– ជក់បារី បង្កើនហានិភ័យកើតមហារីកបំពង់បង្ហួរនោម ក៏ដូចជាមហារីកមហារីកបំពង់ទឹកនោម ក្នុងនោះមានទាំង តម្រងនោម និងប្លោកនោម។
រោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល
ព័ត៌មាននេះមិនអាចយកទៅប្រើប្រាស់គ្រប់ប្រភេទជំងឺទេ។ គួរពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញសម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម។
៧- គួរធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយវិធីណា?
គ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យរាងកាយ ពោះ ដោយយកចិត្ដទុកដាក់ ក៏ដូចជាធ្វើការពិនិត្យទឹកនោមដើម្បីរកមើល មានឈាមក្នុងទឹកនោម ឬយ៉ាងណា។ មួយវិញទៀត នៅពេលរកឃើញយើងមានជំងឺស្លេកស្លាំង តេស្តរាប់គ្រាប់ឈាម (CBC) អាចនឹងត្រូវធ្វើឡើង។ លើសពីនេះ គ្រូពេទ្យអាចនឹងវិភាគលើកាសិកានៅក្នុងទឹកនោម តាមរយៈ មីក្រូស្គូប ដើម្បីរកមើលកោសិកាមហារីកផងដែរ។
នៅមានតេស្ដមួយចំនួនទៀត អាចធ្វើទៅបានដូចជា៖
– ស្កេន CT នៅពោះ
– ឆ្លុះកាំរស្មីអ៊ិច នៅទ្រូង
– ឆ្លុះតម្រងនោម
– ស្កេនអឹមរ៉ាយ MRI នៅពោះ
– ស្កេនតម្រងនោម
– ឆ្លុះប្លោកនោម និងបំពង់បង្ហួរនោម
– ឆ្លុះប្លោកនោម ដោយចាក់សារធាតុគីមីតាមសរសៃឈាម
តេស្ដខាងលើនេះអាចបង្ហាញឲ្យដឹងពីដុំ ឬឃើញថាមហារីកកំពុងរាលដាល ឬយ៉ាងណា។
៨- ព្យាបាលដោយវិធីណា?
គ្រូពេទ្យនឹងស្នើវះកាត់យកផ្នែកទាំងអស់ ឬផ្នែកខ្លះនៃតម្រងនោម (កាត់តម្រងនោម) អាចកាត់ទាំងផ្នែកខ្លះនៃប្លោកនោម ក៏ដូចជា ជាលិកានៅជុំវិញ ឬកូនកណ្ដុរជាដើម។ ករណី មានដុំសាច់ក្នុងបំពង់បង្ហូរនោម គ្រូពេទ្យនឹងកាត់យក អំឡុងពេលកាត់តម្រងនោមតែម្តង។ បើមហារីកនេះរាលដាលចេញទៅក្រៅតម្រងនោម ឬបំពង់បង្ហូរនោម ពេទ្យនឹងព្យាបាលយើងដោយប្រើសារធាតុគីមី។
ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រស់នៅ
៩- ទម្លាប់រស់នៅ
គ្មានវិធីណាមួយ មានប្រសិទ្ធភាព ១០០ ភាគរយទេ តែដើម្បីបង្ការ និងកាត់បន្ថយហានិភ័យគួរតែកែប្រែទម្លាប់រស់នៅខ្លះៗអាចជួយកែខៃបាន ហេតុនេះសូមទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យសម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម។
