ចិញ្ចឹមកូន

វ៉ាក់សាំងកញ្ជ្រឹល ស្រឡទែន និងស្អូចសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យមានគុណប្រយោជន៍សុខភាពអ្វីខ្លះ?

គ្នាយើងខ្លះជឿងថា ប្រសិនបើយើងឆ្លងមេរោគដោយខ្លួនឯង នោះយើងនឹងមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំខ្លាំងជាង បើធៀបទៅនឹងការចាក់វ៉ាក់សាំង។ ប៉ុន្តែការឆ្លងមេរោគកញ្ជ្រឹលអាចបង្កជាផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរ ដូចជារលាកសួត រលាកខួរក្បាល និងអាចបាត់បង់ជីវិតផងក៏មាន។ ផ្ទុយទៅវិញ ការចាក់វ៉ាក់សាំងផ្តល់នូវសុវត្ថិភាព ជាមួយប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរយៈពេលវែង ដោយមិនមានហានិភ័យឡើយ។ ជាក់ស្តែង វ៉ាក់សាំងវ៉ាក់សាំងកញ្ជ្រឹល ស្រឡទែន និងស្អូច (MMR) ផ្ទុកមេរោគកម្រិតស្រាល ដែលអាចជំរុញប្រព័ន្ធភាពស៊ាំឱ្យផលិតអង់ទីក័រដោយមិនបង្កជាជំងឺផ្សេងៗ។ [embed-health-tool-vaccination-tool] ចំនួនដូសដែលត្រូវចាក់សម្រាប់កុមារ និងមនុស្សពេញវ័យ? កុមារចាំបាច់ត្រូវចាក់វ៉ាក់សាំង MMRចំនួន២ដូស ដោយដូសទី១ត្រូវចាក់នៅចន្លោះអាយុ១២ ដល់១៥ខែ និងដូសទី២ ចាប់ពីអាអូនអាយុបាន៤ ឆ្នាំ ដល់៦ឆ្នាំ។ ចំពោះក្មេងដែលមានអាយុលើសពី៦ឆ្នាំ ក្មេងជំទង់ និងមនុស្សពេញវ័យត្រូវចាក់វ៉ាក់សាំងនេះចំនួន១ដូស ឬ២ដូស ប្រសិនបើនៅមិនទាន់មានអង់ទីក័រប្រឆាំងនឹងមេរោគនៅឡើយ ហើយដូសនីមួយៗត្រូវចាក់នៅចន្លោះរយៈពេល ២៨ថ្ងៃ។ ចង់គណនា BMI ចុចទីនេះ! ចង់គណនា BMR ចុចទីនេះ! ចង់គណនារង្វាស់ចង្វាក់បេះដូង ចុចទីនេះ! ចង់ពិនិត្យសុខភាពប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ចុចទីនេះ! អត្ថប្រយោជន៍នៃវ៉ាក់សាំងកញ្ជ្រឹល ស្រឡទែន និងស្អូច វ៉ាក់សាំងMMR អាចការពារកុមារពីជំងឺកញ្ជ្រឹល ស្រឡទែន និងស្អូច ដែលជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ និងបង្កឡើងដោយមេរោគ។ នៅពេលដែលកុមារ និងមនុស្សពេញវ័យបានចាក់វ៉ាក់សាំងគ្រប់ចំនួន នោះនឹងអាចចាក់បន្ថយការរីករាលដាលនៃមេរោគ ក៏ដូចជាការធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ដោយត្រូវសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រសិនបើស្ត្រីឆ្លងជំងឺស្អូចអំឡុងពេលពពោះ ក៏អាចប៉ះពាល់ដល់ការអភិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ ឬអាចបណ្តាលឱ្យទារកស្លាប់ក្នុងផ្ទៃថែមទៀតផង។ ក្រុមមនុស្សប្រភេទណាដែលមិនគួរចាក់វ៉ាក់សាំងនេះ? អ្នកដែលស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌទាំងនេះ មិនគួរចាក់វ៉ាក់សាំងMMR […]

បញ្ហាសុខភាពកុមារផ្សេងទៀត

ស្រ្តេសអាចប៉ះពាល់ដល់ឥរិយាបថកុមារ ប៉ាម៉ាក់គួរធ្វើដូចម្ដេច?

