ទម្លាប់ល្អ

ហេតុអ្វីស្រ្តីពពោះនិងក្មេងៗចាំបាច់ត្រូវប្រើទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគពិសេសលើសធម្មតា?

ទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគឬអាល់កុលលាងដៃជាជម្រើសងាយស្រួលក្នុងការសម្អាតដៃជំនួសការសាប៊ូនិងទឹកដើម្បីកាត់បន្ថយការឆ្លងនិងចម្លងមេរោគ ជាពិសេសមេរោគបង្កជំងឺផ្លូវដង្ហើមដូចជាជំងឺកូវីដ១៩ ជំងឺផ្តាសាយ ឬជំងឺរលាកទងសួតជាដើម។ ដោយឡែកម៉ាក់ៗកំពុងពពោះនិងក្មេងតូចៗគួរប្រើទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគពិសេសលើសធម្មតា។ ហេតុអ្វី? ១. កម្រិតសុវត្ថិភាព ជាធម្មតាធាតុផ្សំសំខាន់នៅក្នុងទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគគឺអាល់កុលដែលមានតួនាទីកម្ចាត់និងសម្លាប់មេរោគបាន។ តាមការណែនាំរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) ទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគត្រូវមានអាល់កុលយ៉ាងតិច ៦០%។ ប៉ុន្តែអាល់កុលមានច្រើនប្រភេទ ហើយអាល់កុលដែលមានសុវត្ថិភាពក្នុងការប្រើជាធាតុផ្សំក្នុងទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគគឺអេតាណុល (Ethanol)។ ២. ប្រភេទអេតាណុល ប្រភេទទី១៖ អេតាណុល (Ethanol)ឬអេតាណុលសំយោគដែលផលិតពីវត្ថុធាតុដើមគីមីដែលបានទទួលបានពីប្រេងឥន្ធនៈ ឬឧស្ម័នធម្មជាតិ។ ប្រភេទទី២៖ បាយអូ-អេតាណុល (Bio Ethanol) ដែលផលិតឡើងតាមរយៈការផ្អាប់វត្ថុធាតុដើមដូចជា ស្ករពីមើមឆាយថាវក្រហម ពោត ចំបើង និងឈើ។ [embed-health-tool-bmi] ៣. ធាតុផ្សំនិងសារធាតុគីមីបង្កគ្រោះថ្នាក់ បើអាល់កុលក្នុងទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគមិនមែនជាអេតាណុល (Ethanol) ហើយមានលាយសារធាតុគីមីបង្កគ្រោះថ្នាក់នោះអ្នកប្រើនឹងជួបផលផលប៉ះពាល់មួយចំនួនខានមិនបាន។ តើអាច មានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ? ម៉េចបានគ្រោះថ្នាក់ដល់ស្ត្រីពពោះនិងក្មេងក្រោម ៣ឆ្នាំ? អ៊ីសូប្រូប៉ាណុល៖ ជាអាល់កុលមានជាតិពុល ប្រើសម្រាប់ជូត ផលិតពីឧស្ម័ន propylene និងទឹកដែលយើងប្រើសម្រាប់សម្អាត និងសម្លាប់មេរោគ។ មេតាណុល៖ ជាអាល់កុលមានជាតិពុល ប្រើក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្មដើម្បីផលិតថ្នាំលាប ទឹកជូតកញ្ចក់ឡាន សារធាតុផ្ទុះ ឬផ្លាស្ទិកជាដើម។ Phthalates៖ ជាធាតុផ្សំបន្ថែមក្លិនក្រអូបដល់ទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់កូនក្នុងផ្ទៃ។ Parabens៖ ជាសារធាតុការពារដុះផ្សិត កុំឱ្យទឹកលាងដៃសម្លាប់មេរោគខូច តែសារធាតុនេះអាចបង្កើនហានិភ័យជំងឺមហារីក។ Benzalkonium […]

ទម្លាប់ល្អ

អង្គុយយូរម៉ោងមួយថ្ងៃៗ ប្រឈមបញ្ហាសុខភាពយ៉ាងតិច៥យ៉ាង

ទម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃដែលមិនសូវធ្វើចលនារាងកាយដូចជាអង្គុយយូរម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃៗមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងចំពោះខុសភាព។ ការណ៍ដែលយើងអាចធ្វើចលនាបានច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃៗ អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យសុខភាពផ្សេងបានច្រើន និងធ្វើឲ្យសុខភាពកាន់តែប្រសើរ។ ហានិភ័យសុខភាពបណ្ដាលមកពីអង្គុយយូរម៉ោងរាល់ថ្ងៃ មនុស្សយើងធម្មជាតិបង្កើតមកដោយឲ្យមានជំហរត្រង់ ដែលការណ៍នេះជួយដល់បេះដូង និងប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូងធ្វើការមានប្រសិទ្ធភាពល្អ។ ដូចគ្នាដែរ ពោះវៀនយើងក៏ដំណើរការបានល្អពេលដងខ្លួនយើងឈរត្រង់ល្អ។ ដូចគ្នាយើង ធ្លាប់ដឹងហើយថាអ្នកដែលមិនសូវបានធ្វើចលនា ឬដេកស្ងៀមរយៈពេលយូរ អាចមានបញ្ហាក្នុងការបន្ទោបង់។ ១. ជើង និងសាច់ដុំ ការដែលយើងចំណាយពេលអង្គុយយូរម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃៗអាចនាំឲ្យយើងខ្សោយជើង និងសាច់ដុំនៅត្រង់ជើងមិនរឹងមាំ។ សាច់ដុំធំនៅជើង មានសារសំខាន់ក្នុងការជួយរក្សាលំនឹង និងដើរ។ បើសិនជាសាច់ដុំជើងខ្សោយ អាចធ្វើឲ្យយើងងាយនឹងដួល និងអាចធ្វើឲ្យយើងពិបាកហាត់ប្រាណ។ ២.ទម្ងន់ ការធ្វើចលនាបានច្រើន ជួយឲ្យរាងកាយយើងបំបែកខ្លាញ់ និងស្ករដែលយើងញ៉ាំបានល្អ។ បើសិនជាយើងចំណាយពេលអង្គុយច្រើនម៉ោង ការរំលាយអាហារមិនមានប្រសិទ្ធភាព ដូចនេះនាំឲ្យស្ករ និងខ្លាញ់ទាំងនោះស្តុកនៅក្នុងរាងកាយរបស់យើង និងឡើងទម្ងន់។ ទោះបីយើងជាមនុស្សចូលចិត្តហាត់ប្រាណក៏ដោយ តែការចំណាយពេលវេលាច្រើនក្នុងការអង្គុយក៏នៅតែអាចបង្កជាបញ្ហាសុខភាពដូចជា បញ្ហាធាត់ជ្រុល សម្ពាធឈាមខ្ពស់ ខ្លាញ់ក្នុងឈាមខ្ពស់ កម្រិតកូលេស្តេរ៉ូលល្អចុះទាប និងមានភាពធន់អាំងស៊ុយលីនជាដើម។ បើយើងជាមនុស្សអង្គុយច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃៗ ការសិក្សាថ្មីៗនេះណែនាំឲ្យហាត់ប្រាណកម្រិតមធ្យម ដូចជាដើរ រត់ ជិះកង់ ឬហែលទឹកឲ្យបានចន្លោះពី៦០ទៅ៧៥នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ មិនមែនត្រឹម៣០នាទីនោះទេ។ ៣. ត្រគាក និងខ្នង បើយើងចំណាយពេលច្រើនក្នុងការអង្គុយក្នុងមួយថ្ងៃៗ ត្រគាក និងខ្នងរបស់យើងក៏លែងសូវមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការទ្រដងខ្លួនទៀតដែរ។ ការមានទម្លាប់អង្គុយយូររាល់ថ្ងៃធ្វើឲ្យសាច់ដុំសន្លាក់នៅត្រគាករួញខ្លី ដែលអាចនាំឲ្យមានបញ្ហាដល់សន្លាក់ត្រង់ត្រគាក។ ដូចគ្នាដែរ ការអង្គុយយូរ បូករួមឥរិយាបថអង្គុយមិនល្អផង អាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពឆ្អឹងខ្នងដែរ ដូចជាមានសម្ពាធលើឌីសឆ្អឹងខ្នង និងអាចធ្វើឲ្យឈឺចាប់។ ៤. ជំងឺមហារីក ការសិក្សាថ្មីៗនេះរកឃើញថា គ្រោះថ្នាក់បង្កមកពីការអង្គុយយូរម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃៗអាចនាំឲ្យយើងប្រឈមខ្ពស់កើតជំងឺមហារីកសួត មហារីកស្បូន […]