អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះទារកទទួលបានអង្គបដិប្រាណ (អង់ទីក័រ) ពីយើង ប៉ុន្តែភាគច្រើនត្រូវបានបាត់បង់ក្នុងកំឡុងពេលសម្រាល។ កោសិកាឈាមសក៏កើនឡើងផងដែរ ដោយសារតែកម្រិតខ្ពស់នៃ catecholamines។ កោសិកាឈាមរបស់វាជួយគាំទ្រដល់ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់កូនក្រោយពេលកើត ហើយការពារកូនពីការបង្ករោគ។ ទឹកដោះម្តាយក៏មានផ្ទុកកោសិកាឈាមសការពារកូនយើងបានល្អជាងមុន។ តំណក់ទឹកដោះតែមួយតំណក់មានផ្ទុកកោសិកាឈាមសប្រហែលមួយលានកោសិកា។
ទារកកើតតាមទ្វារមាសទទួលបានបាក់តេរីការពារនៅលើស្បែករបស់ពួកគេដែរ។ បាក់តេរីល្អធ្វើអាណានិគមលើពោះវៀន ហើយបណ្ដុះបណ្ដាលរាងកាយឲ្យស្គាល់បាក់តេរី និងអតិសុខុមប្រាណ “ល្អ” និង “អាក្រក់” ។ ការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់ទារកដែលមិនបានប៉ះពាល់នឹងបាក់តេរីម៉ាក់ៗ មិនអាចវិវត្តពេញលេញបានទេ។ នេះអាចបង្កើនហានិភ័យជំងឺពួកគេនៅពេលក្រោយ។ ត្រូវអនុវត្ត ស្បែកប៉ះស្បែកភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីកំណើត និងបំបៅដោះផ្តាច់មុខ អាចផ្តល់លទ្ធភាពដល់ការបង្កាត់ពូជបាក់តេរីល្អបាន។
៣- បង្កើនថាមពលកូន