ម៉ាក់ៗភាគច្រើនពេលផ្តាច់ដោះកូន តែងតែជួបបញ្ហាលាសដោះ មានន័យថា សុដន់ឡើងតឹង រឹង ហើយឈឺ ទៅជាគ្រុនស្រៀវស្រាញ ដោយសារតែបរិមាណទឹកដោះឡើងចាល់ មិនអាចបញ្ចេញមកក្រៅបាន។
អនុរដ្ឋលេខាធិការ ក្រសួងសុខាភិបាល លោកជំទាវ ប្រាក់ សោភ័ណនារី បានឲ្យដឹងថា ការផ្តាច់ដោះកូន ម្តាយមិនអាចធ្វើគំហុកភ្លាមៗ ចង់ឲ្យកូនឈប់បៅដោះ ឈប់ភ្លាមតែម្តង មិនល្អនោះទេ។ វេជ្ជបណ្ឌិតរូបនេះពន្យល់ថា ពេលផ្តាច់ដោះកូន ម្តាយត្រូវព្យាយាមផ្តាច់ដោះកូនបន្តិចម្តងៗ ដោយពន្យារពេលឲ្យកូនបៅបន្តិចម្តងៗ ដែលរយៈសមស្រមសម្រាប់ផ្តាច់ដោះកូន យ៉ាងហោចណាស់ក៏១ខែដែរ ទម្រាំផ្តាច់បានជាស្ថាពរ។
ការពន្យារពេលឲ្យកូនបៅបន្តិចម្តងៗ បែបនេះទើបក្រពេញទឹកដោះកាត់បន្ថយការផលិតបន្តិចម្តងៗដែរ មានន័យថា យើងធ្លាប់ឲ្យកូនបៅរៀងរាល់ ២-៣ ម៉ោង/ម្តង យើងត្រូវពន្យារពេល ៣-៤ ម៉ោង/ម្តង បន្ទាប់មកត្រូវពន្យារបន្ថែមទៀតដល់ទៅ៥ ឬ៦ ម៉ោង នោះទើបការផលិតទឹកដោះថយចុះ ឯម្តាយក៏មិនជួបបញ្ហាលាសដោះ។
“ធម្មតាទឹកដោះកំពុងផលិត យើងនឹកឃើញចង់ផ្តាច់ថ្ងៃហ្នឹងភឹង លែងឲ្យកូនបៅសោះ អ៊ីចឹងអ្នកផលិត (ដោះ) មានដឹងឯណា ក្រពេញទឹកដោះនៅតែផលិតមកទៀត ធ្វើឲ្យយើងប្រឈមបញ្ហាលាសដោះ”។ លោកជំទាវ ប្រាក់ សោភ័ណនារី រៀបរាប់។
បើសិនជាម្តាយជួបបញ្ហាលាសដោះ ឡើងរឹង តឹងហើយឈឺនោះ ត្រូវយកកន្សែង ឬស្បៃ ជ្រលក់ទឹកក្តៅឧណ្ហៗមករុំជុំវិញដោះ រួចទុកមួយសន្ទុះ សឹមច្របាច់ ឬបូមទឹកដោះចេញ។
[embed-health-tool-vaccination-tool]
