ចិញ្ចឹមកូន

ម៉េចបានកុមារ និងក្មេងជំទង់ខ្លះមានចរិតហិង្សា? ប៉ាម៉ាក់ជួយកូនតាមវិធីណា?

ប៉ាម៉ាក់ច្បាស់ជាមានការព្រួយបារម្ភមិនខាន បើកូនមានចរិតព្រហើនកោងកាច មិនស្តាប់បង្គាប់។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺយើងត្រូវស្វែងរកឫសគល់ ឬមូលហេតុច្បាស់លាស់ដែលបណ្តាលឲ្យកូនប្រព្រឹត្តទង្វើបែបនេះ។ ជាទូទៅ ចរិតកោងកោច ឬចរិតហិង្សារបស់ក្មេងចែកចេញជាពីរទម្រង់ គឺហិង្សាដោយពាក្យសំដី ដូចជាការស្រែក ជេរប្រទិច ឬស្រែកយំ។ល។ ចំណែកឯហិង្សារាងកាយ គឺជាការវាយដំ បោះចោល ឬដុតរបស់របរ ឬទាត់អ្នកណាម្នាក់ ឬវត្ថុអ្វីមួយ។ មូលហេតុអ្វីបានជាកុមារ និងក្មេងជំទង់មានចរិតហិង្សា? ជាក់ស្តែង មានកត្តាជាច្រើនដែលនាំឲ្យក្មេងមានអត្តចរិតហិង្សាបែបនេះ តួយ៉ាងដូចជា៖ ១. អតុល្យភាពសារធាតុគីមីក្នុងខួរក្បាល សម្រាប់កុមារដែលមានបញ្ហាអតុល្យភាពសារធាតុគីមីក្នុងខួរក្បាល អាចបណ្តាលឲ្យពួកគេមិនអាចគ្រប់គ្រងលើអត្តចរិត និងឥរិយាបថរបស់ខ្លួនបាន ជាហេតុនាំឲ្យក្មេងព្រហើនកោចកាច និងប្រើអំពើហិង្សា។ ២. ធ្លាប់ទទួលរងនូវអំពើហិង្សា ប្រសិនបើកូនធ្លាប់ទទួលរងនូវអំពើហិង្សាជាប្រចាំ នោះក្មេងអាចនឹងយកតម្រាប់តាមដោយការប្រព្រឹត្តនូវអំពើហិង្សាខ្លួនឯងផ្ទាល់ ហើយក៏មានហានិភ័យនៃបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ព្រមទាំងងាយប្រឈមនឹងការប្រពឹ្រត្តបទឧក្រិដ្ឋនៅពេលដែលពួកគេធំពេញវ័យថែមទៀតផង។ ចង់គណនាថ្ងៃមេជីវិតញីទុំធ្លាក់ ចុចទីនេះ! ចង់គណនាថ្ងៃសម្រាលកូន ចុចទីនេះ! ចង់គណនាទម្ងន់ស្រ្តីពពោះ ចុចទីនេះ! ៣. ទម្លាប់ប្រៀនប្រដៅកូនរបស់ប៉ាម៉ាក់ នៅពេលដែលប៉ាម៉ាក់តឹងរ៉ឹងពេក ឬស្លូតបូតពេកនៅក្នុងការប្រៀនប្រដៅកូន នោះក៏អាចនាំឲ្យកូនមានចរិតហិង្សានៅវ័យជំទង់ផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវបង្រៀនកូនឲ្យចេះដោះស្រាយបញ្ហា ឬអារម្មណ៍អវិជ្ជមានដោយសុទិដ្ឋិនិយម និងប្រកបដោយទំនួលខុសត្រូវ។ [embed-health-tool-child-growth-chart] ប៉ាម៉ាក់ ឬលោកគ្រូអ្នកគ្រូគួរធ្វើម៉េច នៅពេលដែលកុមារផ្ទុះអំពើហិង្សា? ជំហានដំបូង យើងត្រូវគិតគូរពីសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកដែលអាចនឹងរងគ្រោះដោយអំពើហិង្សាពីកុមារ ឬក្មេងជំទង់ ដោយព្យាយាមយកនូវសម្ភារៈណាដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ចេញពីបរិវេណនោះ ឬឲ្យអ្នកដែលអាចនឹងរងគ្រោះចេញទៅកាន់កន្លែងមានសុវត្ថិភាព។ លើសពីនេះ យើងគួរទាក់ទងទៅសុំជំនួយ ប្រសិនបើចាំបាច់។ នៅពេលដែលកូនចាប់ផ្តើមផ្ទុះអំពើហិង្សា ដូចជាស្រែក គប់របស់របរ ទាត់ធាក់ យើងចាំបាច់ត្រូវនិយាយជាមួយពួកគេតាមសម្រួល ដោយមិនត្រូវស្រែកដាក់ពួកគេវិញឡើយ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ […]

