ជំងឺហឺតពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកបការងារ គឺជាពាក្យដែលប្រើដើម្បីសំដៅដល់ជំងឺហឺតដែលបង្កឲ្យមានឡើង ឬបណ្តាលឲ្យកាន់តែអាក្រក់ធ្ងន់ធ្ងរឡើងដោយការរងប៉ះពាល់ត្រូវនឹងផ្សែងចំហាយជាតិគីមី ឧស្ម័ន កំទេចធូលី និងសារធាតុធ្វើឲ្យរោលរាលក្រហាយដទៃទៀតនៅក្នុងទីកន្លែងធ្វើការងារ។
ការងារមួយចំនួន អាចបង្កឲ្យមានអត្រាកើតជំងឺហឺតខ្ពស់ជាងការងារផ្សេង(ភាគទី ២)
ត្រួតពិនិត្យដោយ វេជ្ជ. ចាន់ ស៊ីណេត · មន្ទីរពេទ្យបង្អែកមិត្តភាពកម្ពុជា-ចិន សែនសុខ
ការព្យាបាលបានទាន់ពេលវេលាអាចនឹងជួយកែត្រឡប់ការខូចខាតបាន។ យ៉ាងណាមិញ ការរងត្រូវប៉ះពាល់អូសបន្លាយពេលយូរទៅនឹងសារធាតុធ្វើឲ្យរោលរាលក្រហាយពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងការប្រកបការងារទំនងនឹងបង្កឲ្យមានជំងឺហឺតរ៉ាំរ៉ៃបាន។
១- នរណាដែលប្រឈមហានិភ័យខ្ពស់នឹងជំងឺហឺតពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកបការងារ ?
កត្តាហានិភ័យនៃជំងឺហឺតពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកបការងាររួមមាន៖
- ប្រវត្តិវេជ្ជសាស្ត្រអាលែកហ្ស៊ី ឬជំងឺហឺត
- ប្រវត្តិក្រុមគ្រួសារមានអាលែកហ្ស៊ី និងជំងឺហឺត
- បរិស្ថានការងារដែលមានកត្តារំញោចជម្រុញឲ្យមានជំងឺហឺត
- ការជក់បារី
ថ្វីបើមនុស្សជាទូទៅអាចកើតមានជំងឺហឺតដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកបការងារនៅក្នុងគ្រប់វិស័យទាំងអស់នៃការងារក្តី ក៏មានអាជីពការងារខ្លះបានដាក់និយោជិតឲ្យប្រឈមកាន់តែខ្ពស់នឹងហានិភ័យនៃជំងឺហឺតពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកបការងារដែរ។ ទាំងអស់នោះរួមមានដូចជា៖
- អ្នកកាន់ផ្ទេរចាត់ចែងកាវស្អិត
- អ្នកកាន់ផ្ទេរចាត់ចែងសត្វ គ្រូពេទ្យសត្វ
- អ្នកដុតនំ អ្នកកាន់ម៉ាស៊ីនកិនស្រូវ
- អ្នកធ្វើកម្រាលព្រំ
- កម្មករការងារទាក់ទងនឹងលោហៈ
- កម្មករព្រៃឈើ ជាងឈើ អ្នកធ្វើទូ
- ជាងធ្វើសក់
- បុគ្គលិកការងារថែទាំសុខភាព
- បុគ្គលិកការងារឱសថសាស្ត្រ
- អ្នកកែច្នៃអាហារសមុទ្រ
- អ្នកកាន់ផ្ទេរចាត់ចែងគ្រាប់ផ្លេកៗក្នុងថ្នាំលាបក្រចក
- អ្នកបាញ់លាបថ្នាំ អ្នកដំឡើងអ៊ីសូឡង់កម្ម បុគ្គលិកវិស័យឧស្សាហកម្មជ័រប្លាសិ្ទក និងសារធាតុពពុះ
- បុគ្គលិកកម្មករវាយនភ័ណ្ឌ
២- រោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាលជំងឺហឺតពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកបការងារ
វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងព្យាយាមគិតរិះរកឲ្យឃើញអ្វីដែលដាស់ភ្ញោចឲ្យអ្នកចេញរោគសញ្ញា និងបង្ហាញពីសារធាតុដែលធ្វើឲ្យមានការរោលរាលក្រហាយ ដែលទាមទារឲ្យមានការធ្វើតេស្តមួយចំនួនដូចជា៖
វាស់បរិមាណដង្ហើម៖ តេស្តនេះវាស់ស្ទង់ថាតើអ្នកដកដង្ហើមបានល្អប៉ុនណា។ ការធ្វើតេស្តវាស់ដង្ហើមជារឿយៗមានរយៈពេលពី១០ ទៅ ១៥ នាទី។ ក្នុងអំឡុងការធ្វើតេស្តនេះ អ្នកដកដង្ហើមចូលជ្រៅៗ ហើយបន្ទាប់មកដកដង្ហើមចេញឲ្យបានខ្លាំងតាមដែលយើងអាចចូលទៅក្នុងបំពង់ដែលត្រូវបានតភ្ជាប់ទៅនឹងម៉ាស៊ីនដែលហៅថានាឡិកាស្ទង់ដង្ហើម។ ប្រសិនបើរង្វាស់រង្វាល់ស្ថិតនៅក្រោមចន្លោះតម្លៃមធ្យមសម្រាប់តម្លៃអស់ទាំងឡាយណានៅក្នុងក្រុមវ័យ និងភេទរបស់យើង នោះយើងអាចនឹងមានផ្លូវខ្យល់រឹតរួតហើយ ដែលជាសញ្ញាឃើញមានញឹកញាប់ជាធម្មតានៃជំងឺហឺត។
ដើម្បីបញ្ជាក់យកជាការ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្តល់ឱសថពង្រីកទងសួតដល់យើង ហើយបន្ទាប់មកស្នើសុំយើងឲ្យធ្វើតេស្តម្តងទៀត។ ប្រសិនបើយើងធ្វើបានល្អជាងមុននៅលើកនេះ នោះមានន័យយើងទំនងជាមានជំងឺហឺតហើយ។
ការវាស់ស្ទង់លំហូរខ្យល់ខ្ពស់បំផុត៖ តេស្តនេះពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ដែលកាន់នឹងដៃដើម្បីវាស់ស្ទង់ថាតើយើងអាចដកដង្ហើមចេញបានរហ័សប៉ុនណា។ យើងអាចរុញច្រានខ្យល់ចេញពីសួតបានកាន់តែលឿន យើងកាន់តែមានសុខភាពល្អ។ វេជ្ជបណ្ឌិតអាចនឹងស្នើសុំយើងឲ្យប្រើប្រាស់ឧបករណ៍នោះក្នុងអំឡុងម៉ោងធ្វើការងារ និងមិនធ្វើការងារដើម្បីមើលថាតើបញ្ហាដំណកដង្ហើមបានប្រសើរឡើងដែរឬទេពេលយើងមិននៅក្នុងទីកន្លែងធ្វើការ។
តេស្តនីទ្រិចអុកស៊ីត៖ តេស្តនេះវាស់ស្ទង់កម្រិតឧស្ម័ននីទ្រិចអុកស៊ីតនៅក្នុងដង្ហើម។ អ្នកដែលមានជំងឺហឺតមាននីទ្រិចអុកស៊ីតកម្រិតខ្ពស់។
៣. តេស្តរកមើលសារធាតុធ្វើឲ្យកើតហឺត
ការធ្វើតេស្តស្បែកអាលែកហ្ស៊ីជួយឲ្យគិតរកឃើញថាយើងមានអាលែកហ្ស៊ីទៅនឹងសារធាតុជាក់លាក់មួយចំនួន។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការធ្វើតេស្តស្បែកអាលែកហ្ស៊ី គឺត្រូវចោះទម្លុះស្បែកដោយសារធាតុបង្កអាលែកហ្ស៊ីដែលមានកំហាប់ខ្ពស់។ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងរកមើលសញ្ញាការឆ្លើយតបអាលែកហ្ស៊ី។ ថ្វីបើការធ្វើតេស្តស្បែកមិនមានប្រយោជន៍នៅក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ភាពមានប្រតិកម្មរួសខ្លាំងទៅនឹងធាតុគីមី ក៏ដោយ ក៏ពួកវាអាចជួយនៅក្នុងករណីអាលែកហ្ស៊ីទៅនឹងកម្ទេចសំណកស្បែកសត្វ ផ្សិតផ្អួរ សត្វល្អិតក្នុងធូលី និងជ័រកៅស៊ូផងដែរ។
តេស្តសាកសមត្ថភាពសួត៖ នៅក្នុងតេស្តនេះ អ្នកនឹងដកដង្ហើមនៅក្នុងផ្សែងឧស្ម័នដែលមានចំណួនដ៏តិចតួចសារធាតុបង្កអាលែកហ្ស៊ីជាសក្តានុពលដើម្បីមើលថាតើវាភ្ញោចដាស់ឲ្យមានការឆ្លើយតបដែរឬទេ ហើយមុខងារសួតនឹងត្រូវបានវាយតម្លៃមុន និងក្រោយពេលអ្នកហឺតចូលផ្សែងឧស្ម័នដើម្បីមើលថាតើសមត្ថភាពក្នុងការដកដង្ហើមរបស់អ្នកត្រូវបានរងប៉ះពាល់ដែរឬទេ។
ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានជំងឺហឺតពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកបការងារ អ្នកនឹងត្រូវបានចេញវេជ្ជបញ្ជានូវឱសថដ៏សមស្របដើម្បីគ្រប់គ្រងស្ថានភាពរបស់អ្នក។ យ៉ាងណាមិញ ក្រៅពីប្រើប្រាស់ថ្នាំហើយ វាសំខាន់ដែលត្រូវកាត់បន្ថយការរងត្រូវប៉ះពាល់របស់អ្នកទៅនឹងសារធាតុភ្ញោចដាស់ឲ្យមានជំងឺហឺតនៅក្នុងទីកន្លែងធ្វើការដើម្បីចៀសវាងជំងឺហឺតកើតភ្លាមៗ។
សូម្បីតែមានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវក៏ដោយ ក៏ស្ថានភាពអ្នកជំងឺនឹងកាន់តែអាក្រក់ឡើងប្រសិនបើអ្នកជំងឺបន្តប៉ះពាល់នឹងសារធាតុភ្ញោចបង្កហេតុ។ សូមពិគ្រោះនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតអំពីរបៀបក្នុងការចូលទៅដោះស្រាយនឹងនិយោជកស្តីអំពីអ្វីដែលអាចធ្វើបានអំពីស្ថានភាពយើង។
យើងអាចនឹងភ្លេចខ្លួនក្នុងជំងឺហឺតខ្លួនឯង នៅពេលដែលការងារយើងកំពុងធ្វើកំពុងតែមានផលិតភាពខ្ពស់។ យ៉ាងណាមិញ បើសិនជាយើងមិនអាចធ្វើឲ្យលក្ខខណ្ឌនៅកន្លែងការងារល្អប្រសើរសម្រាប់សុខភាព ហើយស្ថានភាពជំងឺហឺតនៅតែមិនល្អប្រសើរទេនោះ យើងគួរពិចារណាប្តូរកន្លែងធ្វើការហើយ។
អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖
បដិសេធ
Hello Health Group និង “Hello គ្រូពេទ្យ” មិនចេញវេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬព្យាបាលជូនទេ៕
ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មតើអត្ថបទនេះមានប្រយោជន៍ដែរទេ?
ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម