បញ្ហាប្រព័ន្ធទឹកនោមផ្សេងទៀត

វិធីសាស្រ្តមួយចំនួន ជួយការពារបញ្ហាខ្សោយក្រពេញលើតម្រងនោម

ការខ្សោយក្រពេញលើតម្រងនោមធ្វើឱ្យយើងអស់កម្លាំងខ្លាំង និងមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើន។ ក្រពេញលើតម្រងនោមមានតួនាទីផលិតអ័រម៉ូនជួយគ្រប់គ្រងកម្រិតថាមពលក្នុងរាងកាយ កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម សម្ពាធឈាម និងភាពតានតឹងផ្លូវកាយ ឬផ្លូវចិត្ត។ តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីចៀសវាងខ្សោយក្រពេញលើតម្រងនោម? កាលណាក្រពេញលើតម្រងនោមផលិតអ័រម៉ូនណាមួយច្រើនពេក នោះវាអាចនឹងចុះខ្សោយ។ ដើម្បីចៀសវាងខ្សោយក្រពេញលើតម្រងនោមយើងត្រូវ៖ ១. កាត់បន្ថយជាតិកាហ្វេអ៊ីន និងគ្រឿងស្រវឹង ជាតិកាហ្វេអ៊ីន និងគ្រឿងស្រវឹងជះឥទ្ធិពលដល់ការគេងដែលធ្វើឱ្យរាងកាយយើងបញ្ចេញអ័រម៉ូនស្រ្តេសច្រើន។ បន្ទាប់មកក្រពេញលើតម្រងនោមនឹងបញ្ចេញអ័រម៉ូនទប់ទល់នឹងស្ត្រេសដូចជា epinephrine (adrenaline), norepinephrine និង cortisol។ យូរៗទៅក្រពេញលើតម្រងនោមនឹងខ្សោយ។ ២. កាត់បន្ថយជាតិស្ករ ក្រៅពីគ្រប់គ្រងភាពតានតឹង អ័រម៉ូន cortisol ក៏ជួយរក្សាកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមយើងដែរ។ ការញុំាជាតិស្ករច្រើនបង្កើនកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម បន្ទាប់មកក្រពេញលើតម្រងនោមនឹងផលិតអ័រម៉ូន cortisol ដើម្បីគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងឈាម។ ៣. កាត់បន្ថយភាពតានតឹង ឬស្រ្តេស ពេលយើងមានភាពតានតឹង ក្រពេញលើតម្រងនោមនឹងផលិតអ័រម៉ូន cortisol ដើម្បីទប់ទល់នឹងភាពតានតឹង។ ៤. គេងឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ មនុស្សពេញវ័យត្រូវការគេង ៨ ម៉ោងក្នុង ១ ថ្ងៃដើម្បីមានសុខភាពល្អ។ ៥. ញុំាអាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្កា ៣ អាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្កា-៣ ជួយក្រពេញលើតម្រងនោមប្រស្រ័យទាក់ទងនឹងខួរក្បាល និងជួយកាត់បន្ថយភាពតានតឹង។ ៦. ញុំាម៉ាញ៉េស្យូម ម៉ាញ៉េស្យូមជួយរំងាប់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ជួយឱ្យគេងលក់ស្រួល កាត់បន្ថយភាពតានតឹង និងបង្កើនការផលិតថាមពលក្នុងរាងកាយ។ អាហារទាំងនោះមានដូចជាគ្រាប់ធញ្ញជាតិ សណ្ដែង និងស្រូវសាឡី ជាដើម។ ៧. ញុំាវីតាមីន B វីតាមីន B ជួយរាងកាយទប់ទល់នឹងស្ត្រេស និងផ្តល់ថាមពលដល់រាងកាយ។ […]

បញ្ហាប្រព័ន្ធទឹកនោមផ្សេងទៀត

ក្អក ឬសើច នាំឲ្យលេចនោមមិនដឹងខ្លួន មានការពន្យល់បែបនេះ

នៅពេលក្អកលេចនោមដោយអចេតនា វាជាលទ្ធផលនៃសកម្មភាពរាងកាយ ឬសកម្មភាពដែលដាក់សម្ពាធលើប្លោកនោម នាំឲ្យមានអាការៈលេចនោម ហើយមនុស្សស្រីវ័យចំណាស់មានភាគរយកើតច្រើនជាងស្រ្តីវ័យក្មេង។ ចំពោះអ្នកដែលមានអាការៈលេចនោម អាចលេចចេញនៅពេលក្អក ឬធ្វើសកម្មភាពដូចក្រោមនេះ កណ្ដាស់ រត់ ឬលោត រួមភេទ សើច លើកវត្ថុធ្ងន់ៗ ក្អួត ក្រោកឈរ អំឡុងពេលធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះ អ្នកខ្លះ អាចលេចនោមនៅក្នុងបរិមាណតិចតួច។ មូលហេតុនៃអាការៈលេចនោម ការលេចនោមកើតឡើងនៅពេលដែលសាច់ដុំ និងជាលិកាអាងត្រគាក ដែលទ្រទ្រង់ប្លោកនោម និងគ្រប់គ្រងបំពង់ទឹកនោមចុះខ្សោយ ហើយសាច់ដុំនឹងមិនអាចទ្រទ្រង់ប្លោកនោមបានត្រឹមត្រូវ ដែលជាហេតុនាំឲ្យទឹកនោមលេចចេញមកក្រៅ។ មានកត្តាជាច្រើនដែលអាចបំផ្លាញសាច់ដុំទាំងនេះ ហើយវាមានលក្ខណៈខុសៗគ្នារវាងបុរស និងស្ត្រី។ ចំពោះស្រីៗយើង មូលហេតុទូទៅដែលបំផ្លាញសាច់ដុំបាតអាងត្រគាក គឺការមានផ្ទៃពោះ និងការសម្រាលកូន។ ចំណែកឯបុរសវិញ មូលហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យកើតមានអាការៈលេចនោមនេះ គឺដោយសារតែការវះកាត់ក្រពេញប្រូស្តាត។ កត្តាហានិភ័យនៃការលេចនោម កត្តាមួយចំនួន អាចធ្វើឲ្យយើងងាយនឹងជួបប្រទះបញ្ហាលេចនោមខណៈពេលក្អក។ យ៉ាងណាមិញ ស្រីៗយើងមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការកើតមានអាការៈនេះ។ យោងតាមការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា ១៣%នៃស្ត្រីដែលមានអាយុចន្លោះពី១៩ដល់៤៤ និង២០%នៃស្ត្រីដែលមានអាយុចាប់ពី៤៥ឆ្នាំ ដល់៦៤ឆ្នាំនឹងវិវត្តន៍ទៅជាអាការៈលេចនោម។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ស្រីៗដែលសម្រាលកូនតាមធម្មជាតិអាចវិវត្តទៅជាអាការៈលេចនោមខ្លាំងជាងស្រីៗដែលសម្រាលកូនដោយការវះកាត់។ កត្តាហានិភ័យដទៃទៀតដែលធ្វើឲ្យយើងវិវត្តន៍ទៅជាការលេចនោម រួមមាន៖ អាយុច្រើនជាង៧០ឆ្នាំ ធាត់ ធ្លាប់ធ្វើការវះកាត់អាងត្រគាកពីមុន ជក់បារី មានបញ្ហាសុខភាពដូចជាប្លោកនោមសកម្មជ្រុល ប្រឈមនឹងការទល់លាមករ៉ាំរ៉ៃ ស្រុតចុះសរីរាង្គអាងត្រគាក មានប្រវត្តិឈឺឆ្អឹងខ្នងផ្នែកខាងក្រោម មានជំងឺណាមួយដែលបណ្ដាលឲ្យកណ្ដាស់ ឬក្អករ៉ាំរ៉ៃ មានប្រវត្តិលេងកីឡាដែលផ្ដល់ផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរ ការព្យាបាល ជាក់ស្ដែង មានជម្រើសជាច្រើនក្នុងការព្យាបាលអាការៈលេចនោមនេះ រួមមាន៖ ការផ្លាស់ប្ដូរបែបបទរស់នៅ មានដូចជា ឈប់ជក់បារី សម្រកទម្ងន់ ឬរក្សាទម្ងន់ខ្លួនសមស្រប និងជៀសវាង ឬកាត់បន្ថយការញ៉ាំជាតិកាហ្វេអ៊ីន។ ការព្យាបាលដោយចលនា ដូចជាការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ជំនួយ និង ការវះកាត់ ជាដើម។