សារធាតុនេះធ្វើអោយមានឥទ្ធិពលលើខួរក្បាលខ្លាំងណាស់។ វាបង្កើនអ្នកបញ្ជូនសារប្រសាទយ៉ាងច្រើន ជាពិសេសដូប៉ាមីនតែម្តង ដែលធ្វើអោយអ្នកក្លាហាន សប្បាយ និងមានកម្លាំង។ រោគសញ្ញាពេលញៀនគឺការត្រូវការសារធាតុនេះខ្លាំង ហើយប្រើចំនួនច្រើនជាងរាល់ដង។
ឥទ្ធិពលផ្សេងទៀតក៏មិនខុសពីសារធាតុរំញោចអារម្មណ៍ផ្សេងៗដែរ៖ ដឹងខ្លួនយូរ (មិនងងុយដេក) ធ្វើការបានច្រើនជាងមុន មិនសូវឃ្លាន សម្ពាធឈាមកើនឡើង និងឡើងកំដៅក្នុងខ្លួន។ នៅមានផលលំបាកជាច្រើនដល់រាងកាយផងដែរ៖ ស្រកទំងន់ខ្លាំង ពុកធ្មេញ រមាស់ស្បែកបើសិនប្រើវាយូរ។
លើសពីនេះទៀត អ្នកប្រើមេតំហ្វេតាមីនក៏ប្រឈមមុខនឹងការឆ្លងជំងឺជាច្រើន៖ ជំងឺអេដស៍ ជំងឺងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ បេ និង សេ ហើយក៏ធ្វើអោយជំងឺអេដស៍វិវត្តកាន់តែលឿនផងដែរ។ បន្ថែមពីលើនេះទៀត ក៏អាចអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់មួយចំនួនទៀតផង ពោលគឺការប្រើម្ជុលនិងស៊ឺរាំងរួមគ្នា ព្រមទាំងការរួមភេទដោយមិនបានការពារជាដើម។
៤- ផលរំខាន
ផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរចំបងៗរួមមាន៖