ស្វែងយល់អំពីមេរោគ​HIV លើការបំផ្លាញរាងកាយមនុស្ស

ត្រួតពិនិត្យដោយ វេជ្ជ. ចាន់ ស៊ីណេត · ម​ន្ទីរពេទ្យបង្អែកមិត្តភាពកម្ពុជា-ចិន សែនសុខ


អត្ថបទ​ដោយ យ៉ានណែត​ នីគែល · កែ Feb 11, 2021

    ស្វែងយល់អំពីមេរោគ​HIV លើការបំផ្លាញរាងកាយមនុស្ស

    មេរោគ​HIV​ គឺ​ជា​វីរុស​ម៉្យាង​ដែល​បង្ក​ឲ្យ​រាងកាយ​មនុស្សខ្វះ​ប្រព័ន្ធ​ភាពស៊ាំ និង​ងាយ​ទទួលរង​ជំងឺ​ផ្សេងៗ​ដែល​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ជំងឺអេដស៍(AIDS)។ វីរុស​HIV​ បាន​ទៅ​បំផ្លាញ​កោសិកា​ក្នុង​ខ្លួន​មនុស្ស​ នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​កោសិកា​ទាំង​នោះ​ពិបាក​ទប់ទល់​នឹង​ការ​ចម្លង​មេរោគ​ផ្សេងៗ។ នៅ​ពេល​ដែល​មនុស្សមាន​ផ្ទុក​មេរោគ​HIV ​សូម្បី​តែ​ការ​ផ្ដាសាយ​តូចតាច​មួយ​ក៏​អាច​បង្ក​ទៅ​ជា​ធ្ងន់ធ្ងរ​បាន​ដែរ ​ពីព្រោះ​រាងកាយ​ពិបាក​​ជា​សះស្បើយ​ពី​ជំងឺ។

    ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ

    មេរោគ​HIV​ អាច​បង្ក​ទៅ​ជា​ជំងឺអេដស៍បាន​ដោយ​សារ​តែ​វា​ទៅ​បំផ្លាញ​កោសិកា​ប្រព័ន្ធ​ភាពស៊ាំ​ចាំបាច់​បំផុត​ហៅថា​CD4 ឬ​ T​ cells ​ប៉ុន្ដែចំពោះ​របៀប​ដែល​កោសិកា​នេះ​ត្រូវ​បាន​បំផ្លាញ​មិន​ទាន់បាន​ដឹង​ជាក់ច្បាស់​នៅ​ឡើយ​ទេ​។ អំឡុង​​ពេល​ប៉ុន្មាន​ខែ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ឆ្លង​មេរោគ ​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​បាន​កើត​ជំងឺ​ស្រដៀង​នឹង ​ជំងឺផ្ដាសាយ​ដែលអាច​មាន​រយៈ​ពេល​២ ឬ ៣​អាទិត្យ​ដែល​រោគ​សញ្ញា​រួមមាន៖

    • គ្រុន​ក្ដៅ
    • រងារ
    • បែក​ញើស​ពេល​យប់
    • រាក
    • ឈឺ​ក្បាល
    • ឈឺ​សាច់ដុំ
    • ឈឺ​សន្លាក់
    • រលាក​បំពង់ក
    • កន្ទួល​រមាស់
    • ហើម​កូន​កណ្ដុរ
    • ដំបៅ​មាត់​ឬប្រដាប់​ភេទ

    មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ មិន​ទាន់​បាន​ដឹង​ពី​ស្ថានភាព​នៃ​មេរោគ​HIV​របស់​ពួក​គេ​នៅ​ឡើយ​ទេ​ ហើយ​ម៉្យាង​ទៀត​ហានិភ័យ​នៃ​ការ​ចម្លង​នៅ​ដំណាក់​កាល​នេះ​មាន​កម្រិត​ខ្ពស់​ផង​ដែរ​។ ដំណាក់​កាល​បន្ទាប់​ គឺ​ជា​ដំណាក់​កាល​ដែល​រោគ​សញ្ញា​មិន​ទាន់បញ្ចេញ​មក​ក្រៅ​ ដែល​ជា​ធម្មតា​វា​មាន​រយៈ​ពេល​៨ទៅ១០​ឆ្នាំ ​ឬក្នុង​ករណី​ខ្លះ​ទៀត​វា​អាច​មាន​រយៈ​ពេល​យូរ​ជាង​នេះ​ទៀត​ ដែល​មេរោគ​នៅ​សំងំ​ក្នុង​ខ្លួន​។ ក្នុង​ដំណាក់​កាល​នេះ​មនុស្ស​មួយ​ចំនួន​ប្រហែល​ជា​អាច​មាន​ឬមិនមាន​រោគ​សញ្ញ​ដូចជា ៖

    • អស់​កំលាំង
    • ដក​ដង្ហើម​ញាប់
    • ក្អក
    • គ្រុន​ក្ដៅ
    • ហើម​កូន​កណ្ដុរ
    • ស្រក​ទម្ងន់
    • រាក

    ប្រសិន​បើ​ការ​ឆ្លង​មេរោគ​HIV​បង្ក​ទៅ​ជា​ជំងឺអេដស៍​នោះ ​រាងកាយ​របស់​អ្នក​ជំងឺ​នឹង​ងាយ​ឆ្លង​ទៅ​នឹង​ជំងឺឱកាស​និយម​ផ្សេងៗ​ ហើយ​អ្នក​ដែល​មាន​ជំងឺ​HIV​ឬ​អេដស៍​ សុទ្ធ​តែ​បង្កើន​ហានិភ័យ​ក្នុង​ការ​ចម្លង​រោគ​ដូចជា ​វីរុស ​herpes ​មាន​ឈ្មោះ​ថា​ cytomegalovirus ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ទៅ​លើ​ភ្នែក ​សួត​ និងប្រព័ន្ធ​រំលាយ​អាហារ​។

    ការ​ចម្លង​មួយ​ផ្សេង​ទៀត​គឺ ​ជំងឺ Kaposi’s sacorma​ ដែល​ជា​ជំងឺមហារីក​ជញ្ជាំង​សរសៃ​ឈាម​។ វា​កម្រ​មាន​បំផុត​ទៅ​លើ​មនុស្ស​ទូទៅ​ ប៉ុន្ដែ​ងាយ​នឹង​កើត​នៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មាន​ផ្ទុក​មេរោគ​HIV​។ រោគ​សញ្ញា​រួមមាន ​ដំបៅ​ពណ៌​ក្រហម ​ឬ ពណ៌​ស្វាយ​ចាស់ ​លើ​មាត់​ និងស្បែក ​ហើយ​វា​ក៏​អាច​ប៉ះពាល់​ទៅ​ក្នុង​សួត​ ប្រព័ន្ធ​រំលាយ​អាហារ ​និង​សរីរាង្គ​ខាង​ក្នុង​ផ្សេង​ទៀត​ដែរ​។ អ្នក​កើត​ជំងឺHIV​ ឬ​អេដស៍​ ក៏​មាន​ហានិភ័យ​ក្នុង​ការ​កើត​ជំងឺ​មហារីក​lymphomas​ផង​ដែរ​ដោយ​រោគ​សញ្ញា​របស់​វា​មាន​ដូច​ជា​ការ​ហើម​កូន​កណ្ដុរ​។

    HIV

    អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ ស្វែងយល់​ពី​មធ្យោបាយ​ធ្វើ​តេស្ដ​រក​​ HIV ខ្លួន​ឯង កុំ​ចាំ​តែ​ពេទ្យ​

    ប្រព័ន្ធដង្ហើមនិងប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូង

    មេរោគHIV បង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺផ្តាសាយ គ្រុនផ្តាសាយធំ និង ជំងឺរលាកសួត។ យោងទៅតាមសមាគមសួតអាមេ៉រិច ជំងឺអេដស៍អាចនាំឱ្យមានជំងឺឱកាសនិយមដូចជាជំងឺសួត។ ដោយគ្មានការព្យាបាល ឬបង្ការ អ្នកដែលមានមេរោគអេដស៍ងាយនឹងឆ្លងជំងឺរបេង រលាកសួត និងជំងឺម៉្យាងហៅថា pneumocystis carini pneumonia (PCP) ។ PCP បង្កឲ្យមាន ការពិបាកដកដង្ហើម ក្អក និងគ្រុនក្ដៅ។

    មេរោគHIV បង្កើនហានិភ័យនៃការកើតជំងឺលើសសម្ពាធឈាមក្នុងសួត(PAH)។ PAH គឺជាការលើសសម្ពាធឈាមនៅក្នុងសរសៃអាកទែ ដែលផ្គត់ផ្គង់ឈាមទៅសួត ព្រមទាំងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់បេះដូង។

    ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងដែលបង្កដោយមេរោគHIV បានធ្វើកំណែប្រែដោយបុព្វហេតុការព្យាបាលនៃរបប HAART (highly active antiretroviral therapy)។ HAART បានកែប្រែដំណើរការនៃមេរោគអេដស៍គួរឲ្យកត់សម្គាល់ បន្តអាយុជីវិត និងធ្វើឱ្យគុណភាពជីវិតប្រសើរឡើងសម្រាប់អ្នកផ្ទុកមេរោគHIV។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ទិន្នន័យដំបូង បានលើកឡើងពីការព្រួយបារម្ភថា HAART មានទំនាក់ទំនងនឹងការកើនឡើងនៃជំងឺសរសៃឈាមអាកទែ Peripheral និង​​ Coronary ។ ការប្រែប្រួលដែលទាក់ទងនឹង HAART អាចមានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងមនុស្សភាគតិចដែលមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍នៅទូទាំងពិភពលោក ដែលធ្វើការព្យាបាលតាមរយៈ HAART។ ដូចនេះ ការសិក្សាដែលធ្វើឡើងមុនពេល HAART ដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ នៅតែអនុវត្តបានទូទាំងពិភពលោក។

    អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖ ប្រដាប់​តេស្ដ​មេរោគ​អេដស៍​ដោយ​ខ្លួន​ឯង មាន​លក់​ជាផ្លូវការនៅ​ថៃ

    ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ

    ការចម្លងរោគនៃមេរោគHIVមួយ ជា​ទូទៅត្រូវបានគេហៅថា Candidiasis។ រោគសញ្ញារួមមានដូចជា ការរលាក និងមានច្រាំងពណ៌សនៅលើអណ្តាត។ វាក៏អាចបណ្តាលឱ្យរលាកបំពង់អាហារដែលអាចធ្វើឱ្យពិបាកក្នុងការបរិភោគ។ ការឆ្លងវីរុសផ្សេងទៀតដែលប៉ះពាល់លើមាត់គឺ oral hairy leukoplakia ដែលបង្កឲ្យមានដំបៅពណ៌សនៅលើអណ្តាត

    ការឆ្លងមេរោគ Salmonella ត្រូវបានឆ្លងតាមរយៈអាហារដែលមានមេរោគឬទឹក ហើយបណ្តាលឲ្យមានជំងឺរាករូស ឈឺពោះ និង ក្អួត។ អ្នកណាក៏អាចកើតវាបាន ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមានមេរោគHIV អ្នកនោះនឹង​មានហានិភ័យខ្ពស់ដែលនាំឲ្យមានផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរពីការឆ្លងមេរោគនេះ។

    ការទទួលទានអាហារ ឬ ទឹកដែលមានមេរោគអាចបណ្តាលឲ្យ​មានការឆ្លងវីរុសក្នុងពោះវៀនដែលហៅថា cryptosporidiosis ។ វាប៉ះពាល់ដល់បំពង់ទឹកប្រមាត់ និងពោះវៀន ហើយវាអាចបង្កភាពធ្ងន់ធ្ងរ និងបណ្តាលឱ្យរាករ៉ាំរ៉ៃដល់អ្នកដែលមានជំងឺអេដស៍។ ការឆ្លងមេរោគ Cryptosporidiosis អាចកើតនៅលើមនុស្សដែលមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំធម្មតា ប៉ុន្តែវាក៏អាចក្លាយជាបញ្ហារ៉ាំរ៉ៃ ចំពោះអ្នកដែលមានកម្រិត CD4 ក្រោម២០០ ។

    ជំងឺសរសៃប្រសាទដែលបង្កដោយមេរោគ HIV (HIVAN) គឺនៅពេលដែលតម្រងនៅក្នុងតម្រងនោមរបស់អ្នកជំងឺរលាកធ្វើឱ្យពិបាកក្នុងការបញ្ចេញនូវកាកសំណល់ពីសរសៃឈាម។

    ប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់អ្នកជំងឺមានបញ្ហា អាចកាត់បន្ថយការឃ្លានអាហារ​ និងធ្វើឱ្យពិបាកក្នុងការបរិភោគឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ចំណែក ការស្រកទម្ងន់ក៏ជាផលប៉ះពាល់ទូទៅមួយនៃមេរោគអេដស៍ដែរ។

    ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្ដាល

    ផលវិបាកនៃបញ្ហាសរសៃប្រសាទស្មុគស្មាញបណ្ដាលមកពីជំងឺ​អេដស៍​។ ថ្វីបើមេរោគHIVមិនចម្លងទៅកោសិកាសរសៃប្រសាទដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ ក៏វាចម្លងទៅលើកោសិកាដែលគាំទ្រនិងសរសៃប្រសាទនៅជុំវិញខួរក្បាល និងនៅលើរាងកាយ។

    រាល់យន្ដការនៃការខូចខាតទៅលើប្រព័ន្ធប្រសាទដែលទាក់ទងនឹងមេរោគHIV គឺមិនអាចយល់ទាំងស្រុងបាននោះទេ ប៉ុន្តែការចម្លងមេរោគនៃកោសិកាជំនួយទាំងនេះ រួមចំណែកដល់ការមានគ្រោះថ្នាក់នៃសរសៃប្រសាទ។ ការឆ្លងមេរោគHIVកម្រិតខ្ពស់ អាចបំផ្លាញសរសៃប្រសាទ(neuropathy)។ រន្ធតូចៗដែលនៅក្នុងបំពង់សរសៃប្រសាទ peripheral (vascular myelopathy) អាចបណ្តាលឲ្យ​មាន​ការឈឺចាប់ សុខភាពចុះខ្សោយ និងពិបាកក្នុងការដើរ។

    ជំងឺHIVឬអេដស៍​ អាចបង្កឱ្យមាន ជំងឺ​វង្វេង HIV-associated dementia ឬ AIDS dementia complex ដែលលក្ខខណ្ឌទាំងពីរយ៉ាង ប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់មុខងារនៃការយល់ដឹង។

    ជំងឺរលាកខួរក្បាល Toxoplasma គឺជាផលវិបាកមួយទៀតនៃការឆ្លងមេរោគHIV។ អ្នកដែលមានជំងឺAអេដស៍គឺបានបង្កើនហានិភ័យនៃការរលាកនៃខួរក្បាលនិងខួរឆ្អឹងខ្នងដោយសារពពួកប៉ារ៉ាស៊ីតដែលបានរកឃើញជាទូទៅនៅក្នុងលាមកឆ្មា រោគសញ្ញារួមមាន​ ការភាន់ភាំង ឈឺក្បាល និងប្រកាច់។

    ផលវិបាកមួយចំនួននៃជំងឺអរដស៍ រួមមានបាត់បង់ការចងចាំ ការថប់អារម្មណ៍ និង​ការបាក់ទឹកចិត្ត។ នៅក្នុងករណីកម្រីតខ្ពស់ ការរវើរវាយ​ និងបញ្ហាសតិអារម្មណ៍ អាចកើតឡើង មនុស្សមួយចំនួនជួបប្រទះ ការឈឺក្បាល បញ្ហាលំនឹង និង​បញ្ហាភ្នែក​។

    សើស្បែក

    សញ្ញាមួយដែលបញ្ជាក់ពីរោគសញ្ញាជំងឺHIV ឬអេដស៍​ អាចឃើញមាននៅលើស្បែក។ ការឆ្លើយតបទៅនឹងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំដែលចុះខ្សោយ ធ្វើឱ្យអ្នកជំងឺងាយរងគ្រោះនឹងវីរុសដូចជា herpes។ វីរុសHerpes អាចបង្កឲ្យមានដំបៅនៅជុំវិញមាត់ និង ប្រដាប់បន្តពូជ។ អ្នកដែលមានផ្ទុកមេរោគHIV គឺបង្កើនហានិភ័យនៃការកើតជំងឺរើម ដែលបង្កមកពីវីរុស​ herpes zoster ។ រោគសញ្ញានៃជំងឺរើមរួមមាន កន្ទួលរមាស់ខ្លាំង ដែលជាញឹកញាប់មានលក្ខណៈជាពងបែក។

    ការឆ្លងមេរោគលើស្បែកដោយវីរុសដែលហៅថា​ molluscum contagiosumបាន​បង្កឲ្យ​មានការលេចឡើងនូវដុំពកលើស្បែក។ លក្ខខណ្ឌមួយប្រភេទទៀតត្រូវបានគេហៅថា prurigo nodularis ដែលវាបង្កឲ្យមានដុំពកស្ងួតក្រៀម នៅលើស្បែកហើយក៏មានការរមាស់ធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ។

    អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ៖

    បដិសេធ

    Hello Health Group និង “Hello គ្រូពេទ្យ” មិន​ចេញ​វេជ្ជបញ្ជា មិន​ធ្វើ​រោគវិនិច្ឆ័យ ឬ​ព្យាបាល​ជូន​ទេ៕

    ត្រួតពិនិត្យដោយ

    វេជ្ជ. ចាន់ ស៊ីណេត

    · ម​ន្ទីរពេទ្យបង្អែកមិត្តភាពកម្ពុជា-ចិន សែនសុខ


    អត្ថបទ​ដោយ យ៉ានណែត​ នីគែល · កែ Feb 11, 2021

    ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

    តើអត្ថបទនេះមានប្រយោជន៍ដែរទេ?

    ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម
    ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម
    ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម