ការសម្រេចចិត្តយកកូន មិនមែនជារឿងគួរធ្វើភ្លាមៗទេ ប្ដីប្រពន្ធត្រូវពិភាក្សា និងរៀបចំគម្រោងយកកូនឲ្យបានហ្មត់ចត់ ទើបពេលអាអូនកើតមក យើងមិនបារម្ភមុខក្រោយ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សឿច័ន្ទ វិសាល ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្ត្រីបានពន្យល់ឲ្យដឹងពីរឿងរ៉ាវ ៧យ៉ាងដែលប្ដីប្រព័ន្ធត្រូវដឹងនៅពេលចង់បានកូនដូចជា៖
ទី១. ចំនួនអូវុលរបស់ស្ត្រីមានកំណត់ ដើម្បីបន្តពូជ។ អត្រាបង្កកំណើតនឹងធ្លាក់ចុះយ៉ាងច្រើននៅចាប់ពីអាយុ៣៥ឆ្នាំឡើងទៅ។ ដល់អាយុ ៣៧ឆ្នាំ ស្ត្រីប្រើប្រាស់អូវុលអស់៩០% (នៅសល់១០%សម្រាប់បន្តពូជ) ខណៈនេះដែរ បុរសចាប់ផ្ដើមផលិតស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត នៅពេលពេញវ័យរហូតដល់ជីវិតចុងក្រោយ។ ទោះជាយ៉ាងណា គុណភាពស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតនឹងថយចុះពេលវ័យកាន់តែច្រើន។
ទី២. ក្នុងពេលបញ្ចេញទឹកកាមម្ដង បុរសបញ្ចេញប្រហែល ១០០លានស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត។ ស្ត្រីភេទបញ្ចេញពងទុំ (អូវុល) ក្នុង១ខែចំនួនតែ១គត់។ ក្នុង១ជីវិតមនុស្សស្រីមានប្រហែល ៥០០អូវុល។
ទី៣. បុរស និងស្ត្រីគួរតែយកចិត្តទុកដាក់សុខភាពមុនពេលកំណត់ថា យកបេប៊ីដូចជា ត្រូវមានគីឡូសមស្រប (BMI) មិនជក់បារី កាត់បន្ថយគ្រឿងស្រវឹង និងកាហ្វេ ហាត់ប្រាណដើម្បីបង្កើននូវលទ្ធភាពមានកូន ទាំងនេះជាកត្តាសំខាន់អាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពកូនពេលកើតមក។
ទី៤. ពេលវេលាមាស (ពេលវេលាល្អបំផុត) ដើម្បីបង្កកំណើតក្នុង១ខែ មានចំនួន៦ថ្ងៃគឺ ៥ថ្ងៃមុននិងថ្ងៃពងទុំ (អូវុលជ្រុះ) (មានន័យថា ពីថ្ងៃទី៩-ទី១៤នៃរដូវ សម្រាប់វដ្ដរដូវទៀង ២៤ថ្ងៃ) រួមភេទរាល់ថ្ងៃ ឬ២ថ្ងៃម្ដងនឹងបង្កើនឱកាសមានកូន។
ទី៥. អត្រាលទ្ធភាពមានកូនរបស់ស្ត្រីថយចុះទៅតាមអាយុ ដូច្នេះស្ត្រីព្យាយាមមានកូនឲ្យបានឆាប់កាន់តែល្អ។ ស្ត្រីអាយុក្រោម៣០ឆ្នាំ មានឱកាសមានកូនតែ ២០%នៃខែនីមួយៗ។ ឱកាសមានកូននេះនឹងថយចុះនៅសល់តែ៥% ប៉ុណ្ណោះចំពោះស្ត្រីដែលមានអាយុ ៤០ឆ្នាំ។ ចំពោះបុរសមានអាយុចាប់ពី៤៥ឆ្នាំឡើង មានហានិភ័យរលូតកូនខ្ពស់ និងកូនអាចមានជំងឺ អូទីស្សឹម។
ទី៦. ភាគច្រើនប្ដីប្រពន្ធនឹងមានកូនក្នុងរង្វង់១ឆ្នាំក្រោយនៅជាមួយគ្នា។ ប្រសិនបើ ១២ខែ (៦ខែចំពោះស្ត្រីអាយុចាប់ពី ៣៥ឆ្នាំឡើង) មិនមានកូន គួរទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ត្រីពីវិបត្តិអត់កូន ដើម្បីព្យាបាល។
ទី៧. ជំងឺកាមរោគឆ្លងតាមការរួមភេទ HIV/AIDS របេងប្រដាប់ភេទ ជំងឺស្រឡទែនបន្ទាប់ពីពេញវ័យ (បុរស) ពងស្វាសមិនធ្លាក់ចូលថង់ ជំងឺពងញីកណ្ដាញ់ (PCOS) ជំងឺដុំឈាមរដូវ រដូវមិនទៀង ប៉ះពាល់ជាមួយសារធាតុគីមី និងអាចធ្វើឲ្យអត្រាបង្កកំណើតថយចុះ។
[embed-health-tool-ovulation]
