កូនពង មានបញ្ហាអាការៈដូចមានផ្ទៃពោះដែរ ប៉ុន្តែមេជីវិតឈ្មោលដែលទៅជួបមេជីវិតញី មិនអាចលូតលាស់ជាគភ៌បានទេ គឺអាចកជាដុំសាច់ ឬពងទឹកប៉ុណ្ណោះ។ “Hello គ្រូពេទ្យ’ នឹងលម្អិតពីបញ្ហានេះ ដើម្បីឲ្យស្រីៗយើងបានយល់ និងប្រុងប្រយ័ត្នឲ្យបានច្រើន។
កូនពង (Molar Pregnancy) គឺជាដុំសាច់ស្លូតដែលលូតលាស់នៅក្នុងស្បូន ត្រូវគេស្គាល់ថាជា Hydatidiform Mole។ កូនពង កើតឡើងនៅពេលមេជីវិតឈ្មោះបានទៅជួបមេជីវិតញី និងលូតលាស់ជាដុំសាច់ ឬពងទឹកមួយ ឬច្រើន ប៉ុន្តែមិនអាចលូតលាស់ទៅជាគភ៌បាន ហើយប្រែទៅជាដុំគីសមិនប្រក្រតី។
កូនពងពេញលេញ (Complete Molar pregnancy) មិនមានចេញសញ្ញាបង្ហាញពីអំប្រ៊ីយ៉ុង ឬសុកទេ ឯកូនពងមិនពេញលេញ (Partial Molar pregnancy) គឺមានអំប្រ៊ីយ៉ុង តែមិនគ្រប់លក្ខណៈ ហើយអំប្រ៊ីយ៉ុងនោះ ក៏មិនអាចនៅរស់ក្នុងស្បូនបានដែរ។
២- ធ្វើម៉េចទើបដឹងថាមានកូនពង?
ដំណាក់កាលដំបូង កូនពង ធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ដូចមានផ្ទៃពោះធម្មតាអ៊ីចឹង ប៉ុន្តែវានឹងមានរោគសញ្ញាខ្លះទៀត ខុសពីការពពោះធម្មតា ដូចជា៖
– ហូរឈាមពណ៌ក្រហម ឬត្នោតចាស់នៅទ្វារមាស អំឡុងពេលត្រីមាសទី១
– ករណីខ្លះ នៅរន្ធទ្វារមាស មានចេញជាដុំគីសជាប់ៗគ្នា (Grape-like cysts)
– ចង្អោរ និងក្អួតធ្ងន់ធ្ងរ
– កម្រមានសម្ពាធ ឬឈឺលើអាងត្រគាក
សញ្ញាធំៗផ្សេងទៀតរបស់កូនពង៖
– ស្បូនរីកធំលឿន
– សម្ពាធឈាមខ្ពស់
– បម្រុងក្រឡាភ្លើង
– ដុំគីសនៅក្រពេញអូវែ
- ស្លេកស្លាំង
– ក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីតសកម្មខ្លាំង
៣- មូលហេតុកើតមានកូនពង
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជឿថា បញ្ហាកូនពង បណ្ដាលមកពីការខូចមុខងារសេនេទិកមេជីវិតញី ឬមេជីវិតឈ្មោល។ កូនពងពេញលេញ កើតឡើងនៅពេលមេជីវិតញីខូចមុខងារសេនេទិក លូតលាស់ដោយពឹងផ្អែកលើមេជីវិតឈ្មោល ប៉ុន្តែមិនវិវត្តទៅជាគភ៌ បែរជាវិវត្តទៅជាដុំជាលិកាពេញនៅក្នុងស្បូនទៅវិញ។
ឯកូនពង មិនពេញលេញវិញ កើតឡើងនៅពេលមេជីវិតញីមួយរីកលូតលាស់ដោយសារមេជីវិតឈ្មោលដល់ទៅពីរ សុកក្លាយទៅដុំលូតលាស់មួយធំ ហើយជាលិកាទារកកកើតឡើង មានការខូចខាតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។
៤- កត្តាហានិភ័យនាំឲ្យមានកូនពង
– អាយុចាប់ពី ៣៥ ឆ្នាំឡើង មានហានិភ័យនាំឲ្យមានកូនពងកាន់តែខ្ពស់
– ប្រវត្តិធ្លាប់មានកូនពងពីមុន
– ប្រវត្តិធ្លាប់រលូតកូន
– របបអាហារមានកម្រិតអាស៊ីដហ្វូលិក ឬការ៉ូទែន (Carotene) ទាប។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖
- សុករុំកកូនមកពីអី? គ្រោះថ្នាក់ទេ?
- ទឹកភ្លោះតិច ឬច្រើន មកពីអ្វី? គ្រោះថ្នាក់ម៉េចខ្លះ?
៥- វិធីព្យាបាលបញ្ហាកូនពង
ដោយសារដុំជាលិកាពងមិនអាចលូតលាស់ជាគភ៌បាន ហេតុនេះយើងត្រូវតែយកវាចេញ ដើម្បីសុវត្ថិភាព ខណៈជម្រើសព្យាបាលមានដូចជា៖
– វីធីបូម និងកោសសម្អាតស្បូន (Dilation & curettage)៖ នេះជាវិធីមួយដែលគ្រូពេទ្យប្រើដើម្បីយកដុំសាច់ជាលិកានោះចេញ។ អំឡុងពេលបូម និងកោសស្បូនសម្អាតជាលិកាមិនប្រក្រតី គ្រូពេទ្យនឹងឲ្យយើងប្រើថ្នាំស្ពឹកនៅនឹងកន្លែង ឬថ្នាំសណ្ដំ ហើយដេកផ្ងារដោយលើកជើងឡើង។ ដូចការពិនិត្យត្រគាកដែរ គ្រូពេទ្យនឹងដាក់ឧបករណ៍ស្ពេកូឡូម (ចំពុះទា) ចូលក្នុងទ្វារមាស ហើយបន្ទាប់ពីស្បូនរីក គ្រូពេទ្យនឹងយកសាច់នោះចេញដោយប្រើឧបករណ៍បូមម៉្យាង។ ជាទូទៅ ត្រូវចំណាយពេលប្រហែលពី ១៥-៣០ នាទី។
– វិធីវះកាត់ស្បូនចេញ (Hysterectomy)៖ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរ បើជាលិកាពងរីកធំពេក ហើយយើងក៏សម្រេចឈប់យកកូនទៅថ្ងៃក្រោយ គ្រូពេទ្យអាចណែនាំឲ្យវះកាត់យកស្បូនចេញ ដើម្បីការពារកុំឲ្យជាលិកាមិនប្រក្រតីវិវត្តទៅជាជំងឺមហារីកបាន។
បន្ទាប់យកដុំសាច់ចេញរួច គ្រូពេទ្យនឹងតាមដានអ័រម៉ូន HCG (Human chorionic gonadotropin) រហូតទាល់តែត្រលប់មកកម្រិតធម្មតាវិញ។ បើយើងនៅតែបន្តមានអ័រម៉ូន HCG ក្នុងឈាម នឹងត្រូវព្យាបាលបន្ថែមទៀត ដើម្បីប្រាកដថា មិនមានសល់ជាលិកាពងនោះនៅក្នុងស្បូន ហើយពេទ្យអាចតាមដានកម្រិតអ័រម៉ូននេះ ចាប់ពី ៦-១២ ខែ។
ក្នុងករណីមានសំណួរ ឬមន្ទិលសង្ស័យជុំវិញសុខភាពអ្នក ជម្រើសល្អបំផុត សូមពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបលផ្ទាល់ជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ។ Hello Health Group មិនចេញវេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬព្យាបាលជូនទេ៕