ឃ. ញ្ញាណទាំងប្រាំ
កុមារអូទីស្សឹមមិនចេះសម្លឹងភ្នែក អាចបាត់ក្លិន បាត់រសជាតិ ទទួលរសជាតិបានតែផ្នែកណាមួយដដែរៗ ដែលធ្វើឱ្យក្មេងមួយចំនួនញុំាតែអាហារដដែលៗ។ បើធ្ងន់ធ្ងរ កុមារអាចមើលឃើញអ្វីប្លែកៗដែលធ្វើឱ្យគាត់ខ្លាច ឬភ័យ ដូចជាឃើញផ្កាទៅជារូបភាពអ្វីផ្សេង ឬធំក្លិនខ្លាំងដែលធ្វើឱ្យកុមារក្អួតចង្អោរ។ ជាងនេះទៅទៀត ចំពោះកុមារអូទីស្សឹមខ្លះ យើងប៉ះ ឬស្ទាបគាត់អត់បាន ព្រោះកាយវិញ្ញាណគាត់មានបញ្ហា ដែលអាចបណ្ដាលឲ្យមានការឈឺចាប់ពេលប៉ះ ដែលធ្វើឱ្យកុមារមិនចង់ឱ្យនរណាប៉ះខ្លួន។ ផ្ទុយមកវិញ កុមារខ្លះបាត់កាយវិញ្ញាណតែម្តង ឧទារហណ៍ ដើរបុកអ្វីទាល់តែហើមដៃហើមជើងក៏មិនដឹងឈឺដែរ។
ចំណែកឯទារក ៦ ទៅ ៨ ខែអាចលេចឡើងសញ្ញាគួរឱ្យព្រួយបារម្ភមួយគឺទារកមិនចេះរកប្រភពសំឡេង។ បើយើងហៅ ទារកអត់ងាកមុខរកប្រភពសំឡេងទេ យើងនៅស្តាំ ទារកងាកទៅធ្វេង ឬយើងនៅធ្វេង ទារកងាកទៅស្តាំជាដើម ព្រោះទារកមានបញ្ហាជាមួយការស្តាប់ និងការសម្លឹង។
លោកបន្តថា នៅបច្ចឹមប្រទេស ឬប្រទេសអភិវឌ្ឍ ឪពុកម្តាយមានការយល់ដឹងច្រើនអំពីអូទីស្សឹម ហើយមានការណែនាំបន្ថែមពីអ្នកជំនាញទៀត ឪពុកម្តាយអាចដឹងថា កូនកើតអូទីស្សឹមតាំងពីកូនអាយុ ៦ ទៅ ៨ ខែម៉្លេះ។ ប៉ុន្តែនៅស្រុកខ្មែរយើងវិញ លោកថាភាគច្រើនឪពុកម្តាយទើបដឹងថា កូនមានបញ្ហាខុសប្រក្រតីណាមួយ នៅពេលកូនមានអាយុមួយខួបកន្លះ ឯឪពុកម្តាយខ្លះទៀតរហូតដល់កូនអាយុពីរខួបឯណោះ។