យើងអាចបរិច្ចាគប្លាកែតឲ្យអ្នកជំងឺដែលត្រូវការប្លាកែតបាន ហើយវិធីនៃការបរិច្ចាគគឺប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងការបរិច្ចាគឈាមផ្លាស្មាដែរ។ ពេលបូមឈាមដើម្បីបានប្លាកែត គ្រូពេទ្យនឹងបូមយកឈាមពីដៃម្ខាងរបស់យើងបញ្ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីន ហើយម៉ាស៊ីនក៏បែងចែកសមាសធាតុរបស់ឈាម។ ម៉ាស៊ីននឹងដកយកប្លាកែតពីក្នុងឈាម ហើយសមាសធាតុឈាមផ្សេងទៀតដែលនៅសល់នឹងត្រូវបញ្ជូនទៅក្នុងរាងកាយយើងវិញតាមរយៈសរសៃឈាមវ៉ែននៅដៃម្ខាងទៀត។ ការបរិច្ចាគប្លាកែត ជួយដល់អ្នកមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ដូចជាមហារីក ឬរបួសធ្ងន់ធ្ងរ។
៣. បញ្ហាពេលប្លាកែតខ្ពស់ពេក ឬទាបពេក
ចំនួនប្លាកែតធម្មតាក្នុងខ្លួនមនុស្សពេញវ័យនៅចន្លោះពី ១៥០ ០០០ ទៅ៤៥០ ០០០ប្លាកែតក្នុងមួយមីក្រូលីត្រឈាម។ ក្នុងករណីចំនួនប្លាកែតច្រើនជាង ៤៥០ ០០០ ឬតិចជាង ១៥០ ០០០ យើងអាចមានបញ្ហាប្លាកែតហើយ។
នៅពេលប្លាកែតមានចំនួនតិចពេក យើងនឹងមិនមានប្លាកែតគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើឲ្យមានកំណកឈាមនៅត្រង់មុខរបួសនោះទេ ហើយបើមានរបួសយើងនឹងបាត់បង់ឈាមច្រើន និងពិបាកក្នុងការឃាត់ឈាម។ ចំនួនប្លាកែតទាបពេកអាចធ្វើឲ្យបាត់បង់ឈាមច្រើន ហូរឈាម និងហូរឈាមក្នុងរាងកាយ ដែលអាចបង្កការគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិត។
ចំណែកឯកការមានចំនួនប្លាកែតច្រើនពេក ក៏មានបញ្ហាដែរ គឺប្លាកែតនឹងចងសម្ព័ន្ធគ្នា ហើយបង្កឲ្យមានកំណកឈាមដែលមិនចាំបាច់នៅក្នុងសរសៃឈាម។ កំណកឈាមប្រភេទនេះអាចបង្កហានិភ័យឲ្យមានបញ្ហាគាំងបេះដូង ឬគ្រោះថ្នាក់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
អត្ថបទគួរអាន៖
