បំបៅដោះកូនយូរតាមដែលអាចធ្វើបាន៖ ទឹកដោះម្តាយមានផ្ទុកជាតិដែក អាចឲ្យទារកស្រូបយកបានយ៉ាងស្រួលជាងជាតិដែកដែលមាននៅក្នុងអាហារដទៃ។
កុំឲ្យកូនក្រោមអាយុ ១ ឆ្នាំបៅទឹកដោះគោ៖ ទឹកដោះគោមានជាតិដែកតិចតួច អាចធ្វើឲ្យរលាកពោះវៀន។
ផ្តល់ម្សៅធញ្ញជាតិដែលមានជាតិដែកបន្ថែម៖ នៅខែទី ៨ យើងអាចឲ្យកូនញ៉ាំអាហារដែលមានជាតិដែកខ្ពស់ ដូចជា សណ្តែក ស្ពៃ ស៊ុត (ផ្នែកក្រហម) សាច់សុទ្ធ សាច់សត្វស្លាប និងត្រី។
ផ្តល់អាហារសម្បូរវីតាមីន C៖ ញ៉ាំអាហារសម្បូរវីតាមីន C ជួយដល់ការស្រូបយកជាតិដែក មានដូចជា ម្ទេសប្លោកក្រហម ល្ហុង ត្រសក់ស្រូវសាលី Broccoli ស្ត្រប៊ឺរី និងក្រូច។
អាហារសម្រន់៖ ម៉ាក់ៗជាច្រើនមិនចង់ឲ្យកូនញាំផ្អែមនៅចន្លោះអាហារកូននោះទេ។ តាមពិតទៅអាហារសម្រន់ដើរតួសំខាន់ក្នុងរបបអាហារ ជាពិសេសអាហារកុមារ។
អំឡុងអាហារសម្រន់ កូនយើងនឹងមានឱកាសកាន់ចំណិតនំប៉័ង ឬនំ ដោយដៃ ហើយអាចដាក់ចូលមាត់ដោយមិនបាច់ខ្វល់ថា វាធំពេក ឬក៏អត់។ ពេលខ្លះរបៀបនៃការញាំរបស់កូនពិបាកមើលបន្តិចហើយ ដូច្នេះយើងត្រូវបង្រៀនអាអូនពីរបៀបញ៉ាំ។
ក្មេងៗមានក្រពះតូច ញ៉ាំរហ័សឆ្អែត ហើយក៏រហ័សឃ្លានវិញ។ អាហារចម្បងកម្រនឹងរក្សាការឆ្អែតពីមួយពេលរហូតដល់មួយពេលទៀតបាន ដូច្នេះអាហារសម្រន់នឹងក្លាយជាអាហារដ៏ចាំបាច់មួយសម្រាប់បំពេញតម្រូវការអាហារទារក។
អាហារសម្រន់នឹងផ្តល់ពេលវេលាឲ្យទារកសម្រាក បើយើងមិនផ្តល់អាហារសម្រន់នៅចន្លោះអាហារចម្បងទាំង ៣ ពេលដល់ទារកនោះទេ អាអូននឹងបៅដោះម្តាយ ឬបៅដោះគោជាមិនខាន។ អាហារសម្រន់នឹងជួយកូនយើងកាត់បន្ថយតម្រូវការបៅដោះម្តាយ និងជួយផ្តាច់ទឹកដោះម្តាយបាន។
ទោះជាយ៉ាងណាអាហារសម្រន់ក៏អាចមានគុណវិបត្តិខ្លះដែរ យើងគួរតែកត់សម្គាល់បន្ទាប់ពីកូនញ៉ាំរួច៖
ញាំអាហារសម្រន់កៀកម៉ោងអាហារ៖ អាចធ្វើឲ្យទារកឆ្អែត និងមិនញ៉ាំអាហារ ដូច្នេះម៉ាក់ប៉ាត្រូវព្យាយាមរៀបចំអាហារសម្រន់នៅចន្លោះអាហារ។ អាហារសម្រន់អាចធ្វើឱ្យទារកមានអ្វីនៅក្នុងមាត់ នេះជាទម្លាប់មួយដែលអាចមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានលើរាងកាយ និងសុខភាពរបស់ទារកក្នុងពេលកុមារភាព និងវ័យជំទង់។
អាចបណ្តាលឲ្យពុកធ្មេញ៖ កូនយើងតែងមានអាហារក្នុងមាត់ ទោះបីជាម្សៅនំប៉័ងមានសុវត្ថិភាពដល់សុខភាពក្តី វានឹងក្លាយទៅជាជាតិស្ករនៅពេលដែលប៉ះនឹងទឹកមាត់។ ពេលវេលាដែលគួរឲ្យអាហារសម្រន់ គឺនៅពេលព្រឹក ឬថ្ងៃត្រង់ អាហារពេលល្ងាច និងមុនពេលចូលគេងត្រូវមានគម្លាតគ្នាទើបល្អ។