បើតាមការលើកឡើងរបស់ អ្នកគ្រូ លឹម មួយហ្គិច ជំនួយការគ្រូបរទេសនៅសាលាឯកជនក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បានឲ្យដឹងថា កុមារវ័យក្រោម ២ ឆ្នាំមិនទាន់ជាវ័យត្រូវបង្រៀនចំណេះដឹងផ្សេងៗឡើយ តែត្រូវបង្រៀនចំណេះធ្វើជាមុន។ ចំណេះធ្វើនោះ គឺសំដៅទៅលើការរៀបចំរបៀបរបបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដូចជានោមជុះ មិនមែនរៀនរាប់លេខ ឬអក្សរឡើយ ហើយរឹតតែមិនមែនជាពេលបង្រៀនភាសាបរទេសទៀត ព្រោះខួរក្បាលនៅមិនទាន់ចាប់បានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ហើយអ្វីដែលគួរបង្រៀនមានដូចជា៖
១- បង្រៀនឲ្យបន្ទោបង់ដោយមិនបាច់មានខោទឹកនោម
កូននៅវ័យត្រឹមនេះ គួរតែបង្រៀនឲ្យចេះប្រាប់ថាចង់ជុះ ឬនោមដោយមិនចាំដាក់ខោទឹកនោម។ បង្រៀនទម្លាប់បែបនេះ ឲ្យចេះដឹងនឹងជួយឲ្យកូនចេះដឹងទុក្ខធុរៈដោយផ្ទាល់ខ្លួនដ៏ចាំបាច់មួយនេះ ហើយវាក៏មិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេ ពោលគឺប្រើរយៈពេលយូរណាស់។ អ្វីដែលម៉ាក់ប៉ាត្រូវបង្រៀន គឺប្រាប់ឲ្យគាត់ពេលឈឺនោម ឬជុះ ត្រូវប្រាប់យើងជាមុនសិន ឬបង្រៀនពីសញ្ញាណាដែលបង្ហាញថាឈឺនោម/ជុះ។ នៅក្នុងវ័យប៉ុណ្ណេះ ជំហានដំបូងកូនទាល់តែបន្ទោបង់រួចទើបកូនប្រាប់ ហើយពេលយើងនៅបន្តប្រាប់ឲ្យគេប្រាប់យើង យូរទៅកូនអាចនឹងបន្ទោបង់បណ្ដើរប្រាប់បណ្ដើរ។ កន្លងផុតមួយរយៈមកទៀត ទើបពេកគេដឹងថាត្រូវប្រាប់មុនជុះ។
ចំណែកកន្លែងជុះក៏មិនងាយស្រួលដែរ ត្រូវទម្លាប់ឲ្យកូនតាំងពីអាយុយ៉ាងហោចណាស់ ៥-៦ ខែត្រូវចេះអង្គុយជុះនៅកន្ថោរ រហូតដល់អាយុ ១ ឆ្នាំប្រាប់ឲ្យទៅបង្គន់វិញ និងរឿងសំខាន់មួយទៀត គឺកំណត់ម៉ោងពេលឲ្យទម្លាប់រហូតដល់ធំ។ ដោយឲ្យកូនចូលបង្គន់ពេលព្រឹក ព្រោះជាពេលមុនចេញទៅធ្វើការ សាលារៀន និងទៅរៀនជាដើម។
ចង់គណនាថ្ងៃសម្រាលកូន ចុចទីនេះ!
ចង់គណនាទម្ងន់ស្រ្តីពពោះ ចុចទីនេះ!
ចង់គណនាថ្ងៃមេជីវិតញីទុំធ្លាក់ ចុចទីនេះ!
២- បង្រៀនឲ្យដឹងពីកន្លែងទុកដាក់របស់របរ
ចង់ឲ្យក្មេងមានរបៀប គឺត្រូវប្រើ និងបង្រៀនឲ្យគេចេះទុកដាក់របស់របរដោយខ្លួនឯងពេលលេងរួច។ វាមិនមែនជារឿងពិបាកធ្វើ ឬគិត ហើយពេលណាគេចង់លេងអ្វី គ្រាន់តែប្រាប់ថាពេលលេងរួច ត្រូវយកទៅទុកកន្លែងដើមវិញផង កូននឹងចាប់ផ្ដើមអនុវត្ត។ វ័យប៉ុណ្ណេះកូនមិនទាន់និយាយបានច្បាស់ទេ តែគេអាចយល់ពីអ្វីដែលយើងនិយាយ ហើយបើកូននៅមិនទាន់ចេះយកទុកដាក់ត្រូវកន្លែងយើងគួរដឹកដៃកូនយកទៅតាមរបស់របរនីមួយៗ។ ម្យ៉ាងទៀតត្រូវបង្រៀនគេឲ្យចេះស្គាល់ពីធុងសម្រាម ដូចនេះពេលមានរបស់មិនល្អ គ្រាន់តែប្រាប់ថា យកទៅចោលក្នុងធុង កូននឹងរកកន្លែងឃើញមិនពង្រាយឡើយ។
៣- បង្រៀនឲ្យស្គាល់ពីរបស់គ្រោះថ្នាក់
នៅតាមផ្ទះនីមួយៗប្រាកដជាមានព្រីភ្លើង ឬឆ្នាំងដាំបាយអគ្គិសនី ដូចនេះពេលកូនឃើញ ហើយចង់ប៉ះយើងត្រូវប្រាប់មិនឲ្យប៉ះ។ តែសារជាតិក្មេងពិបាកណាស់ កាន់តែហាម កាន់តែចង់ប៉ះ អ៊ីចឹងយើងត្រូវតាមសង្កេតមើលរហូត ហើយបើគេនៅតែហ៊ានធ្វើអាចដាក់ពិន័យ រហូតដល់កូនលែងហ៊ាន និងធ្វើជាកាយវិការគួរឲ្យខ្លាចនានា ដើម្បីឲ្យគេដឹងថាមានគ្រោះថ្នាក់។ ក្រៅពីនោះគួរបង្ហាញកូនពីកន្លែងគ្រោះថ្នាក់ដទៃដែលមិនគួរទៅលេង។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖
- ចង់ឲ្យកូនប្រើខួរក្បាលទាំងសងខាង ក្លាយជាក្មេងឆ្លាត កុំឲ្យកូនរៀនតែលេខអក្សរឲ្យសោះ
- ប៉ុន្មានហេតុផលនេះ ប៉ាម៉ាក់ល្មមឈប់ដាក់ទណ្ឌកម្មកូនទៀតទៅ
- ម៉ាក់ប៉ាមករៀនតិចនិកទប់ស្កាត់ កូនៗឈ្លោះគ្នាជាមួយបងប្អូន
- មិនចង់ឲ្យកូនធំឡើងកោងកាច ម៉ាក់ប៉ាកុំធ្វើរឿងទាំងនេះនៅមុខកូន
៤- លាងសម្អាតដៃពេលប្រឡាក់
ប្រសិនបើឃើញកូនលេងរបស់កខ្វក់យើងត្រូវប្រាប់ពេលឈប់លេងត្រូវនាំទៅលាងដៃ ហើយធ្វើកាយវិការដុសសម្អាតគ្រប់កន្លែង ឲ្យកូនឃើញ។ រឿងនេះត្រូវចំណាយពេលច្រើនបន្តិច ទម្រាំតែគេអាចស៊ាំ ហើយអាចអនុវត្តខ្លួនឯងបានយូរគួរសម ម្យ៉ាងដើម្បីកូនកាន់តែឆាប់ចងចាំ យើងត្រូវធ្វើជាគំរូគ្រប់ពេល ហើយពេលលាងសម្អាតដៃ គួរហៅកូនឲ្យទៅមើល។
[embed-health-tool-vaccination-tool]
