ប៉ាម៉ាក់ទើបមានកូនដំបូងប្រហែលជាអាចមានចម្ងល់ដែរថាតើកូនយំមានន័យអ្វីខ្លះ គួរឲ្យបារម្ភឬយ៉ាងណា? កូនតូចមិនទាន់ចេះនិយាយមែន តែកូនក៏មានវិធីបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយប៉ាម៉ាក់បានដែរ។ តើមានអ្វីខ្លះ? ប៉ាម៉ាក់គួរជួយកូនបែបណា?
១. យំ
យំ គឺជាមធ្យោបាយទំនាក់ទំនងដំបូងបំផុតរបស់ក្មេង។ គិតចាប់ពីពេលកើតមកភ្លាម កូនមានវិធីដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយដើម្បីប្រាប់ពីអារម្មណ៍ និងការគិតរបស់ពួកគេតាមរយៈការយំនេះឯង។
កូនយំអាចព្រោះគេចង់ប្រាប់ថាត្រូវការអ្វីមួយ ដូចជាការលួងលោម ឃ្លាន អស់កម្លាំង រងា ឬក្ដៅពេក ជាដើម។ យ៉ាងណា ក៏មានដែរ ក្មេងខ្លះទៀតយំដោយមិនមានមូលហេតុច្បាស់លាស់។
២. របៀបកូនចាប់ផ្ដើមនិយាយ
កូនតូចរបស់ប៉ាម៉ាក់ ពិតជាបានទទួលនូវព័ត៌មានអំពីពាក្យត្រូវនិយាយជាច្រើនគិតតាំងពីពេលកើតមក។ កូនអាចគ្រាន់តែស្ដាប់ប៉ាម៉ាក់ និងមើលពេលប៉ាម៉ាក់និយាយ ក៏គេអាចយល់ពីមូលដ្ឋាននៃវិធីទាក់ទងគ្នាដែរ។
ឧទាហរណ៍ ក្មេងមិនទាន់ចេះនិយាយអាចប្រើភ្នែកដើម្បីទាក់ទងជាមួយប៉ាម៉ាក់ ដោយអាអូនអាចសម្លឹងទៅកាន់ភ្នែក ឬមាត់របស់ប៉ាម៉ាក់។ ដូចគ្នាដែរ កូនក៏ចាប់ផ្ដើមរៀនស្ដាប់នូវពាក្យពេចន៍យើងនិយាយ និងសំឡេងយើងបញ្ចេញផងដែរ។
នៅវ័យប្រហែលជា៧ទៅ៨សប្ដាហ៍ កូនអាចចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញសំឡេង មួយចំនួនដែលប៉ាម៉ាក់អាចសង្កេតដឹងបាន។ នៅពេលកូនកាន់តែចម្រើនវ័យជាងនេះ គេក៏ចាប់ផ្ដើមបង្កើតសំឡេងកាន់តែច្រើនបែបដែរ និងបន្ទាប់មកក៏ចាប់ផ្ដើមចេះញញឹម និងវាសដៃ ជើងចុះឡើងជាដើម។
៣. ជំរុញកូនឲ្យនិយាយ
ពេលកូនយើងវ័យកាន់តែច្រើនខែ ពេលមិនគេង គេអាចត្រូវការលេងច្រើន បង្កើតទំនាក់ទំនងច្រើនជាមួយអ្នកនៅជុំវិញ។ នៅពេលឃើញកូនហាក់ចង់និយាយស្ដីជាមួយ ប៉ាម៉ាក់គួរ៖
- បង្ហាញក្ដីត្រេកអរ ផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅ និងនាំកូននិយាយ
- បង្ហាញទម្រង់ទឹកមុខផ្សេងលេងជាមួយកូន
- និយាយពីអ្វីមួយដែលកូនបានចង្អុលទៅកាន់
- បក់ដៃដាក់កូនចុះឡើង បើកូនបញ្ចេញសញ្ញាបក់ដៃដាក់យើង
ប៉ាម៉ាក់មួយចំនួនបាននិយាយជាមួយកូន ទាំងដែលកូនមិនឆ្លើយតបជាមួយ តែថាការធ្វើដូចនេះមិនមានអ្វីខុសនោះទេ ការនិយាយជាមួយកូនកាន់តែច្រើន នឹងជួយកូនឲ្យរៀនពីវិធីទាក់ទងជាមួយមនុស្សជុំវិញកាន់តែច្រើនដែរ។
រឿងដែលសំខាន់ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវបង្ហាញក្ដីស្រឡាញ់ដល់កូន លេងជាមួយកូន បង្ហាញការពេញចិត្តក្នុងការនិយាយជាមួយកូន នាំឲ្យកូននិយាយ ដែលអ្វីទាំងនេះជាការបង្រៀនកូនលើជំនាញនិយាយដែរ។
៤. បារម្ភរឿងកូនមិនចេះនិយាយ?
ក្មេងម្នាក់ៗមានកម្រិតនៃការលូតលាស់ខុសៗគ្នា។ ក្មេងខ្លះអាចប្រើភ្នែក និងសំឡេង បង្កើតទំនាក់ទំនងបានលឿន ខណៈក្មេងខ្លះទៀតត្រូវការពេលរហូតដល់អាយុបីខែក៏មាន។ ដូចនេះ មិនមានអ្វីគួរឲ្យបារម្ភពេកទេបើកូនយើងមិនចេះធ្វើកាយវិការណាមួយដូចក្មេងអាយុស្របាលគ្នានោះ។
អ្វីដែលសំខាន់ និងត្រូវចាំនោះ គឺថាក្មេងអាចមានភាពខុសគ្នាក្នុងការបង្ហាញអារម្មណ៍របស់ខ្លួន។ ក្មេងខ្លះចូលចិត្តនិយាយច្រើន តែក្មេងខ្លះបែរជាស្ងាត់ស្ងៀមទៅវិញ។
ប៉ុន្តែពេលខ្លះភាពយឺតយ៉ាវក្នុងការមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន ក៏អាចបង្ហាញពីសញ្ញានៃជំងឺខ្វះការលូតលាស់ឬការលូតលាស់យឺត មានផ្នែកភាសា ពិបាកស្ដាប់ ខ្សោយបញ្ញា និងមានជំងឺអូទីស្សឹម។ ដូចនេះហើយ មានតែប៉ាម៉ាក់ផ្ទាល់ទេដែលអាចដឹងថាកូនមានការលូតលាស់ផ្នែកទំនាក់ទំនងយឺត និងគួរឲ្យបារម្ភកម្រិតណា។ បើមានក្ដីបារម្ភបែបនេះ ត្រូវពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យទើបជាការប្រសើរ។
[embed-health-tool-vaccination-tool]
