ហេរ៉ូអ៊ីនត្រូវបានសំយោគចេញពីសារធាតុ morphine ដែលទាញចេញពីគ្រាប់ផ្កាអាភៀន។ ហេរ៉ូអ៊ីននឹងបំលែងជា morphine វិញពេលចូលដល់ក្នុងខួរក្បាល ហើយតោងភ្ជាប់នឹងកន្លែងទទួលរបស់អាភៀន។ កន្លែងទទួលនេះមាននៅជាច្រើនកន្លែងក្នុងខួរក្បាល (និងក្នុងរាងកាយ) ជាពិសេសសម្រាប់ទទួលដឹងការឈឺចាប់ និងការប្រព័ន្ធនៃការទទួលត្រលប់។ កន្លែងចាប់ទទួលរបស់អាភៀនមាននៅទងខួរក្បាល (brain stem) ដែលជាកន្លែងបញ្ជាដំណើរការស្វ័យប្រវត្តិដ៏សំខាន់ៗក្នុងការរស់នៅរបស់យើង ដូចជា សម្ពាធឈាម ការរំញោច និងការដកដង្ហើម ជាដើម។ ពេលប្រើទៅ អ្នកប្រើប្រាស់នឹងមានអារម្មណ៍ថារីករាយខ្លាំងដូចបានដល់ឋានសួគ៌មួយរំពេច ហើយនឹងមានអារម្មណ៍ថាពិភពលោកនេះដើរយឺត ឬឈប់វិល ប្រមាណពីរបីម៉ោង។ ការគិត ការដើរនឹងទៅជាយឺតជាងមុន ហើយអ្នកខ្លះទៀតថាកំពុងវង្វេងវង្វាន់ក្នុងសុបិន្ត។
ពេលហេរ៉ូអ៊ីនចូលក្នុងខ្លួនភ្លាម ខ្លួនប្រាណអ្នកប្រើប្រាស់នឹងចាប់ផ្តើមស៊ាំជាមួយវា។ វាមិនមែនជារឿងល្អទេ នេះមានន័យថាអ្នកប្រើប្រាស់ត្រូវប្រើវាច្រើនទៅៗដើម្បីឲ្យរំញោចអារម្មណ៍ដូចពេលប្រើដំបូងនេះ ហើយយូរៗទៅនឹងខ្វះវាមិនបាន។ តែបើអ្នកតាំងចិត្តថាបញ្ឈប់ នឹងមានរោគសញ្ញាដូចជា ក្អួត ញ័រទ្រូង រសាប់រសល់ រងារញាក់ ចុកឆ្អឹងសាច់ដុំ និងមានរោគសញ្ញាដូចនឹងការផ្តាច់សារធាតុផ្សេងៗទៀត។
វាមានផលរំខានមួយចំនួនដូចជា៖
- រលាកស្រទាប់បេះដូង និងប្រឹសបេះដូង
- កំពិតសរសៃឈាមវ៉ែន
- ក្អួត ចង្អោរ រមាស់ស្បែកដោយវាទប់សរសៃប្រសាទនៃការឈឺចាប់ និងធ្វើឲ្យចង្វាក់បេះដូងនិងចង្វាក់ដង្ហើមដើរយឺត
- កើតបូស រលាកស្បែក និងការបង្ករោគនៅស្បែកផ្សេងៗ
- ប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទB C និង អេដស៍
- រលាកសួត ជំងឺរបេង និងជំងឺសួតផ្សេងៗទៀត
- រលូតកូន
- ការប្រើលើសកម្រិតអាចធ្វើឲ្យដង្ហើមលែងដំណើរការ និងស្លាប់ភ្លាមៗតែម្តង