ជំងឺក្លនលូនអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរបាន នេះបើតាមការអះអាងរបស់មន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត។ បើតាមមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែតជំងឺក្លនលូនគឺ ជាការបិទមិនជិតពីកំណើតឬការយារធ្លាក់ នៃស្រោមគ្របពោះ ដែលបណ្តាលឲ្យផ្នែកមួយនៃពោះវៀនលូនចេញ ហើយបង្កើតបានជាដុំពកមួយនៅក្រោមស្បែក។
មន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែតបានសរសេរចែករំលែកព័ត៌មានេះនៅលើទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់ខ្លួនកាលពីថ្ងៃទី២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២១។
១. មូលហេតុ
បើតាមមន្ទីរពេទ្យ ជំងឺនេះបង្កឡើងដោយមូលហេតុមួយចំនួន ដូចជា៖
- កត្តាពីកំណើត៖ទារកខ្លះកើតមកអាចមានក្លនលូនពីកំណើត និងអាចបាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯងមុនអាយុ២ឆ្នាំ។
- ភាពចាស់ ឬយារ៖ នៅពេលវ័យចាស់ជរា
- មូលហេតុមួយផ្សេងទៀតរបស់ក្លនលូន គឺបណ្តាលមកពីការលើករបស់ធ្ងន់ៗពេក ឬការប្រឹងខ្លាំងពេក (ចំពោះស្រ្តី ដូចជាពេលសម្រាលកូន) ។
២. រោគសញ្ញា
ជំងឺក្លនលូនអាចមានរោគសញ្ញាដូចខាងក្រោម
- កើតឡើងដោយស្ងៀមស្ងាត់
- ជាដុំពកនៅក្បែរក្រលៀន ឬស្រោមពងស្វាស (ប្រុស និងស្រីអាចកើតមានដូចគ្នា)
- ករណីមិនទាន់មានផលលំបាក ដុំពកកើតមាន ឬប៉ោងធំនៅពេលប្រឹង ឬក្អក ជាដុំពកទន់នៅក្បែរក្រលៀន ឬធ្លាក់ចូលក្នុងស្រោមពងស្វាស។
- ករណីមានក្លនលូន ហើយមិនបានព្យាបាលត្រឹមត្រូវ នឹងវិវត្តទៅជាដុំពកធំរមួល ឬអាចរលួយពោះវៀន ដែលធ្លាក់ចូលរន្ធក្លននោះ ហើយអ្នកជំងឺមានរោគសញ្ញាដូចជា ចុកពោះ ចង់ក្អួត ទល់លាមក។
៣. វិធីការពារ និងព្យាបាល
បើតាមមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត វិធីដែលអាចការពារ និងព្យាបាលជំងឺក្លនលូននេះយើងត្រូវ៖
- ជៀសវាងការប្រើកម្លាំង ឬលើករបស់ធ្ងន់ៗពេក
- ប្រើខ្សែក្រវ៉ាត់ទ្រកន្លែងដែលមានក្លន
- ប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ
- បើក្លនលូនប៉ោងធំ អាចសាកល្បងរុញវាបញ្ចូលទៅវិញ ដោយឲ្យអ្នកជំងឺដេកលើកជើង ខ្ពស់ជាងក្បាល ហើយសង្កត់ថ្នមៗទៅលើកន្លែងដែលប៉ោងនោះ។ បើរុញវាមិនចូលវិញទេត្រូវឈប់ភ្លាម ហើយស្វែងរកជំនួយពីគ្រូពេទ្យជំនាញជាបន្ទាន់។
- ក្នុងករណីក្លនមានការឈឺចាប់ខ្លាំង ឬបណ្តាលឲ្យមានក្អួត ហើយអ្នកជំងឺទល់លាមកគ្មានបត់ជើងធំទេ នោះអាចជាសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់។ អ្នកជំងឺត្រូវជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដែលអាចត្រូវធ្វើការវះកាត់ជាចាំបាច់។
[embed-health-tool-heart-rate]