ប៉ាម៉ាក់ប្រហែលជានឹកស្មានមិនដល់ថា កូនៗក៏អាចជួបប្រទះនឹងបញ្ហាស្រ្តេសដូចទៅនឹងមនុស្សពេញវ័យដែរ ដោយអាស្រ័យលើកាលវិភាគរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែកុមារមិនទាន់មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាស្រ្តេសប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពបាននៅឡើយទេ។ កុមារម្នាក់ៗអាចមានប្រតិកម្មខុសៗគ្នាចំពោះហេតុការណ៍ដែលនាំឲ្យកើតមានស្រ្តេសនេះ ដូចជាការប៉ាម៉ាក់លែងលះគ្នា ឬបញ្ហាក្នុងការសិក្សាជាដើម។ ពិតណាស់ កូនៗត្រូវការជំនួយពីប៉ាម៉ាក់ជាចាំបាច់ដើម្បីជម្នះបញ្ហាមួយនេះ។ ដូច្នេះហើយ ជំហានដំបូងដែលប៉ាម៉ាក់អាចជួយកូនបាន គឺត្រូវយល់ដឹងពីសញ្ញាមួយចំនួនដែលបញ្ជាក់ថាកូនរបស់យើងកំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាស្រ្តេស។ សញ្ញាបង្ហាញថាកុមារមានបញ្ហាស្រ្តេស ប្រសិនបើកូនដែលតែងតែមានអាកប្បកិរិយាល្អ ប្រែក្លាយទៅជាមួរម៉ៅខ្លាំង ឬមានបញ្ហានៅសាលារៀន វាអាចជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថាពួកគេអាចប្រឈមមុខនឹងស្រ្តេស។ សញ្ញាដទៃទៀតដែលកើតឡើងចំពោះក្មេងមានដូចជាការខឹង អាកប្បកិរិយាព្រហើនកោងកាច យំមិនឈប់ ឬរឹងទទឹងជាដើម។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ក្មេងៗក៏អាចមានអាការៈផ្សេងទៀតដូចជានោមដាក់ពូក ឈឺពោះ ឬឈឺក្បាល ព្រមទាំងមានបញ្ហាការសិក្សាផងដែរ។ ប៉ាម៉ាក់គួរធ្វើយ៉ាងម៉េចនៅពេលកូនបញ្ចេញឥរិយាបថមិនល្អ? ប៉ាម៉ាក់គប្បីទទួលស្គាល់អារម្មណ៍របស់កូនៗ ប៉ុន្តែចូរពន្យល់ពួកគេអំពីវិធីសាស្ត្រដ៏សមស្រប ដើម្បីដោះស្រាយទៅនឹងការថប់បារម្ភ មួម៉ៅ និងកំហឹង។ នៅក្នុងករណីខ្លះ ប៉ាម៉ាក់អាចជ្រើសរើសការដើរចេញ ប៉ុន្តែចូរកុំព្រងើយកន្តើយនឹងកូនឲ្យសោះ ព្រមទាំងបង្ហាញពីក្ដីស្រលាញ់ចំពោះកូនឲ្យកាន់តែច្រើនឡើងនៅក្នុងអំឡុងពេលដែលពួកគេមានបញ្ហាស្រ្តេស។ កាត់បន្ថយអាការៈស្រ្តេសរបស់កូន ការចំណាយពេលជាមួយគ្នា ពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ ប្រសិនបើកូនជួបប្រទះនឹងហេតុការណ៍ដែលបណ្ដាលឲ្យពួកគេមានស្រ្តេស ដូចជាការលែងលះរវាងប៉ាម៉ាក់ជាដើម។ នៅក្នុងករណីដែលស្ត្រេសកើតចេញពីការថប់បារម្ភដូចជាការប្ដូរលំនៅឋាន ឬចូលរៀនសាលាថ្មី ប៉ាម៉ាក់គប្បីណែនាំកូនឲ្យយល់ដឹងពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងជាមុន ដោយនាំចូលទៅលេងសាលារៀនថ្មី ឬបង្ហាញពីទេសភាពស្អាតនៃកន្លែងរស់នៅថ្មីជាដើម។ ជៀសវាងឲ្យកូនចំណាយពេលជាមួយឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកច្រើន ពេលខ្លះ ប៉ាម៉ាក់គិតថាការឲ្យកូនចំណាយពេលនៅមុខកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ឬទូរសព្ទគឺជាដំណោះស្រាយក្នុងការលំហែខួរក្បាលដ៏ល្អមួយ ប៉ុន្តែការមើលទូរទស្សន៍ ឬលេងហ្គេមពុំអាចជួយដល់ការកាត់បន្ថយស្ត្រេសរបស់ក្មេងបានឡើយ។ សម្រាប់កុមារ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ឬការធ្វើសមាធិអាចជាមធ្យោបាយដ៏ឈ្លាសវៃដែលប៉ាម៉ាក់មិនគួរមើលរំលងឡើយ។