អនាម័យទូទៅ Archives

ហេតុអ្វីស្រ្តីពពោះនិងក្មេងៗចាំបាច់ត្រូវប្រើទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគពិសេសលើសធម្មតា?

ទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគឬអាល់កុលលាងដៃជាជម្រើសងាយស្រួលក្នុងការសម្អាតដៃជំនួសការសាប៊ូនិងទឹកដើម្បីកាត់បន្ថយការឆ្លងនិងចម្លងមេរោគ ជាពិសេសមេរោគបង្កជំងឺផ្លូវដង្ហើមដូចជាជំងឺកូវីដ១៩ ជំងឺផ្តាសាយ ឬជំងឺរលាកទងសួតជាដើម។ ដោយឡែកម៉ាក់ៗកំពុងពពោះនិងក្មេងតូចៗគួរប្រើទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគពិសេសលើសធម្មតា។ ហេតុអ្វី? ១. កម្រិតសុវត្ថិភាព ជាធម្មតាធាតុផ្សំសំខាន់នៅក្នុងទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគគឺអាល់កុលដែលមានតួនាទីកម្ចាត់និងសម្លាប់មេរោគបាន។ តាមការណែនាំរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) ទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគត្រូវមានអាល់កុលយ៉ាងតិច ៦០%។ ប៉ុន្តែអាល់កុលមានច្រើនប្រភេទ ហើយអាល់កុលដែលមានសុវត្ថិភាពក្នុងការប្រើជាធាតុផ្សំក្នុងទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគគឺអេតាណុល (Ethanol)។ ២. ប្រភេទអេតាណុល ប្រភេទទី១៖ អេតាណុល (Ethanol)ឬអេតាណុលសំយោគដែលផលិតពីវត្ថុធាតុដើមគីមីដែលបានទទួលបានពីប្រេងឥន្ធនៈ ឬឧស្ម័នធម្មជាតិ។ ប្រភេទទី២៖ បាយអូ-អេតាណុល (Bio Ethanol) ដែលផលិតឡើងតាមរយៈការផ្អាប់វត្ថុធាតុដើមដូចជា ស្ករពីមើមឆាយថាវក្រហម ពោត ចំបើង និងឈើ។ [embed-health-tool-bmi] ៣. ធាតុផ្សំនិងសារធាតុគីមីបង្កគ្រោះថ្នាក់ បើអាល់កុលក្នុងទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគមិនមែនជាអេតាណុល (Ethanol) ហើយមានលាយសារធាតុគីមីបង្កគ្រោះថ្នាក់នោះអ្នកប្រើនឹងជួបផលផលប៉ះពាល់មួយចំនួនខានមិនបាន។ តើអាច មានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ? ម៉េចបានគ្រោះថ្នាក់ដល់ស្ត្រីពពោះនិងក្មេងក្រោម ៣ឆ្នាំ? អ៊ីសូប្រូប៉ាណុល៖ ជាអាល់កុលមានជាតិពុល ប្រើសម្រាប់ជូត ផលិតពីឧស្ម័ន propylene និងទឹកដែលយើងប្រើសម្រាប់សម្អាត និងសម្លាប់មេរោគ។ មេតាណុល៖ ជាអាល់កុលមានជាតិពុល ប្រើក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្មដើម្បីផលិតថ្នាំលាប ទឹកជូតកញ្ចក់ឡាន សារធាតុផ្ទុះ ឬផ្លាស្ទិកជាដើម។ Phthalates៖ ជាធាតុផ្សំបន្ថែមក្លិនក្រអូបដល់ទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់កូនក្នុងផ្ទៃ។ Parabens៖ ជាសារធាតុការពារដុះផ្សិត កុំឱ្យទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគខូច តែសារធាតុនេះអាចបង្កើនហានិភ័យជំងឺមហារីក។ Benzalkonium […]

