សារសំខាន់នៃការរក្សាទុក និងគុណភាពរបស់អាំងស៊ុយលីន
ត្រួតពិនិត្យដោយ វេជ្ជ. ចាន់ ស៊ីណេត · មន្ទីរពេទ្យបង្អែកមិត្តភាពកម្ពុជា-ចិន សែនសុខ
មុនយើងចាប់និយាយដល់ភាពចាំបាច់នៃការដឹកជញ្ជូន និង ការរក្សាទុក អាំងស៊ុយលីនយើងគួរតែនិយាយអំពីអ្នកជំងឺប្រភេទណាត្រូវការចាក់អាំងស៊ុយលីនជាមុន។ មនុស្សជាច្រើនបានដឹងពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម តែទំនង មិនសូវជាបានដឹងច្រើនពីអាំងស៊ុយលីននោះទេ។
ប្រជាពលរដ្ឋយើងច្បាស់ជាបានដឹងឮច្រើនហើយពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម ដែលជាប្រភេទជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ និងបានធ្វើឲ្យរបៀបរបបរស់នៅរបស់អ្នកជំងឺមានការផ្លាស់ប្តូរ។ ជាដំបូងនេះ យើងត្រូវធ្វើការស្វែងយល់អំពីប្រភេទនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជាមុនសិន។
តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានប៉ុន្មានប្រភេទ?
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានពីរប្រភេទសំខាន់ៗ គឺជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ១ និងប្រភេទទី ២។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ១
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ ជាប្រភេទជំងឺដែលរាងកាយរបស់យើងធ្វើការវាយប្រហារលើកោសិកាខ្លួនឯងជាប់ជានិច្ច។ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ មិនអាចផលិតអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនដើម្បីប្រើប្រាស់បាននោះទេ ដោយសារតែប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់គេ បានទៅបំផ្លាញ កោសិការបស់លំពែង ដែលជាកោសិកាមានតួនាទីក្នុងការផលិតអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១ ភាគច្រើនកើតមានលើកុមារ និងមនុស្សវ័យជំទង់។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២ កើតឡើងដោយសារតែរាងកាយយើងមានការ កើនឡើងនូវភាពធន់ទៅនឹងអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ដែលនេះមានន័យថាកោសិការាងកាយមិនអាចឆ្លើយតបទៅនឹងអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនទៀតបាន ហើយជាលទ្ធផល ធ្វើឲ្យរាងកាយយើងត្រូវការបង្កើនការផលិតនូវអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនក្នុងបរិមាណច្រើនបន្ថែមទៀតដើម្បីគ្រប់គ្រងកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម។
ដើម្បីគ្រប់គ្រងកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមបានកោសិការបស់លំពែងត្រូវបង្កើនការផលិតអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនឲ្យបានច្រើនបន្ថែមទៀត ដែលប្រការនេះវាធ្វើឱ្យមុខងារផលិតអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនរបស់លំពែងនឹងចាប់ផ្ដើមបន្ថយចុះឬ ក៏បាត់បង់មុខងារតែម្តងក្នុងប៉ុន្មានក្រោយមក។ នៅពេលបរិមាណអ័ម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ក្នុងឈាមមិនគ្រប់គ្រាន់ នាំឲ្យការគ្រប់គ្រងកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម ក៏មិនអាចធ្វើបានល្អ ដែលនេះនាំឲ្យមនុស្សយើងមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ អាចកើតលើមនុស្សគ្រប់រូប តែឃើញមានច្រើនលើមនុស្សពេញវ័យ។
តើអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ជាអ្វី?
អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ជាឱសថមួយប្រភេទសម្រាប់ព្យាបាល អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនអាចប្រើបា្រស់បានទាំងលើអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ១ និងប្រភេទទី ២។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមកើតឡើងនៅពេលបរិមាណអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន មិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងរាងកាយដើម្បីជួយគ្រប់គ្រងកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់យើង។ អ្នកជំងឹទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ អាចប្រើប្រាស់ថ្នាំលេបបាន តែថាការប្រើប្រាស់ថ្នាំលេបរយៈពេលយូរ អាចបង្កឲ្យមានបញ្ហានានា ឬខូចតម្រងនោម ជាដើម។ ការព្យាបាលដោយចាក់ អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ត្រូវគេរកឃើញថា ជាវិធីសាស្រ្តព្យាលបាលមួយល្អបំផុត សម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ត្រូវចាក់ផ្ទាល់ ក្រោមស្បែក ដែលជាតំបន់ធ្វើឲ្យអាំងស៊ុយលីនមានប្រសិទ្ធភាពលឿន និងមិនដាក់សម្ពាធដល់តម្រងនោមផងដែរ។ ការចាក់អ័រម៉ូនអាំងសុយលីនជួយបង្កើនគុណភាពជីវិត និងជួយឲ្យអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចរស់នៅមានសុខភាពល្អធម្មតាដូចមនុស្សទូទៅដែរ។
អាំងស៊ុយលីន ជាវិធីព្យាបាលដ៏មានប្រសិទ្ធភាព
បើទោះបីជាការ ចាក់អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ជាវិធីសាស្រ្តព្យាបាលដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយសម្រាប់អ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមក្តី តែការប្រើប្រាស់អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ ដើម្បីធានារ រក្សាគុណភាព និងប្រសិទ្ធភាពរបស់វា។
អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ជាប្រភេទថ្នាំចាក់ដែលងាយបាត់បង់ប្រសិទ្ធភាពនៅពេលសីតុណ្ហភាពប្រែប្រួល។ មិនថាពេលត្រូវកម្ដៅខ្លាំង ឬសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ពេកនោះទេ អាំងស៊ុយលីនសុទ្ធតែអាចខូចគុណភាព។
ពេលអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនខូចគុណភាព គឺមិនមានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងការជួយរាងកាយគ្រប់គ្រងកម្រិតជាតិស្ករបានទេ។ នៅពេលដែលកម្រិតជាតិស្ករមិនមានស្ថិរភាពល្អ រាងកាយយើងអាចនឹងរងផលវិបាកច្រើនយ៉ាងផងដែរ។
អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនត្រូវរក្សាទុកក្នុងកម្រិតសីតុណ្ហភាពចន្លោះពី២ទៅ៨អង្សាសេ នៅមុនពេលបើកប្រើប្រាស់។ បន្ទាប់ពីបើកប្រើហើយ ត្រូវរក្សាទុកក្នុងសីតុណ្ហភាព មិនឱ្យលើសពី ៣០អង្សាសេ និងអាចទុកបានរយៈពេលពី៤ ទៅ៦សប្ដាហ៍។
ដូចគ្នាដែរ ការដឹកជញ្ជូនអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ក៏ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ផងដែរ។ ការរក្សាទុកអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីនមិនត្រូវទុកដាក់ក្នុងកន្លែងកករបស់ទូរទឹកកកឡើយ ព្រោះអាចធ្វើឲ្យខូចប្រសិទ្ធភាពអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន។
ពេលដឹងរឿងទាំងនេះហើយ គ្នាយើងអាចគិតថាការចាក់អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន ដូចជាមានការពិបាកច្រើនលើការទុកដាក់។ ប៉ុន្តែកុំគិតបែបនេះអី។ ដោយសារបច្ចេកវិទ្យាខាងផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត មានភាព ជឿនលឿនអ័រម៉ូន អាំងស៊ុយលីនអាចចាក់តាមរយៈប៊ិក ជំនួយឲ្យម្ជុល។ ឧទាហរណ៍ ដូចជាអាំងស៊ុយលីនលាយបញ្ចូលគ្នា ជាប្រភេទអាំងស៊ុយលីនធម្មតាមួយដែលអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចរក្សាទុកក្នុងសីតុណ្ហភាពចន្លោះពី២ទៅ៨អង្សាសេ មុននឹងបើកប្រើប្រាស់ និងអាចរក្សាទុកបាននៅក្នុងសីតុណ្ហភាពក្រោម៣០អង្សាសេរហូតដល់៤ទៅ៦សប្ដាហ៍ ក្រោយពេលបើកប្រើរួច។
ចំណុចគួរប្រុងប្រយ័ត្នបន្ថែមទៀតពេលប្រើប្រាស់អាំងស៊ុយលីន៖
- ពិនិត្យអាំងស៊ុយលីនឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
- ពិនិត្យមើលកាលបរិច្ឆេទប្រើប្រាស់
- ពិនិត្យលើការប្រែពណ៌ ឬជ្រាបលេច
- អាំងស៊ុយលីនមានកកឬអត់
- អាំងស៊ុយលីនត្រូវកម្ដៅថ្ងៃឬអត់
- មានក្លិនមិនល្អចេញពីដបអាំងស៊ុយលីនឬអត់
គ្នាយើងត្រូវចាំថាដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពពីការចាក់អាំងស៊ុយលីន ការរក្សាទុក និងការដឹកជញ្ជូនអាំងស៊ុយលីនក្នុងសីតុណ្ហភាពកំណត់ គឺជារឿងចាំបាច់បំផុត។
Code: KLM22NM3000001
បដិសេធ
Hello Health Group និង “Hello គ្រូពេទ្យ” មិនចេញវេជ្ជបញ្ជា មិនធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬព្យាបាលជូនទេ៕
ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មតើអត្ថបទនេះមានប្រយោជន៍ដែរទេ?
ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម