បើស្បូនមានបញ្ហាផ្សេងៗដូចជារលាកស្បូន គីស ឬដុំសាច់ស្បូន ជាក្ដីកង្វល់ ព្រោះខ្លាចប៉ះពាល់ដល់ការបង្កកំណើត ជាពិសេសជំងឺដុំសាច់ស្បូន។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ច័ន្ទ រស្មី ឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ត្រី បានបកស្រាយថា ជំងឺដុំសាច់ស្បូន គឺជាដុំសាច់ស្លូត មិនមែនមហារីក ហើយក៏មិនសូវឲ្យមានជាសញ្ញាអ្វីនោះទេ និងច្រើនកើតលើស្ត្រីមានអាយុលើសពី ៣០ ឆ្នាំ ព្រមទាំងអាចមានទំហំចាប់ពីប៉ុនផ្លែពុទ្រា រហូតដល់ប៉ុនផ្លែក្រូចថ្លុង។
១- ជាញឹកញាប់ដុំស្បូនមាន៣ទីតាំង
– ដុំសាច់នៅលើសាច់ស្បូន
– ដុំសាច់នៅក្នុងសាច់ស្បូន
– ដុំសាច់នៅក្នុងរន្ធស្បូន
២- មូលហេតុ
រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ គេមិនទាន់រកឃើញមូលហេតុច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ ប៉ុន្តែគេសង្កេតឃើញថា មានកត្តាប្រឈមមួយចំនួនដូចជា៖
– ភាពមិនប្រក្រតីហ្សែន ការប្រែប្រួលនៃកត្តាលូតលាស់ (ប្រូតេអ៊ីនដែលកើតឡើងនៅក្នុងខ្លួនដែលដឹកនាំអត្រា និងទំហំនៃការបំផ្លាញកោសិកា) ការបញ្ចេញមិនធម្មតានៃប្រព័ន្ធសរសៃឈាម និងការឆ្លើយតបជាលិកាទៅនឹងរបួសស្បូនដើរតួក្នុងការវិវត្តនៃជំងឺនេះ។
– កត្តាអ័រម៉ូនអេស្ត្រូសែន ទំនងជាជំរុញឲ្យមានការលូតលាស់នៃសរសៃឈាមទៅចិញ្ចឹមដុំស្បូន (គេសង្កេតឃើញថា ស្ត្រីពេញវ័យ ឬក្នុងវ័យបន្តពូជមានការកកើត ឬកើនទំហំនៃដុំសាច់ស្បូន តែដល់ពេលស្ត្រីអស់រដូវ ទំហំដុំស្បូនរួមតូចមកវិញ)
– កត្តាអ័រម៉ូនអេស្ត្រូសែន ទំនងជាជំរុញឲ្យមានការលូតលាស់នៃសរសៃឈាមទៅចិញ្ចឹមដុំស្បូន (គេសង្កេតឃើញថា ស្ត្រីពេញវ័យ ឬក្នុងវ័យបន្តពូជមានការកកើត ឬកើនទំហំនៃដុំសាច់ស្បូន តែដល់ពេលស្ត្រីអស់រដូវ ទំហំដុំស្បូនរួមតូចមកវិញ)
– កត្តាអ័រម៉ូនអេស្ត្រូសែន ទំនងជាជំរុញឲ្យមានការលូតលាស់នៃសរសៃឈាមទៅចិញ្ចឹមដុំស្បូន (គេសង្កេតឃើញថា ស្ត្រីពេញវ័យ ឬក្នុងវ័យបន្តពូជមានការកកើត ឬកើនទំហំនៃដុំសាច់ស្បូន តែដល់ពេលស្ត្រីអស់រដូវ ទំហំដុំស្បូនរួមតូចមកវិញ)
– កត្តាអ័រម៉ូនអេស្ត្រូសែន ទំនងជាជំរុញឲ្យមានការលូតលាស់នៃសរសៃឈាមទៅចិញ្ចឹមដុំស្បូន (គេសង្កេតឃើញថា ស្ត្រីពេញវ័យ ឬក្នុងវ័យបន្តពូជមានការកកើត ឬកើនទំហំនៃដុំសាច់ស្បូន តែដល់ពេលស្ត្រីអស់រដូវ ទំហំដុំស្បូនរួមតូចមកវិញ)
– តំណពូជ ប្រសិនបើយាយ ម្ដាយ ឬក៏បងស្រីមានដុំស្បូន នោះអ្នកជំងឺក៏អាចកើតមានដុំស្បូនដែរ
– ជាតិសាសន៍ (ច្រើនឃើញពួកពូជសាសន៍ស្បែកខ្មៅមានដុះសាច់ស្បូនច្រើនជាងពូជសាសន៍ដទៃ)
៣- រោគសញ្ញារបស់ដុំស្បូន
– មានឈាមរដូវធ្លាក់ច្រើនជាងធម្មតាដុំៗ ឬអាចមានឈាមធ្លាក់ពាក់កណ្ដាលវដ្ដរដូវ
– ចុកពោះពេលមករដូវ
– ឈឺធ្ងន់ៗក្នុងអាងត្រគាក
– បត់ជើងតូចញឹកញាប់ ទល់លាមក ឬទល់នោម
– ទំហំដុំស្បូនរីកកាន់តែធំ អ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ថា ដុំពោះទល់ឡើងមក និងស្ទាបទៅប៉ះ។
៤- ផលប៉ះពាល់
– ធ្លាក់ឈាមរហូតធ្វើឲ្យស្លេកស្លាំង
– ការបង្កកំណើតមានការថយចុះ ដោយសារទីតាំងរបស់ដុំស្បូន
– ពេលមានផ្ទៃពោះ វាអាចបង្កឲ្យកូនរលូត ឬកើតមិនគ្រប់ខែ
– សង្កត់ទៅលើសរីរាង្គជិតខាង បើដុំនៅខាងមុខ វាសង្កត់លើប្លោកនោម ធ្វើឲ្យរំខានដល់ ការបត់ជើងតូច (នោមញឹក) បើសង្កត់ខាងក្រោយ ធ្វើឲ្យទល់លាមក។
[embed-health-tool-ovulation]
៥- ការព្យាបាល
– ដោយការប្រើថ្នាំលេប ដែលកំនត់ដោយគ្រូពេទ្យជំនាញ
– ការចាក់ថ្នាំទៅញ៉ុកសរសៃឈាមដែលរត់ទៅចិញ្ចឹមដុំស្បូន ក្រោមជំនួយពីផ្នែកវិទ្យុសាស្រ្ត។
– ការវះកាត់៖
- ដុំសាច់នៅលើសាច់ស្បូន និងដុំសាច់នៅក្នុងសាច់ស្បូន៖ បកយកដុំសាច់ចេញ ឬ កាត់ស្បូន
- ដុំសាច់នៅក្នុងរន្ធស្បូន៖ កាត់ស្បូន ឬកាត់ដុំសាច់ស្បូនដែលមានទំហំតូចល្មម ដោយធ្វើការវះកាត់ដោយកោសយកសាច់ដុំស្បូនតាមរយៈកាមេរ៉ាឆ្លុះស្បូន។
អត្ថបទគួរអាន៖
- កាត់បន្ថយហានិភ័យមហារីកសុដន់ អនុវត្តទម្លាប់ល្អៗទាំងនេះ
- តិចនិកជួយស្រីៗ ចៀសឆ្ងាយពីជំងឺមហារីកសុដន់
- ស្រីៗគួរដឹង! ជំងឺមហារីកសុដន់ និងការបំបៅដោះកូន
- មកដឹងពីដំណាក់កាលទាំង៤ នៃជំងឺមហារីកសុដន់
- ស្ទាបសុដន់រកដុំសាច់ជំងឺមហារីកខ្លួនឯង អាចជួយបានកម្រិតណាដែរ?
- មហារីកសុដន់ដោយសារមិនបានបំបៅកូន វិវត្តមកពីបែប