ការលូតលាស់មុនអាយុ ៥ឆ្នាំ

ខែទី ២៨៖ លោកកូន ចេះចាប់អារម្មណ៍ជាមួយក្មេងៗជុំវិញខ្លួនហើយ

ការលូតលាស់ និងអាកប្បកិរិយា១- កូនចេះអីខ្លះ? មិនថាកូនជាក្មេងរួសរាយ ឬពូកែអៀនប្រៀនទេ ពួកគេនឹងចាប់ផ្ដើមចេះចាប់អារម្មណ៍ជាមួយក្មេងៗនៅជុំវិញខ្លួនហើយ។ មិត្តភាពដែលគេមាន ជាមិត្តភាពពិតប្រាកដមួយដែលវាជាយានជួយឲ្យក្មេងមតេ្តយ្យអភិវឌ្ឍការប្រាស្រ័យទាក់ទងក្នុងសង្គមបាន និងមានគ្នាលេងកំដរផង មិនថាក្មេងៗជិតខាង ឬនៅសាលាទេ។ អ្នកជំនាញបានឲ្យដឹងថាក្មេងខ្លះរៀនឆាប់ចេះជាងក្មេងដែលមានអាយុដូចគ្នា។ ប៉ុន្ដែចំពោះក្មេងជាច្រើនទៀតភាពប៉ិនប្រសប់របស់ពួកគេមានទាល់តែចូលដល់ថ្នាក់បឋមសិក្សា។ កូននឹងលែងសូវរពឹស គេអាចលេងជាមួយរបស់តូចៗហើយចេះឡើងចុះជណ្ដើរខ្លួនឯង។ អូនតូចអាចផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីមួយបានយូរយ៉ាងហោចប្រហែល ២០នាទី។ ២- ជួយកូនរបៀបណា? -ដាក់កូននៅកន្លែងមានក្មេងតិច ព្រោះថាកន្លែងដែលមានក្មេងច្រើនរញ៉េរញ៉ៃ ហើយអាចបង្កជាជម្លោះបាន។ វិធីដែលល្អ គឺក្មេងធំៗមានទំនាក់ទំនងល្អពេលធ្វើការជាក្រុមជាមួយក្មេងដែលមានអាយុស្រករគ្នា។ -ទុកពេលលេងឲ្យខ្លីជាពិសេសពេលលេងជាមួយមិត្តថ្មី កុំឲ្យលេងលើសពីកន្លះម៉ោងទៅ១ម៉ោងកន្លះ។ -ដាក់ក្មេងគ្រប់អាយុចូលគ្នាដែលកូនអាយុ ២ឆ្នាំ ដើម្បីរៀនពីក្មេងដទៃ។ -ចៀសវាងរបស់លេងបើអាច ព្រោះបើលេងជាមួយក្មេងៗផ្សេងមានរបស់កាន់ក្នុងដៃ អាចបង្កជាជម្លោះ។ សុខភាព និងសុវត្ថិភាព៣- ពិភាក្សាជាមួយពេទ្យរឿងអីខ្លះ? បើអង្កេតមើលកូន ហើយចាប់អារម្មណ៍ថាគេមានអារម្មណ៍ធុញធប់ គួរតែទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យភ្លាម។ ៤- ត្រូវដឹងអីខ្លះ? អាចមិនទាន់ច្បាស់លាស់ពីពេលវេលាជាក់លាក់ ថាតើពេលណាគួរយកកូនទៅចូលរៀនសាលាមតេយ្យ។ មុនយកកូនចូលរៀន ក្រៅពីទីតាំង ពេលវេលារៀនសូត្រ និងតម្លៃសិក្សាហើយ នៅមានចំណុចមួយចំនួនគួរពិចារណា៖ -ត្រូវប្រាកដថាសាលារៀន ស្អាតមានអនាម័យ។ សាលារៀនគឺជាកន្លែងសម្បូរមេរោគ ហើយងាយឆ្លងជំងឺផ្សេងៗ ដូចជាជម្ងឺពងបែកដៃជើង-មាត់ និងឆ្លងចៃលើក្បាលជាដើម។ យើងគួរឧស្សាហ៍លាងសម្អាតរបស់ក្មេងលេង ឬគ្រែ។ -មុនសម្រេចចិត្តដាក់កូនចូលសាលា គួរទៅសិក្សា និងលួចមើលក្នុងសាលាសិនថាតើ បរិយាកាសម៉េចដែរ? មានកន្លែងលេងអត់? បន្ទប់រៀនធំឬទេ? អាចដាក់បានសិស្សប៉ុន្មាននាក់? -ពិភាក្សាជាមួយគ្រូព្រោះសំខាន់ក្នុងការបង្កើតទំនាក់ទំនងល្អជាមួយគ្រូដើម្បីងាយស្រួលសាកសួរពីសុខទុក្ខ និងតាមដានស្ថានភាពកូន ទាំងការសិក្សា ការលេង ឬសុខភាពពេលឈឺថ្កាត់ជាដើម។ ការព្រួយបារម្ភ៥- រឿងអីខ្លះត្រូវបារម្ភ? មើលទូរទស្សន៍ ឬទូរសព្ទច្រើនលើសកម្រិតពេក ក្មេងអាចវិវត្តផ្នែកភាសាយឺត លើសគីឡូ និងពិបាកផ្ដោតអារម្មណ៍។ ព្យាយាមកំណត់ការលេងទូរសព្ទ […]