បាល់ទាត់ ជាកីឡាដ៏ពេញនិយមមួយ ដោយមានក្មេងៗ និងយុវជនជាច្រើនលេងវា សឹងរាល់ថ្ងៃ។ ត្បិតតែការលេងកីឡា ជួយសុខភាពក៏ពិតមែន តែវាបង្ករបួសផងដែរ ដោយខ្លះ ជារបួសធ្ងន់ធ្ងរទៀតផង។
ការលេងបាល់ទាត់ ត្រូវការរត់ បំលាស់ទី ដណ្ដើមបាល់ ដូច្នេះ សាច់ដុំ និងសរសៃផ្នែកខាងក្រោមនៃរាងកាយ ងាយប្រឈមនឹងរបួសជាងគេ។ ជាញឹកញាប់ ជង្គង់ និងស្មងជើង ងាយរងការឈឺចាប់ ដោយសារការប៉ះទង្គិចគ្នា ឬដួល។
១. របួសសរសៃពួរ ACL
Anterior Cruciate Ligament (ACL) ជាសរសៃពួរសំខាន់មួយ ដែលជួយរក្សាលំនឹងជង្គង់ ដោយវាភ្ជាប់ឆ្អឹងភ្លៅ (Thighbone) ជាមួយនឹងឆ្អឹងស្មងជើង (Shinbone)។ ចំណែករបួស ACL អាចកើតឡើង ក្នុងករណី៖
- យើងកំពុងតែរត់ ហើយផ្លាស់ប្ដូរគោលដៅភ្លាមៗ
- យើងបន្ថយល្បឿន ហើយពន្លឿនវិញភ្លាមៗ
- យើងលោត ឬឈប់ភ្លាមៗ
២. របួសឆ្អឹងខ្ចីត្រង់ជង្គង់ Meniscus Tear
Meniscus Tear ជារបួសឆ្អឹងខ្ចីត្រង់ជង្គង់ ដែលវាភ្ជាប់គ្នារវាងឆ្អឹងភ្លៅ និងឆ្អឹងស្មងជើង។ ការតម្រង់ និងធ្វើចលនាជង្គង់លឿនៗ អាចបណ្ដាលឲ្យឆ្អឹងខ្ចី រងរបួស។ របួសនេះ ភាគច្រើន កើតឡើងលើកុមារ ដោយសារពួកគេទទួលការហ្វឹកហាត់ទាំងនៅវ័យក្មេង។
៣. របួសស្មងជើង
ពេលលេងបាល់ទាត់ ការទាត់ស្មងជើង ជារឿងកើតឡើងញឹកញាប់ ហើយវាអាចបណ្ដាលឲ្យប្រេះឆ្អឹងតិចតួច និងជាំខ្លាំង។ ក្រៅពីនេះ ការរត់រយៈពេលយូរ លោត និងឈប់ភ្លាមៗ ក៏បណ្ដាលឲ្យយើងឈឺស្មងជើង (Shin Splints) ផងដែរ។ ការប្រើកម្លាំងខ្លាំងពេក ក៏បណ្ដាលសាច់ដុំហើម បង្កើនសម្ពាធលើឆ្អឹង បណ្ដាលឲ្យឈឺចាប់ និងរលាក។
ទោះយ៉ាងណា មានវិធីមួយចំនួន អាចជួយបង្ការជង្គង់ និងជើង កុំឲ្យរបួសផងដែរ៖
- កម្ដៅសាច់ដុំ ដោយរត់តិចៗ និងពត់ខ្លួន
- ពាក់ប្រដាប់ការពារស្មងជើង ដើម្បីការពាររបួសស្មងជើង
- ចំណាយពេលពី ៥-១០នាទី ពត់ខ្លួន ក្រោយចប់ការប្រកួត
ក្នុងករណីមានសំណួរ ឬមន្ទិលសង្ស័យជុំវិញសុខភាពអ្នក ជម្រើសល្អបំផុត សូមពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបល់ផ្ទាល់ជាមួយពេទ្យជំនាញ។ Hello Health Group មិនចេញវេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬព្យាបាលជូនទេ៕
[embed-health-tool-bmi]
