ខុសពីមនុស្សពេញវ័យដែលសម្តែងអារម្មណ៍តាមរយៈពាក្យសម្តី ទារកអាចគ្រាន់តែប្រាប់យើងនូវអារម្មណ៍ពួកគេតាមរយៈប្រតិកម្មតែប៉ុណ្ណោះ។ ជាមួយនឹងអ្វីដែលបានលើកឡើងនេះ តើយើងដឹងដោយរបៀបណាថាតើបណ្តូលចិត្តតូចរបស់យើងរីករាយឬអត់នោះ? សូមពិនិត្យមើលសញ្ញាទាំង ៦ ខាងក្រោម ប៉ាម៉ាក់នឹងបានយល់មិនខាន។
១. ទារកប្រតិកម្មនឹងការប៉ះ ឬសំឡេង
ប៊េប៊ីកំពុងតែយំយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែរំពេចនោះស្រាប់តែនៅស្ងៀមពេលបានឮសំឡេងរបស់ប៉ាៗឬម៉ាក់ៗមែនទេ? បើមែន សូមអបអរសាទរ! ប្រសិនបើប៉ាម៉ាក់អាចទាញយកចំណាប់អារម្មណ៍របស់ប៊េប៊ីបានដោយការប៉ះ ឬសំឡេង នោះមានន័យថាចំណងភ្ជាប់ស្និទ្ធស្នាលរវាងប៉ាម៉ាក់ និងបណ្ដូលចិត្តតូចរបស់យើងកំពុងប្រព្រឹត្តទៅត្រូវតាមគន្លងហើយ។ នេះគឺស្ថិតក្នុងចំណោមសញ្ញាទីមួយនៃទំនាក់ទំនងសម្ព័ន្ធភាពមាតាបិតាវិជ្ជមាន។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖
- ពេលណា ទារកបញ្ចេញស្នាមញញឹមលើកដំបូង?
- ពេលទារកមានបញ្ហាស្បែក ម៉ាក់ៗគួរធ្វើបែបណាទើបល្អ?
- ទារកទើបកើត គួរឲ្យបៅប៉ុន្មានដងក្នុងមួយថ្ងៃ?
២. ទារកកើនទម្ងន់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ
តើអ្វីអាចត្រូវចំជាក់លាក់ជាងការកើនទម្ងន់ទៅទៀតទៅពេលនិយាយដល់សភាពផ្លូវកាយប្រកបដោយសុខភាពល្អរបស់ប៊េប៊ីនោះ? សញ្ញានេះបង្ហាញថាទារកកំពុងតែទទួលបានអាហារូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់។ ប្រសិនបើយើងបំបៅដោះ កូននឹងឲ្យយើងដឹងថាតើគេទទួលបានទឹកដោះគ្រប់គ្រាន់ដែរឬទេដោយចំនួននៃកន្ទបដែលគេប្រើនៅក្នុងមួយថ្ងៃ។ កន្ទបដែលសើមជាសញ្ញាបង្ហាញថាប៊េប៊ីរបស់ប៉ាម៉ាក់បានបៅបានល្អហើយ។
៣.ទារកមានពេលសញ្ជឹងគិតខ្លះៗក្នុងមួយថ្ងៃៗ
ក្នុងថ្ងៃដំបូង ទារកគ្រាន់តែបៅទឹកដោះម្ដាយ ហើយបន្ទាប់មកចូលដេកតែប៉ុណ្ណោះ និងមានពេលខ្លះដែលប៊េប៊ីយំ។ ដោយពេលវេលាចេះតែកន្លងផុតទៅ ពេលនោះ មានថ្ងៃមួយ ប៉ាម៉ាក់នឹងឃើញថាប៊េប៊ីរបស់យើងមានពេលនៅស្ងាត់ស្ងៀម។ ការណ៍នេះមិនមែនព្រោះតែប៊េប៊ីឈឺនោះទេ សូមកុំបារម្ភ។ នេះគឺជាសញ្ញានៃកូនតូចរបស់យើងចាប់ផ្តើមអង្កេតមើលពិភពលោក។ នៅចំណុចនេះ ទារកចាប់ផ្តើមមានការយល់ដឹង ប៊េប៊ីឃើញរបស់របរនៅជុំវិញ និងទទួលបានព័ត៌មាន។
៤. ទារករកមើលសំឡេង ហើយចាប់ផ្តើមស្តាប់
ជាមួយសកម្មភាពនេះ ប៊េប៊ីកំពុងតែបង្ហាញយើងថា ត្រចៀក គេកំពុងតែអភិវឌ្ឍយ៉ាងត្រឹមត្រូវហើយ។ ថែមពីលើនេះ ខួរក្បាលគេពេលនេះកំពុងប្រើដើម្បីគិតរិះរេអំពីសំឡេងនោះ។ តាមពិត ទារកអាចស្តាប់ឮតាំងពីគេនៅក្នុងពោះម៉ាក់ៗមកម្ល៉េះ យ៉ាងនេះក្តី គឺត្រូវការពេលសម្រាប់ប៊េប៊ីក្នុងការញែករើស និងញែកភាពខុសគ្នារវាងសំឡេងគួរឲ្យធុញទ្រាន់ និងសំឡេងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍។ ហេតុនេះ ប្រសិនបើប៉ាម៉ាក់ធ្លាប់តាមទាន់ប៊េប៊ីស្វែងរកមើលប្រភពសំឡេង នោះយើងនឹងដឹងថាត្រចៀកគេមានសុខភាពល្អពិតប្រាកដណាស់។ ការចង់ដឹងចង់ឮក៏កំពុងស្ថិតនៅលើវិថីឆ្ពោះទៅកាន់ការអភិវឌ្ឍផងដែរ។
៥. ទារកមានសកម្មភាពជាមួយមនុស្សម្នា
សកម្មភាពនេះមានធ្វើឡើងតាមរយៈការសម្លឹងប៉ះចំភ្នែក ការញញឹម ការសើចក្អឹកៗតិចៗ។ល។ ប្រការនេះដៅសម្គាល់ឲ្យឃើញថាជីវិតសង្គមរបស់ទារកប្រុងនឹងមកដល់ហើយ។ ប៊េប៊ីបានប៉ាន់ស្មានថា នៅអាយុបានមួយខែ ទារកចាប់ផ្តើមធ្វើការសម្លឹងចំភ្នែក។ ការញញឹមនឹងមានមកនៅអាយុបាន២ ខែ និយាយរហ៊ឹមៗនៅអាយុ ៣ខែ និងសើចនៅអាយុ ៤ខែ។ អាកប្បកិរិយានេះដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងការផ្ដល់ដំណឹងដល់ប៉ាម៉ាក់ឲ្យដឹងថាប៊េប៊ីមានការអភិវឌ្ឍផ្នែកភាសាជាធម្មតា។
៦. ទារកកត់សម្គាល់លក្ខណះ ពណ៌ និងចលនា
ប្រសិនបើការស្តាប់សំឡេងប្រាប់ពីសភាពនៃត្រចៀករបស់ទារក ការកត់សម្គាល់លំនាំ ពណ៌ និងចលនាគឺជាសញ្ញានៃគំហើញចក្ខុដែលមានសុខភាពល្អ។ ទារកកើតមកដោយមានគំហើញចក្ខុមិនបានអភិវឌ្ឍពេញលេញឡើយ។ គំហើញមានកម្រិតប្រហែល ២០/១០០ ដែលមានន័យថាប៊េប៊ីអាចមើលឃើញរបស់តែក្នុងចម្ងាយ ៣០ សង់ទីម៉ែត្រពីខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។ ពេលគេឈានដល់អាយុបានមួយខែ ចម្ងាយកើតឡើងបានរហូតដល់ ៤៥ សង់ទីម៉ែត្រ។ ក្រោយមកទៀត នៅអាយុបាន ២ ខែភ្នែកពួកគេចាប់ផ្តើមតាមដានលំនាំពណ៌ស្រស់ៗ និងវត្ថុដែលមានចលនា។
[embed-health-tool-vaccination-tool]
