ជំងឺទាចទឹក មិនអាចកើតឡើងបានដោយឯកឯងបានទេ ព្រោះវាបង្កឡើងដោយការកើតជំងឺដទៃទៀតមាន រលាកថ្លើម មហារីកថ្លើម ឬក្រពះ ហើយភាគច្រើនគ្រូពេទ្យសង្កេតឃើញថា វាកើតនៅលើមនុស្សដែលមានបញ្ហាក្រិនថ្លើម។ តែបើប៉ូមទឹកចេញអាចបង្កជាគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតអ្នកជំងឺវិញឬយ៉ាងណា?
តាមមន្ទីរពេទ្យ កាល់ម៉ែត បានឲ្យដឹងថា វត្តមានរបស់ទាចទឹកបញ្ជាក់ថា សភាពជំងឺមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរដែលទាមទារនូវការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ និងហ្មត់ចត់។ ដោយសារភាពធ្ងន់ធ្ងររបស់ជំងឺក្រិនថ្លើម អ្នកជំងឺមួយចំនួនតូចដែលមានទាចទឹកអាចស្លាប់នៅក្នុងរយៈពេលខ្លី ទោះបីជាមានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវតាមបែបវេជ្ជសាស្ត្រក៏ដោយ។ ទាំងនេះបានបង្កើតជាពាក្យចចាមអារ៉ាម ដែលប្រជាជនមួយចំនួនយល់ឃើញថា ការប៉ូមទឹកចេញពីពោះនៅពេលដែលមានទាចទឹក អាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បាននោះ គឺជាការយល់ខុសដ៏ធំមួយ។
ក្នុងករណីដែលអ្នកជំងឺកើតទាចទឹក ហើយមានផ្ទុកមេរោគទៀតនោះ វានឹងបណ្ដាលឲ្យជំងឺមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ រហូតអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។ មួយវិញទៀត ប្រសិនបើកើតទាចទឹក ហើយមិនប៉ូមចេញទេ នៅពេលដែលវាមានចំនួនកាន់តែច្រើន អ្នកជំងឺនឹងមានអារម្មណ៍ថា តឹងពោះខ្លាំងពិបាកទ្រាំ និងពិបាកដកដង្ហើម។
លើសពីនេះ ក្នុងរយៈពេលវែង ទាចទឹកអាចបង្កឲ្យផ្ចិតរបស់អ្នកជំងឺប៉ោងលានចេញមកក្រៅ ទីបំផុតអាចធ្លាយ និងជ្រាបទឹកចេញ។ អ៊ីចឹងហើយ ការប៉ូមទឹកចេញពីពោះ នៅពេលមានទាចទឹក គឺចាំបាច់បំផុតព្រោះវាមិនត្រឹមតែជួយឲ្យអ្នកជំងឺមានភាពងាយស្រួល ក្នុងការដកដង្ហើម និងធូរពោះប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងផ្ដល់ភាពងាយស្រួលដល់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានច្បាស់លាស់ផងដែរ។
ដូចដែលយើងដឹងហើយថា ជំងឺទាចទឹកបង្កឡើងដោយជំងឺដទៃទៀត ហើយក៏មិនមែនជាជំងឺតំណពូជដែរ ដូចនេះបើចង់ចៀសឆ្ងាយជំងឺទាចទឹកង គឺត្រូវចេះថែទាំសុខភាព កុំឲ្យកើតជំងឺដែលបានរៀបរាប់ប្រាប់ ហើយមិនគួរផឹកស្រាច្រើនរហូតទាល់តែកើតក្រិនថ្លើមទេ ព្រោះជំងឺក្រិនថ្លើមគឺជាប្រភពនៃជំងឺទាចទឹក។
[embed-health-tool-bmi]
