ទោះបីជាគេមិនទាន់ដឹងច្បាស់ក៏ដោយ តែទំនាក់ទំនងរវាងបញ្ហាកង្វះវីតាមីន B12 ជាមួយ អាហារបួស នៅតែមាន។ ក្នុងឆ្នាំ ២០០៥ អត្ថបទមួយបានចុះផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្តី Journal of Psychopharmacology បង្ហាញពីការសិក្សាមួយ បានរកឃើញថា បរិមាណវីតាមីនB12 មានច្រើនជាងតម្រូវការ ផ្តល់លទ្ធផលល្អខ្លាំងក្នុងការព្យាបាលអាហារបួស ឯកង្វះវីតាមីនប្រភេទនេះ កាន់តែបង្កើនកម្រិតជំងឺបាក់ទឹកចិត្តទៅវិញ។
Serotonin ជាសារធាតុគីមីនៅក្នុងខួរក្បាល ត្រូវគេគិតថា មានទំនួលខុសត្រូវចំពោះបញ្ហានេះ ហើយ Serotonin ត្រូវបានផលិតនៅក្នុងខួរក្បាល ដើម្បីបញ្ជូនសារតាមរយៈផ្នែកផ្សេងៗនៃខួរក្បាល ដូច្នេះវាមានទាំងផលប៉ះពាល់ផ្ទាល់ និងដោយប្រយោលទៅលើកោសិកាខួរក្បាលភាគច្រើន។ វីតាមីន B12 មានសារៈសំខាន់ក្នុងការផលិតសារធាតុនេះ នាំឲ្យអ្នកស្រាវជ្រាវជឿជាក់ថា គ្នាយើងតមអាហារសាច់ មានកត្តាប្រឈមច្រើន វិវត្តទៅជាជំងឺផ្លូវចិត្តមួយចំនួន ដូចជា ជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត និងជំងឺថប់បារម្ភតែម្តង។
ទោះយ៉ាងនេះក្តី ជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត គឺស្មុគស្មាញ និងមានរោគសញ្ញាផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ត្រូវការការស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀត ដើម្បីស្វែងយល់កាន់តែច្បាស់ពីជំងឺផ្លូវចិត្តមួយនេះ។ ការស្រាវជ្រាវថ្មីៗមួយចំនួន បានបង្ហាញគំនិតផ្ទុយពីនេះ ដែលថាសារធាតុ Serotonin មានចំណែកបន្ទាប់បន្សំ ធ្វើឲ្យមានជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត។ ការសិក្សានេះដែរ បង្ហាញថា ញ៉ាំបួស ឬមិនញ៉ាំសាច់ ផ្តល់គុណប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់សុខភាពយើងគ្រប់វ័យ ដោយបន្ថយអត្រាប្រឈមជំងឺកាច់សាហាវ ដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺបេះដូង និងជំងឺមហារីក ជាដើម។