អនាម័យទូទៅ

ជួបបញ្ហាធុំក្លិនជើង! សាកវិធីងាយៗទាំងនេះ អាចដោះស្រាយបាន

ធុំក្លិនជើងជាបញ្ហាទូទៅមួយដែលយើងតែងជួបប្រទះ។ មូលហេតុចម្បងគឺមកពីមានការបែកញើសច្រើនធ្វើឲ្យមានបាក់តេរីដែលបង្កក្លិនមិនល្អ។ អត្ថបទនេះនឹងបង្ហាញពីវិធីងាយៗដល់គ្នាយើងដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ។ ១. ទឹកអំបិល ក្លិនមិនល្អនៅនឹងជើងគឺបង្កឡើងដោយបាក់តេរីដែលរស់នៅលើស្បែក និងក្រោមក្រចកជើង។ ដើម្បីកម្ចាត់បាក់តេរីនេះ យើងអាចត្រាំជើងនឹងទឹកអំបិល។ អំបិលអាចបណ្ដេញជាតិសំណើមពីស្បែក និងសម្លាប់បាក់តេរីបាន។ ដើម្បីឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព យើងអាចលាយទឹកអំបិលដោយមានទឹកខ្មេះបន្តិចលាយជាមួយទឹក និងអំបិលមួយពែង (២៧៣ក្រាម) និងត្រូវត្រាំជាប់គ្នារយៈពេល២សប្ដាហ៍នៅពេលយប់។ ក្រោយពីត្រាំហើយគួរសម្អាតក្រោមក្រចកជើងឲ្យបានស្អាតព្រោះដីអាចនឹងមាននៅជាប់ក្នុងនោះ ទោះយើងបានត្រាំទឹកអំបិលក៏ដោយ។ ២. ស្រោមជើង ស្រោមជើងក្រណាត់អាចនឹងធ្វើឲ្យជើងយើងបែកញើស ដូចនេះហើយគួរងាកមកប្រើស្រោមជើងកប្បាសវិញ។ ស្រោមជើងផលិតពីកប្បាសអាចឲ្យជើងដកដង្ហើមបាន និងកាត់បន្ថយក្លិនរួមទាំងការបែកញើសដែរ។ ៣. ដាក់ម្សៅក្នុងស្បែកជើង ដើម្បីការពារស្បែកជើងពីក្លិនមិនល្អ យើងអាចប្រើម្សៅសម្រាប់ស្បែកជើង។ ប៉ុន្តែយើងអាចប្រើម្សៅពោតព្រោះម្សៅពោតអាចស្រូបយកសំណើមបានល្អដែលសំណើមជាប្រភពនៃក្លិននៅស្បែកជើង។ យើងក៏មានជម្រើសផ្សេងទៀតដែរដូចជាម្សៅកូនក្មេងជាដើម។ ៤. ខាត់ជើងនឹងស្ករ គ្រឿងខាត់ដោយប្រើស្ករនេះអាចជម្រុះស្បែកងាប់ និងស្បែកក្រិនជាដើម។ គ្រឿងខាត់នេះមានភាពងាយស្រួលក្នុងការលាយដោយប្រើអាល់កុល Isopropyl (>91%) ស្ករបីភាគ និងទឹក១ភាគ។ យើងអាចប្រើស្ករនេះខាត់ជើងបីដងក្នុងសប្ដាហ៍។ ៥. របបអាហារ របបអាហារជាកត្តារួមចំណែកធំមួយនៃបញ្ហាក្លិនខ្លួនរួមទាំងជើងផងដែរ។ អាហារមួយចំនួនអាចផ្តល់ក្លិនមិនល្អដល់ជើងរបស់យើង។ ប្រសិនជាគ្នាយើងមានបញ្ហាក្លិនខ្លួន គួរដកអាហារប៉ុន្មានប្រភេទពីរបបអាហារមានដូចជាសាច់ក្រហម ខ្ទឹមបារាំង ខ្ទឹមស ផ្កាខាត់ណា កាហ្វេ និងគ្រឿងស្រវឹង។ ៦. សាប៊ូដុំ យើងអាចទិញសាប៊ូដុំប្រឆាំងនឹងផ្សិត ឬបាក់តេរីដើម្បីប្រើសម្អាតជើងជំនួសឲ្យសាប៊ូដុសខ្លួនដែលយើងប្រើសម្អាតរាងកាយ។ ៧. ពិនិត្យសុខភាព ដូចបានលើកឡើងខាងលើហើយថា មូលហេតុដែលបង្កឲ្យមានបាក់តេរីក្នុងស្បែកជើងគឺមកពីការបែកញើស។ ការបែកញើសច្រើនក៏ជាសញ្ញានៃជំងឺ hyperhidrosis (ជំងឺបែកញើសដ៏លើសលប់) ដែលជំងឺនេះត្រូវការការព្យាបាលពីគ្រូពេទ្យ។ អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖ ធុំក្លិនខ្លួន នេះវិធីដោះស្រាយ ជួបបញ្ហាក្លិនមាត់មិនល្អ! សាកតិចនិកនេះ អាចជួយដោះស្រាយបាន អាថ៌កំបាំងជួយអ្នកធ្មេញលឿងៗ […]