ចិញ្ចឹមកូន

ម៉េចបានកុមារ និងក្មេងជំទង់ខ្លះមានចរិតហិង្សា? ប៉ាម៉ាក់ជួយកូនតាមវិធីណា?

ប៉ាម៉ាក់ច្បាស់ជាមានការព្រួយបារម្ភមិនខាន បើកូនមានចរិតព្រហើនកោងកាច មិនស្តាប់បង្គាប់។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺយើងត្រូវស្វែងរកឫសគល់ ឬមូលហេតុច្បាស់លាស់ដែលបណ្តាលឲ្យកូនប្រព្រឹត្តទង្វើបែបនេះ។ ជាទូទៅ ចរិតកោងកោច ឬចរិតហិង្សារបស់ក្មេងចែកចេញជាពីរទម្រង់ គឺហិង្សាដោយពាក្យសំដី ដូចជាការស្រែក ជេរប្រទិច ឬស្រែកយំ។ល។ ចំណែកឯហិង្សារាងកាយ គឺជាការវាយដំ បោះចោល ឬដុតរបស់របរ ឬទាត់អ្នកណាម្នាក់ ឬវត្ថុអ្វីមួយ។ មូលហេតុអ្វីបានជាកុមារ និងក្មេងជំទង់មានចរិតហិង្សា? ជាក់ស្តែង មានកត្តាជាច្រើនដែលនាំឲ្យក្មេងមានអត្តចរិតហិង្សាបែបនេះ តួយ៉ាងដូចជា៖ ១. អតុល្យភាពសារធាតុគីមីក្នុងខួរក្បាល សម្រាប់កុមារដែលមានបញ្ហាអតុល្យភាពសារធាតុគីមីក្នុងខួរក្បាល អាចបណ្តាលឲ្យពួកគេមិនអាចគ្រប់គ្រងលើអត្តចរិត និងឥរិយាបថរបស់ខ្លួនបាន ជាហេតុនាំឲ្យក្មេងព្រហើនកោចកាច និងប្រើអំពើហិង្សា។ ២. ធ្លាប់ទទួលរងនូវអំពើហិង្សា ប្រសិនបើកូនធ្លាប់ទទួលរងនូវអំពើហិង្សាជាប្រចាំ នោះក្មេងអាចនឹងយកតម្រាប់តាមដោយការប្រព្រឹត្តនូវអំពើហិង្សាខ្លួនឯងផ្ទាល់ ហើយក៏មានហានិភ័យនៃបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ព្រមទាំងងាយប្រឈមនឹងការប្រពឹ្រត្តបទឧក្រិដ្ឋនៅពេលដែលពួកគេធំពេញវ័យថែមទៀតផង។ ចង់គណនាថ្ងៃមេជីវិតញីទុំធ្លាក់ ចុចទីនេះ! ចង់គណនាថ្ងៃសម្រាលកូន ចុចទីនេះ! ចង់គណនាទម្ងន់ស្រ្តីពពោះ ចុចទីនេះ! ៣. ទម្លាប់ប្រៀនប្រដៅកូនរបស់ប៉ាម៉ាក់ នៅពេលដែលប៉ាម៉ាក់តឹងរ៉ឹងពេក ឬស្លូតបូតពេកនៅក្នុងការប្រៀនប្រដៅកូន នោះក៏អាចនាំឲ្យកូនមានចរិតហិង្សានៅវ័យជំទង់ផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវបង្រៀនកូនឲ្យចេះដោះស្រាយបញ្ហា ឬអារម្មណ៍អវិជ្ជមានដោយសុទិដ្ឋិនិយម និងប្រកបដោយទំនួលខុសត្រូវ។ [embed-health-tool-child-growth-chart] ប៉ាម៉ាក់ ឬលោកគ្រូអ្នកគ្រូគួរធ្វើម៉េច នៅពេលដែលកុមារផ្ទុះអំពើហិង្សា? ជំហានដំបូង យើងត្រូវគិតគូរពីសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកដែលអាចនឹងរងគ្រោះដោយអំពើហិង្សាពីកុមារ ឬក្មេងជំទង់ ដោយព្យាយាមយកនូវសម្ភារៈណាដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ចេញពីបរិវេណនោះ ឬឲ្យអ្នកដែលអាចនឹងរងគ្រោះចេញទៅកាន់កន្លែងមានសុវត្ថិភាព។ លើសពីនេះ យើងគួរទាក់ទងទៅសុំជំនួយ ប្រសិនបើចាំបាច់។ នៅពេលដែលកូនចាប់ផ្តើមផ្ទុះអំពើហិង្សា ដូចជាស្រែក គប់របស់របរ ទាត់ធាក់ យើងចាំបាច់ត្រូវនិយាយជាមួយពួកគេតាមសម្រួល ដោយមិនត្រូវស្រែកដាក់ពួកគេវិញឡើយ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ […]

បញ្ហាសុខភាពកុមារផ្សេងទៀត

ស្រ្តេសអាចប៉ះពាល់ដល់ឥរិយាបថកុមារ ប៉ាម៉ាក់គួរធ្វើដូចម្ដេច?

ប៉ាម៉ាក់ប្រហែលជានឹកស្មានមិនដល់ថា កូនៗក៏អាចជួបប្រទះនឹងបញ្ហាស្រ្តេសដូចទៅនឹងមនុស្សពេញវ័យដែរ ដោយអាស្រ័យលើកាលវិភាគរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែកុមារមិនទាន់មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាស្រ្តេសប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពបាននៅឡើយទេ។ កុមារម្នាក់ៗអាចមានប្រតិកម្មខុសៗគ្នាចំពោះហេតុការណ៍ដែលនាំឲ្យកើតមានស្រ្តេសនេះ ដូចជាការប៉ាម៉ាក់លែងលះគ្នា ឬបញ្ហាក្នុងការសិក្សាជាដើម។ ពិតណាស់ កូនៗត្រូវការជំនួយពីប៉ាម៉ាក់ជាចាំបាច់ដើម្បីជម្នះបញ្ហាមួយនេះ។ ដូច្នេះហើយ ជំហានដំបូងដែលប៉ាម៉ាក់អាចជួយកូនបាន គឺត្រូវយល់ដឹងពីសញ្ញាមួយចំនួនដែលបញ្ជាក់ថាកូនរបស់យើងកំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាស្រ្តេស។ សញ្ញាបង្ហាញថាកុមារមានបញ្ហាស្រ្តេស ប្រសិនបើកូនដែលតែងតែមានអាកប្បកិរិយាល្អ ប្រែក្លាយទៅជាមួរម៉ៅខ្លាំង ឬមានបញ្ហានៅសាលារៀន វាអាចជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថាពួកគេអាចប្រឈមមុខនឹងស្រ្តេស។ សញ្ញាដទៃទៀតដែលកើតឡើងចំពោះក្មេងមានដូចជាការខឹង អាកប្បកិរិយាព្រហើនកោងកាច យំមិនឈប់ ឬរឹងទទឹងជាដើម។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ក្មេងៗក៏អាចមានអាការៈផ្សេងទៀតដូចជានោមដាក់ពូក ឈឺពោះ ឬឈឺក្បាល ព្រមទាំងមានបញ្ហាការសិក្សាផងដែរ។ ប៉ាម៉ាក់គួរធ្វើយ៉ាងម៉េចនៅពេលកូនបញ្ចេញឥរិយាបថមិនល្អ? ប៉ាម៉ាក់គប្បីទទួលស្គាល់អារម្មណ៍របស់កូនៗ ប៉ុន្តែចូរពន្យល់ពួកគេអំពីវិធីសាស្ត្រដ៏សមស្រប ដើម្បីដោះស្រាយទៅនឹងការថប់បារម្ភ មួម៉ៅ និងកំហឹង។ នៅក្នុងករណីខ្លះ ប៉ាម៉ាក់អាចជ្រើសរើសការដើរចេញ ប៉ុន្តែចូរកុំព្រងើយកន្តើយនឹងកូនឲ្យសោះ ព្រមទាំងបង្ហាញពីក្ដីស្រលាញ់ចំពោះកូនឲ្យកាន់តែច្រើនឡើងនៅក្នុងអំឡុងពេលដែលពួកគេមានបញ្ហាស្រ្តេស។ កាត់បន្ថយអាការៈស្រ្តេសរបស់កូន ការចំណាយពេលជាមួយគ្នា ពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ ប្រសិនបើកូនជួបប្រទះនឹងហេតុការណ៍ដែលបណ្ដាលឲ្យពួកគេមានស្រ្តេស ដូចជាការលែងលះរវាងប៉ាម៉ាក់ជាដើម។ នៅក្នុងករណីដែលស្ត្រេសកើតចេញពីការថប់បារម្ភដូចជាការប្ដូរលំនៅឋាន ឬចូលរៀនសាលាថ្មី ប៉ាម៉ាក់គប្បីណែនាំកូនឲ្យយល់ដឹងពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងជាមុន ដោយនាំចូលទៅលេងសាលារៀនថ្មី ឬបង្ហាញពីទេសភាពស្អាតនៃកន្លែងរស់នៅថ្មីជាដើម។ ជៀសវាងឲ្យកូនចំណាយពេលជាមួយឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកច្រើន ពេលខ្លះ ប៉ាម៉ាក់គិតថាការឲ្យកូនចំណាយពេលនៅមុខកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ឬទូរសព្ទគឺជាដំណោះស្រាយក្នុងការលំហែខួរក្បាលដ៏ល្អមួយ ប៉ុន្តែការមើលទូរទស្សន៍ ឬលេងហ្គេមពុំអាចជួយដល់ការកាត់បន្ថយស្ត្រេសរបស់ក្មេងបានឡើយ។ សម្រាប់កុមារ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ឬការធ្វើសមាធិអាចជាមធ្យោបាយដ៏ឈ្លាសវៃដែលប៉ាម៉ាក់មិនគួរមើលរំលងឡើយ។