុងករណីអាលែកហ្សុីនៅផ្លូវដង្ហើម)។
ដោយសារតែអាលែកហ្សែនដែលចេញពីសត្វឆ្មាអាចធ្លាក់ទៅភ្នាសច្រមុះ ឬភ្នែក ហេតុនេះប្រតិកម្មអាលែកហ្សុីឆ្មា អាចឲ្យជារោគសញ្ញាដូចជា តឹងច្រមុះ ហៀរសម្បោរ ឬភ្នែកក្រហមជាដើម។ ក្នុងករណីខ្លះដែលអាលែកហ្សែនធ្លាក់ទៅដល់សួត អ្នកអាលែកហ្សុី អាចមានរោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរដូចជាក្អក ដកដង្ហើមផុតៗជាដើម។
[embed-health-tool-vaccination-tool]
