ស្រីៗគួរប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយជំងឺបូសសុដន់ (អាប់សែសុដន់) ព្រោះអាចកើតចំពោះស្ត្រីគ្រប់វ័យ ជាពិសេសស្ត្រីកំពុងបំបៅដោះកូន។ បូសសុដន់ ជាជំងឺឆ្លង និងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។ “Hello គ្រូទេព្យ“ នឹងណែនាំពីវិធីការពារ និងព្យាបាល។
១– រោគសញ្ញាជំងឺបូសសុដន់ (អាប់សែសុដន់)
រោគសញ្ញាទូទៅនៃជំងឺបូសសុដន់មាន ឈឺហើម ស្ទះទឹកដោះ រមាស់ក្ដៅខ្លួន មានខ្ទុះហូរចេញពីក្បាលសុដន់ជាដើម។ រោគសញ្ញាអាចច្រើនជាងនេះ នៅពេលស្ថានភាពជំងឺកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ហើយចំពោះស្រីៗកំពុងបំបៅដោះកូន រោគសញ្ញាគឺអាចធ្ងន់ធ្ងរជាងធម្មតា។
បើមានបូសសុដន់កើតលើអ្នកមិនបំបៅដោះកូន អាចជាសញ្ញាជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬក៏ជំងឺមហារីកប្រភេទកម្រណាមួយ។ មានករណីកម្រមួយចំនួន អាចបណ្ដាលអ្នកមានជំងឺប្រភេទនេះ គ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិត បើសិនជាវាវិត្តក្លាយជាមេរោគសាហាវរីករាលដាលដល់ចរន្តឈាម។
២– មូលហេតុនាំឲ្យកើតបូសសុដន់
បូសសុដន់ ជាប្រភេទជំងឺឆ្លងបង្កឲ្យមានការឈឺចាប់ ភាគច្រើនបណ្ដាលមកពីការឆ្លងបាក់តេរី ពិសេសគឺពពួកបាក់តេរី ស្តាហ្វីឡូកូក។ ពួកវាឆ្លងចូលទៅក្នុងខ្លួនយើងតាមរយៈក្បាលសុដន់ ឬក៏ស្បែកសុដន់ដាច់រលាត់ បង្កទៅជាជំងឺរលាកសុដន់ឲ្យជាលិកាខ្លាញ់ឡើងហើមសង្កត់លើបំពង់បញ្ចេញទឹកដោះ។ នៅពេលសុដន់រលាកកាន់តែខ្លាំងបណ្ដាលឲ្យបំពង់ទឹកដោះចាប់ផ្ដើមស្ទះ បង្កឲ្យមានខ្ទុះប្រមូលផ្ដុំគ្នាក្លាយទៅជាបូស ឬអាប់សែ។
៣– វិធីព្យាបាល
គួរទៅព្យាបាលមន្ទីរពេទ្យ ព្រោះយើងនឹងទទួលបានការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមួយជាក់លាក់។ ពេទ្យជំនាញនឹងសាកសួររោគសញ្ញា ដូចជា ពិនិត្យមុខរបស់បូស ហើយបើសិនចាំបាច់ នឹងតម្រូវឲ្យយើងធ្វើតេស្តឈាមរកមេរោគមួយចំនួន ឬមើលបរិមាណគ្រាប់ឈាមស។ លទ្ធផលតេស្តនេះអាចផ្ដល់ព័ត៌មានទាក់ទងទៅនឹងប្រតិកម្មប្រព័ន្ធភាពស៊ាំក្នុងរាងកាយបាន។
ចំពោះស្រីៗកំពុងបំបៅដោះកូន គ្រូពេទ្យអាចនឹងយកទឹកដោះកើតបូស ទៅពិនិត្យរកមើលមេរោគដើមហេតុបង្កឲ្យកើតបូស។ ដោយសារអ្នកជំងឺភាគច្រើនចាប់ផ្ដើមស៊ាំនឹងប្រភេទថ្នាំអង់ទីប៊ីយូទិក (ថ្នាំផ្សះ) គ្រូពេទ្យអាចធ្វើតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍ផ្សេងទៀតដើម្បីដឹងពីប្រភេទអង់ទីប៊ីយូទិចល្អសម្រាប់យើង ហើយបើសិនជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង គឺមានវិធីសាស្ត្រដើម្បីព្យាបាលតាមរយៈការបង្ហូរខ្ទុះចេញពីសុដន់ មានពីរបែប។
– វិធីសាស្ត្រទី១៖ បូមខ្ទុះចេញតាមរយៈជំនួយពីម៉ាស៊ីនអេកូ។ ក្នុងករណីបូសមិនទាន់ធ្លាយ វិធីនេះល្អជាងគេ ព្រោះរូបភាពរបស់ម៉ាស៊ីនអេកូ អាចប្រាប់ពីបរិមាណខ្ទុះនៅក្នុងបូស បង្កភាពងាយស្រួលក្នុងការបូមចេញ កាត់បន្ថយហានិភ័យការឆ្លងមេរោគថែមទៀត ឬករណីចាក់ម្ជុលបូមហួសកន្លែងជាដើម។
– វិធីសាស្ត្រទី២៖ ការវះបង្ហួរខ្ទុះធម្មតា។ វិធីសាស្ត្រធ្វើឡើងដោយវះចោះរន្ធតូចមួយលើផ្ទៃមុខបូសឲ្យខ្ទុះហូរចេញមកក្រៅ។ បន្ទាប់មកលាងមុខរបួសរំងាប់មេរោគ និងអាចដាក់កូនទុយោពេទ្យតូចមួយទុកបង្ហូរខ្ទុះនៅសេសសល់។ ដើម្បីឲ្យមុខរបួសជាសះពីក្នុងមកក្រៅ។ យើងមិនគួរដេរបិទមុខរបួសឡើយ មុខរបួសគួរប្រើបង់បិទ ឬរុំជំនួសវិញ។
[embed-health-tool-ovulation]
